haklar ve ifadeler Görüş, öneri ve yorumlarınız için bize ulaşın

Mahalle sakin, kimse dışarı çıkmıyor. Sadece benim evin alt kısmında dernek gibi bir şey var yemek yapıp dağıtıyorlar, geçen gün çorba dağıtıyorlardı insanlar sıra olmuş ama iç içe herkes, seslendim ‘abi iyi bir şey yapıyorsunuz ama insanları birbirinden uzaklaştırın yazık hastalık yayılacak böyle’ tamam dedi ama yine aynı.

Etkilendi tabi eşim 3 haftadır çalışmıyor, ben hamileyim doğum yapacağım nasıl olacak bilmiyorum.. Sigortamız da yok. Biraz daha fazla para alabilmek için eşim sigortasız işte çalışıyordu şimdi o da yok. Eşimin psikolojisi bozuldu artık gidip çalışayım diyor ama iş de yok bir yandan, yine eski işimi bekleyeyim diyor.

İhtiyacımız olsa bile hastaneye gitmeye korkuyoruz, geçen gün parmağım da sorun yaşadım ama yine de gitmedim kendi kendime geçirmeye çalıştım.

EBA’yı takip etmeye çalıştık ama verimli olmadı. Ben okuma yaptırıyorum, basit matematik işlemleri yaptırıyorum ama okul gibi olmuyor. Oğlum ‘sıkıldım, yoruldum yapmayalım’ diyor, öğretmen gibi olmuyor okula gitse öyle diyemez yapardı. Bu sebeple çok kötü oldu. Öğretmenle iletişim halindeyiz whatsappdan bize alıştırmalar gönderiyor biz de yaptırıyoruz çocuklara.

Nasıl olsun, ben çalışıyorum. Çocuklar evdeler, onları sürekli arıyorum kalkıp kahvaltı edip dersleri takip etsinler diye kalkmıyorlar her aradığımda uyuyorlar. İlk hafta çok kızdım hatta biraz şiddet uyguladım ama şimdi yapmıyorum. Oğlanı çok önemsemiyorum onun daha 4 senesi var ama kızım bu sene son sınıf ne olacak bilmiyorum.

Gelir kaybı yaşamadık zaten eşim çalışmıyordu 6 aydır. Babamla kardeşim destek oluyordu bir de devletten yardım parası alıyoruz öyle geçiniyoruz.

Televizyonda olan dersleri çok takip etmiyorlar çünkü çok hızlı geçiliyor, yetişemiyoruz.  Kızım EBA’ya ve Morpakampüs’e giremiyor çünkü sistem çok yoğunmuş. Öğretmenlerinin önerisi ile bilgisayar üzerinden Okulistik aracılığıyla dersleri takip ediyor.

Fazla bilgimiz yok, haberlerden takip ediyoruz, ne bileyim doğru söylüyorlar herhalde.

Televizyondan takip ediyoruz. Hangi kanal denk gelirse ondan izliyoruz, inanıyoruz ne bileyim.

Çocukların öğretmenleri hiç ilgilenmiyor, iletişimimiz yok. Okul ile iletişim kurabileceğimiz hiçbir telefon numarası yok ve bu konuda biraz suçlu hissediyorum.

E.’nin öğretmeniyle iletişimdeyiz, sınıf annesi bu konuda yardımcı oluyor. E.’nin ödevleri hakkında bilgilendirme yapılıyor, o da bu süreçte ders çalıştı ve tablette oyun oynayarak zaman geçirdi. Televizyondaki eğitimi takip ediyoruz, kaçırdıkları durumda fotoğraflarını çekip daha sonra tekrar üzerinden geçiyoruz.

Çocukların EBA sistemi üzerinden bir şeyler öğrenebileceğini pek düşünmüyorum, eğitim sistemine güvenim yok. 

Bebeğin aşısı vardı, hızlıca gidip geldim. Başka bir şey olunca çıkmıyoruz zaten.

Televizyondan dinliyoruz, eş dostla konuşuyoruz, eşimin çalıştığı yerden de bir şeyler yolladılar temizlik için bakalım. Çok fena diyorlar, ne kadar doğru ne kadar yanlış televizyon bilmiyorum.

Nasıl olsun sürekli haber izliyorum psikolojimiz bozuldu artık, ölenlerin de aileleri, çocukları var. Çok kötü oğlum da bizimle izliyordu haberleri etkileniyor diye izlemiyorum artık, telefondan takip ediyorum

Evimiz 2+1 ama ayıramayız çünkü yatak odamızın içinden diğer odaya geçiliyor.

Bin bugün biraz ateşi çıktı ama doktora götürmedik çünkü alt komşu kızını götürdü hemen karantinaya almak istemişler babası bırakmamış o yüzden bizde evde müdahale ettik şimdilik. Bnin her şeyini ayırdım takip ediyoruz eğer ateşi düşmezse akşam acile götüreceğiz.

Küçük oğlum geçen hafta hastalandı. Onu mahalledeki sağlık ocağına götürdüm.

Bebek ikinci aya girdiği için 27 Mart tarihinde olması gereken aşıyı yaptıramadık. Bu süreçten dolayı hastaneye gitmiyoruz.

Yok izlemiyorlar televizyondan dersleri. Hiç ders çalışmıyorlar büyük oğlum sınava girecek ama nasıl yapacağız bilmiyorum. İstanbul'a da gidemiyoruz acaba burada sınava girebilir mi? Öğretmenden bilgi gelmiyor bize, çocuklar telefondan EBA'ya girmeye çalıştılar ilk hafta girdiler bir daha giremediler saatin de girmeyince sonradan giremiyorsun heralde onu da anlamadık. Gönderdikleri 8 GB internet de öyle kalıyor kullanamıyor çocuklar.

Ekonomik olarak şu an bir sorun yaşamıyoruz böyle devam ederse yaşayabiliriz. Şu an eşim çalışmaya devam ediyor ama yurt dışından gelen insanlarla çalışıyor eğer gidiş gelişler kapanırsa çalışamayacak. Normalde ben de midye yaparak eve katkıda bulunuyordum ama 1 aydır iş yok. Sağlığımız için şu an yapabilecek bir şey yok bu durum uzarsa eğer ne yapacağımızı bilmiyoruz, endişeliyiz.

….Dersler çok hızlı olduğundan dolayı takip etmekte zorlanıyoruz. Öğretmen ile iletişimimiz çok yok bu süreçte. Eğer olsaydı (çocuğum için) daha iyi olabilirdi.

Çocuklar da iyiler ama ders konusunda biraz zorlanıyorlar özellikle takip etmekte, yetişemiyoruz anlatılanlara. Tekrarı oluyor sonrasında ama onlar da hızlı

Karantina mümkün değil. Bizim mutfağımız, banyomuz bile yokken.

G. ve B. iyi, oyun hamuruyla atölyede yaptıklarını evde yapıyorlar, çizgi film seyrediyorlar, oyun oynuyorlar.

Ekonomik olarak etkilendik eşim işsizdi bu süreç daha da zorlaştırdı ne yapacağız bilmiyorum. Faturalarımız birikti. Böyle olunca da evin içinde daha çok tartışma oluyor.

Hastalık başlar başlamaz köye geçtik, burada bir sorun olmayacağını düşünüyoruz. Ailemin yanında olduğum için mutluyum, her şeyimiz doğal; yoğurdu, peyniri kendimiz yapıyoruz. Aslında olması gereken bu ama şartlar değişti. Kirası olana da üzülüyorum, gidemeyenlere. Ne yapacağız bakalım..

Ö'nün randevusu vardı dil terapisi desteği almak için; iptal ettik.

Çocuklar oyun oynuyorlar. İnternetimiz yok, televizyonumuz da çok eski. O yüzden çocuklar videoları (EBA) izleyemiyorlar. Çocukların okuldaki öğretmenlerine telefonumu vermiştim, ama ne arıyor ne de mesaj atıyor.

(Karantina) mümkün değil. Eşim (Covid-19 pozitif vaka) eve geldi. Ona ayrı oda yapmamız lazım ama olmuyor. Mecburen liseye giden oğlum gidiyor yanına orada ders çalışıyor. Ne yapalım çok zor.

Süreç ile ilgili hiçbir önlem almadık. Yardım da alamadık. Ne maskemiz var ne eldivenimiz. 

Televizyondan eğitimleri takip ediyor oğlum ama onlar çok ilerideler ve bizim sınıf daha gerideydi o yüzden anlamıyor ve ağladı, ben de ağlama ben sana öğretirim dedim. internetten araştırıyorum ona kitaplar buluyorum okuması için. toplama, çıkarma işlemlerinde artık bildiğim kadarıyla yaptırmaya çalışıyorum. Çevremdeki arkadaşlara sordum onların öğretmenleri günlük etkinlikler veriyormuş whatsapp’tan çocuklarla konuşuyormuş. Ben de bizim öğretmeni aradım söyledim, yapacak bir şey yok dedi olumsuz cevap verdi. Sınıfımızdan birkaç veli daha yazmış ama geri dönmedi öğretmen ben de arkadaşların öğretmenlerinin verdiklerini günlük alıp yaptırıyorum oğluma. Başka ne yapabilirim ki?

Eşimin yanımızda olmamasından kaynaklı biraz yoruluyorum, her şeyi tek başıma yapmaya çalışıyorum Bu olayların uzun sürdüğü durumda ne yapacağımızı bilmiyorum, bakalım nasıl olacak.

Televizyondan haberleri izliyoruz öyle öğreniyoruz. Bilmiyorum doğru mu değil mi.

Ben ameliyat olacaktım, doktor aradı ertelediler onu böyle bekliyorum.

Herkes işsiz kalınca biraz zor oluyor bizim için tabi eğer dedikleri gibi bir de başlamazlarsa bir süre sonra asıl o zaman daha kötü olacak, sırf kredi borcumuz olsa onu hallederiz sorun değil ama elden de aldığımız borçlar var onlar sıkıntı. Kimseden borç da isteyemezsin ki.

Öğretmeninden hiç haber almadık (anaokul) yalnızca sürecin başında yarın çocukları okula getirmeyin gibi bir mesaj attı. Komşular söylüyor başka öğretmenler etkinlik veya video gönderiyormuş, arayıp soruyormuş ama bizim öğretmenlerinin hiçbir iletişim kurmadı.

Bizim orada ağaç açtı, güzel oldu. Eşime de gösterdim. Baharın geldiğini biliyoruz ama dışarıya çıkamıyoruz. 

Ödev yapıyorlar, dersleri takip ediyorlar ve oyun oynuyorlar. 10 yaşındaki en küçük çocuğumun öğretmeni dışında hiçbir öğretmen iletişime geçmedi. İletişime geçen öğretmenden çok memnunuz, EBA ile ilgili bir şeyler öneriyor, günlük hallerini soruyor.

Tabi değişmez olur mu? Çok zorluk çektik, iş kapandı, insanın psikolojisi bozuluyor gerçi benim psikolojim bozulmadı ama çocukların mesala çok etkilendiler. Uyku düzenlerimiz tabi değişti hep gece yatmıyorlar hep oturuyorlar bizim evimiz biliyorsun 2 oda var ben ne yapayım herkesin odası olsa yollarım zorla yatın derim kapatırım odalarına ama yok hepimiz bir odada olunca bir şey diyemiyorsun ne yapacaksın.

Biz zaten normalde de grip olunca falan insanlarla aramıza mesafe koymaya, temiz olmaya dikkat ediyorduk eşimin hastalığından dolayı biliyorduk bunları. Eşim internetten, ben televizyondan takip ediyoruz. Yeterli gelmiyor çünkü her kanal farklı bir şey söylüyor, birinde bir doktor bir şey diyor diğerinde başka doktor başka bir şey, sağlık bakanının biraz doğru konuştuğunu düşünüyorum.

Belediye olarak bilemem de devlet 1000 lirayı asgari ücretle çalışan herkese vermeliydi. Ayrım yapmadan asgari ücretli olanlara ve sigortalı çalışmayanlar verseydi daha adaletli olurdu. Sağlık için bence iyi şeyler yaptılar ama ekonomik olarak aynısını yapamadılar, insanlar çok zor durumda.

S. ve, İ. televizyondan izlediler ilk hafta ama şimdi izliyorlar, düzenli çalışıyorlar desem yalan izlemiyorlar çünkü çok kısa sürüyor ders ne anlayacaklar ki ondan. M. zaten izlemiyor onun öğretmenini de akıllı telefonu olmadığı için iletişimimiz yok, telefonu olsaydı en azından ödev verirdi bize biz de onu yapardık. Çocuklar zaten hiçbir şey öğrenemiyecekler bu süreçte okul gibi olmuyor. İ.’ye söylüyorum izle dersleri diye anlamıyorum diyor.

Genel olarak son dönemde geçinmekte zorlanıyorduk  zaten, salgın da durumu iyice belirsizleştirdi. Eşim evde, çalışmıyor. Üç veya dört maaşı içeride olduğundan dolayı işten de çıkamıyor.

Eşim işsizdi Mart’ta bir hafta çalıştı şimdi yine işsiz, üç aylık kira duruyor, faturalar duruyor. İşsiz olunca kimse borç vermiyor.

Eşim işsiz zaten bu yüzden birkaç faturamızı ödeyemedik. Böyle devam ederse de ne yapacağız bilemiyorum. Herhalde hepimiz açlıktan öleceğiz.

Televizyondan alıyoruz, TV izliyoruz, doktorlar yalan söylemez, inanıyoruz.

Çocuklar normalde okulda 7 saat geçiriyordu ve televizyonda yarım saat bir şeyler anlatılınca eğitimin devam ettiğini düşünmüyorum. Tek sorun bu hastalık, eğitimi bir şekilde öğrenebilirler sadece geri kaldılar. Öğretmeniyle de hiçbir iletişimimiz yok, öğretmenlerin başını böyle bir zamanda ağrıtmak da istemiyorum.

İstanbul’da sıkıntılıydı halimiz ama memlekete geldikten sonra çok şükür iyiyiz, evde çocuklar birbirini yiyordu, eşim işsiz olduğu için parasızlık hepimizin psikolojisini bozmuştu inan, şimdi de parasızlık var ama en azından daha rahat çocuklar da bahçeye çıkıyorlar.

Hiçbir şey gelmedi. Ücretli alıyoruz. Bir defa eczane dağıtıyor diye gittik ama yabancı olduğumuz için vermedi. Biz de marketten aldık.

Televizyondan takip ediyoruz, haberleri izliyoruz. Ne bileyim alıyoruz herhalde doğru bilgi.

Sıkıcı geçiyor. Bunaldık artık,çocuklar çok şükür iyiler ama içerde tutmak çok zor oluyor. Eskiden oyuncaklardan nefret ederdim evim küçük ortalık dağılmasın diye döktürmezdim, şimdi bir odaya bütün oyuncaklarını döktüm hiçbir şey demiyorum ne yapayım başka türlü içerde tutamayacağım. Alıştık artık yapacak bir şey yok, ne yapalım.

Karantina yok, mümkün değil. Bizim mutfağımız, banyomuz bile yokken.

Sizler ne yapabilirsiniz ki ama böyle bir zamanda hepimiz dayanışma içinde olmalıyız, maddi manevi herkes birbirine destek olmalı ve her şey adil dağılmalı.

E. hiç ders yapmıyor, televizyonu ayarlayamadık o yüzden dersleri takip edemiyor. İnternetimiz olmadığı için EBA’ya da giremiyoruz. Öğretmen okuma kitapları vermişti onları bitirdi. Dersleri takip etmese de olur kitap okusun dedi ama okumuyor. Okuması kötüye gidiyor. Elinde okuma kitabı yok öğretmen hayat bilgisi kitabını okumasını söyledi, onu okumak istemediği için hiçbir şey yapmıyor.

M. geçen gün çok ağladı yalvardı ne olur dışarı çıkar diye ama çıkarmıyorum dışarda mikroplar var bitince çıkacağız diyorum. Onlarla oyunlar oynuyoruz birlikte. Mesela karton bardaklar vardı balon aldım. Balonu bardaklara atmaya çalıştık öyle bir oyun kendimce yaptık işte, sonra balonu üfleyerek götürmeye çalışıyoruz. Şimdi Y. babasıyla televizyonda ders yapıyor, M. de ağladı çizgi film izleyemiyorum diye, onunla oyun oynayacağım, biraz mutlu olsun sonra kendi haline bırakacağım.

Şu an hiç kimse çalışmıyor. Etkilenmez olur muyuz en azından bu süreçte devletin herkese destek vermesi lazım, herkesin şartları aynı.

Haberlerdeki vaka sayısı doğru değil bence. Zaten televizyon izlemekten hoşlanmıyorum. Herkesin kafası karışık