haklar ve ifadeler Görüş, öneri ve yorumlarınız için bize ulaşın

Haberlerde çıkan doktorları dinliyorum. Her dediklerine inanmıyorum ama bilgilendik de baya. Bazen onu yiyin bunu yemeyin diyorlar onları hiç ciddiye almıyorum, çocuklara meyva yedirmeye çalışıyorum. Biraz da ne aldıysak o tabi.

Bayram da olmadı, hep evde geçirdik. Akrabalar bayramlaşmaya geldi, biz kimseye gitmedik. Bu sene böyle oldu, ama 1 kişinin başına gelmedi ki tüm Türkiye'nin başına geldi, hatta tüm dünyanın. Her yeri açıyorlar şimdi de. Birden bire açmalarına ben de karşıyım. İnsanlar akın akın sokaklarda zaten.

Bütün ev işeri üzerimde hiç sorma. Erkekler zaten hiçbir şey yapmaz. Hepsi üzerimde. Korona öncesinde de bir yere gitmezdik zaten. Parka çıkardık bi. Şimdi hiçbir yere gitmiyoruz. 

İnternet kullanma taraftarı değildik. Hastalık virüs gelince çocuklar eve tıkıldı. Geniş alan, bahçe yok ki çocukları sal oynasınlar. Çocukların canı sıkılmasın diye çektirdik eve. Kavga, gürültü çıkmasın maksat. Virüs bitsin yine evde internet olması taraftarı değilim.

Bütün gün ev işiyle uğraşıyorum. Kızımla pek vakit geçiremiyorum bu ara. Çünkü şu salgın sürecinde üstüne gidiyorum gibi hissetmesini de istemiyorum. İstanbul a gelince zaten yeterince sorumluluğu olacak ve o yüzden buradayken tadını çıkarsın istiyorum. Kızım akıllı ve büyüdükçe huyları değişiyor. Bu sinirlerimi bozuyor. Galiba fazla sorumluluk yüklemek istiyorum. Bana yardım etsin vs ama 8 yaşında bir çocuk sonuçta.

İnternetimiz var. O biraz yavaş. Çocukların dediğine göre. Benim kendi internetim de faturalı. 

Televizyondan takip ediyoruz. Hangi kanal denk gelirse ondan izliyoruz, inanıyoruz ne bileyim.

TV’den öğreniyoruz. Yasak kalkacakmış. Maskesiz, eldivensiz çıkma diyorlar. Çocukları salmıyoruz.

Eşim işsiz zaten bu yüzden birkaç faturamızı ödeyemedik. Böyle devam ederse de ne yapacağız bilemiyorum. Herhalde hepimiz açlıktan öleceğiz.

Olmaz bence. Çünkü yer yok. Üst üste yaşıyoruz, mutfak, oda...

Kocam bir şeyler almaya gittiğinde, öncelikle, özellikle de pazara gidince, tüm torbaları atıyoruz, sebzeler ve meyveler sirkeyle yıkanıyor.

Maddi kaygılardan dolayı köye geldik biz. Kaygılanmıyorum şu an. Burada vaka yok. Rahat ettik burada. Hava alabiliyoruz yani, ama İstanbul’da kalsaydık ne yapardık bilmiyorum. Ailedekiler destek oluyor.

Biz zaten normalde de grip olunca falan insanlarla aramıza mesafe koymaya, temiz olmaya dikkat ediyorduk eşimin hastalığından dolayı biliyorduk bunları. Eşim internetten, ben televizyondan takip ediyoruz. Yeterli gelmiyor çünkü her kanal farklı bir şey söylüyor, birinde bir doktor bir şey diyor diğerinde başka doktor başka bir şey, sağlık bakanının biraz doğru konuştuğunu düşünüyorum.

Çocuklar kaygılı değil bence, ben onlara yansıtmıyorum ama ben kaygılıyım aslında. Çok temizlik yapıyorum. Ama yapmak da lazım.

Televizdan takip ediyorum ama yeterli değil inanmıyorum. Düştüğüne seviniyoruz sayıların, sağlık bakanı da konuşuyor ama hiç inanmıyorum.

Maske takmayın dediler, sonra takın dediler. Takıyoruz şimdi. Ellerini yıkatıyorum çocukların sürekli. 

Küçük oğlum geçen hafta hastalandı. Onu mahalledeki sağlık ocağına götürdüm.

Çocuklar çıkamıyorlar evde birbirlerine dalaşıyor. Uyku düzeni çok değişti Koronadan önce dışarlardaydılar akşam oldu mu uyuyorlardı Ramazan eklendi gece ev düzenleri bozuldu. 4’e kadar uyumuyorlar. Stres yaratıyor. 

EBA'ya çalışıyorlar. Çok hızlı ama oturup dinliyor sadece çocuklar. Not almıyorlar. Ders az, reklam çok.

N..(çocuğu) bu sene yazılacaktı ama korona çıktı işte. Dün diyordu şunu olucam diye ama valla unuttum ne demişti. Eylül'de yazdırırız inşallah. 

Kas hastalığı var bende. Düzenli doktora gidiyorum. Bu ara gitmedim. Gitmek daha tehlikeli olur ama mesela atak geçirsem sıkıntı olur.

Bizim mahallede bir şey yok. Çok önlem almaya gerek yok.Gerekirse maskemiz, kolonyamız var. 

Eşim sigortasız çalışıyor. Ben arada sırada adliyede iş yapıyorum. Salgın her şeyi alt üst etti. Özellikle maddi olarak.

Dünya sağlık örgütlerini takip ediyorum ve çeşitli internet kanallarını birde. Aşı bulunana kadar tedbir ve tehlike sürecek. Son zamanlar haberleri açıkçası takip etmemeye başladım hem yoruluyorum hem de psikolojim bozulmaya başladı.

Karantina yok, mümkün değil. Bizim mutfağımız, banyomuz bile yokken.

Sıkıldık artık, hiç açmıyorum haberleri. Evin işi, çocuklar derken geçiyor ki gün. 

Bin bugün biraz ateşi çıktı ama doktora götürmedik çünkü alt komşu kızını götürdü hemen karantinaya almak istemişler babası bırakmamış o yüzden bizde evde müdahale ettik şimdilik. Bnin her şeyini ayırdım takip ediyoruz eğer ateşi düşmezse akşam acile götüreceğiz.

Haberlerdeki vaka sayısı doğru değil bence. Zaten televizyon izlemekten hoşlanmıyorum. Herkesin kafası karışık

Televizyondan başta daha çok izliyorduk ama azalttık kabullendik sanırım biraz da, elimizden de daha fazlası gelmiyor ki sürekli izleyip bilgi alsam ne olacak.

Eczanede bulamadık. Eczaneden para ile aldık. Kod ile sonradan aldık. 

Dersleri bayağı iyiydi. Ama öğretmenini yakından takip ederek öğreniyordu ama şimdi oğlum derslere katılmadığından ve televizyon öğretmenle derse katılmak gibi olmadığından, (eskisi gibi olmuyor).

Ekonomik olarak etkilendik eşim işsizdi bu süreç daha da zorlaştırdı ne yapacağız bilmiyorum. Faturalarımız birikti. Böyle olunca da evin içinde daha çok tartışma oluyor.

Sıkıcı geçiyor. Bunaldık artık,çocuklar çok şükür iyiler ama içerde tutmak çok zor oluyor. Eskiden oyuncaklardan nefret ederdim evim küçük ortalık dağılmasın diye döktürmezdim, şimdi bir odaya bütün oyuncaklarını döktüm hiçbir şey demiyorum ne yapayım başka türlü içerde tutamayacağım. Alıştık artık yapacak bir şey yok, ne yapalım.

İhtiyacımız olsa bile hastaneye gitmeye korkuyoruz, geçen gün parmağım da sorun yaşadım ama yine de gitmedim kendi kendime geçirmeye çalıştım.

Uzaktan eğitim çocuklar için bence çok gereksiz. Çünkü çocukların odaklanmaları mümkün değil. Ben bile dinlerken sıkılıyorum. Ama itekliyorum kızımı. Tabiki ciddiyette yok. Sıkılıyor izlerken. Eğitim sisteminin tamamen değişmesi lazım bence. Ne yapılabilir çok karışık aslında ama ben de bilemedim şimdi.

Hepimiz hapistik başka bunun dışında geçim çıkıntıları çektik. Sağlığımı ilgili bir sorun yok çocuklar baya bunaldı. Hep sıkıldık deyip duruyorlar. 

İnternet almıştık eve kızım liseye başlayınca oradan bağlanıyoruz.

Çocuklar izin günü dışında çıkmıyor.Çöp atmaya çıkıyorlar bazen.Çöp çok yakın bizim eve.

Bizim evde 4 tane çocuk var. Ya  isal ya kusma oluyor. Bunlar çocuk. Benim tükürük bezlerim çok hızlı çalışıyor. Tekrar gel demişti doktor. Beyoğlu'nda bir hastaneye gitmiştim ama sonra korktum gidemedim. Bizim sigortamız yok yeşil kartımız var. O yüzden devlet hastanesine gidiyoruz. 

Telefonlarımız da var internet. Benim de var eşimin de. 

H..(çocuğu) mutlu mutlu izliyor. Y..(çocuğu) hiç izlemiyor. Biz okuma yazma bilmiyoruz. Ablaları destek oluyor hep. 

Gerekirse hepimiz bır oda da kalırız, hastalanan kişiye yer açarız. Napalım? 

Biz önlemlerimizi almaya devam ediyoruz. Maskeleri sürekli yıkıyorum, yeteri kadar yok yani ne yapalım. Doğru mu yapıyorum bilmiyorum ama yıkıyorum. Sabun çok harcıyoruz. Yetişmiyor.

1 buçuk aydır aldım internet. Yoksa çocuklar durmuyor. Telefon ve tabletten giriyorlar.

Genel olarak son dönemde geçinmekte zorlanıyorduk  zaten, salgın da durumu iyice belirsizleştirdi. Eşim evde, çalışmıyor. Üç veya dört maaşı içeride olduğundan dolayı işten de çıkamıyor.

Bebeğin aşısı vardı, hızlıca gidip geldim. Başka bir şey olunca çıkmıyoruz zaten.

Eşimin iyi çok şükür ama kontrolü iptal oldu. Yarın gideceğim çapaya 6 aylık kontrolü vardı, iptal oldu dediler. Nedenini öğreneceğim.

Televizyondan eğitimleri takip ediyor oğlum ama onlar çok ilerideler ve bizim sınıf daha gerideydi o yüzden anlamıyor ve ağladı, ben de ağlama ben sana öğretirim dedim. internetten araştırıyorum ona kitaplar buluyorum okuması için. toplama, çıkarma işlemlerinde artık bildiğim kadarıyla yaptırmaya çalışıyorum. Çevremdeki arkadaşlara sordum onların öğretmenleri günlük etkinlikler veriyormuş whatsapp’tan çocuklarla konuşuyormuş. Ben de bizim öğretmeni aradım söyledim, yapacak bir şey yok dedi olumsuz cevap verdi. Sınıfımızdan birkaç veli daha yazmış ama geri dönmedi öğretmen ben de arkadaşların öğretmenlerinin verdiklerini günlük alıp yaptırıyorum oğluma. Başka ne yapabilirim ki?

Uzaktan eğitimden memnun değilim. Şartlar çok sıkıntılı. Ebanın içeriğini pek beğenmedim. Eğitim sistemi daha farklı olabilirdi.

Ekonomik olarak şu an bir sorun yaşamıyoruz böyle devam ederse yaşayabiliriz. Şu an eşim çalışmaya devam ediyor ama yurt dışından gelen insanlarla çalışıyor eğer gidiş gelişler kapanırsa çalışamayacak. Normalde ben de midye yaparak eve katkıda bulunuyordum ama 1 aydır iş yok. Sağlığımız için şu an yapabilecek bir şey yok bu durum uzarsa eğer ne yapacağımızı bilmiyoruz, endişeliyiz.

Çok temizlik yaptım başta şimdi azalttım. Dışarı çıkmamak lazım ama para da kazanmak lazım, kararsız kaldık. Ama zaten işler azaldı pek çıkmıyorum.

Biz köye geldiğimiz için internete girmiyoruz burada pek, aslında telefonumda vardı benim ama çocuklara vermiyorum zaten çekmiyor da çoğu yerde.

Ö'nün randevusu vardı dil terapisi desteği almak için; iptal ettik.

Fazla bir önlem almadık çünkü biz köye geldik, burada herkes akraba tabi. İster istemez görüşüyoruz. 

Öğretmenden bilgi geliyor ama öğretmenden pek memnun değilim aslında. 

Telefona ekstra paket aldık. Gerekiyor tabi evde, çocuklar da istiyor ben de kullanıyorum. 

Kazanç durumu bence sorun. Büyük oğlumla kocam inşaatta çalışıyordu. Şu an çalışamıyorlar. Bu ay sıkıntı değil ama önümüzdeki ay için düşünüyorum tabi. Sıkılıyorum. Zaten evde kalabalık, yemek, temizlik çok iş var. Ama tabii çok şükür evdeyiz diye de dua ediyorum.

Öğretmenlerle ilişkiler eskisi gibi değil tabi ki, bazen tam takip ediyoruz herşeyi bazen edemiyoruz, ev işleri derken zaman su gibi akıp geçiyor, eba’yı faydalı buluyorum. Ancak ilişkiler yüzyüze görüşüldüğü gibi değil, iş olarak yapılıyor. Bence öğretmenlerin haftasonları beş dakika da olsa mümkünse tabi ki imkanlar öğrenciler ile yüzyüze görüşselerdi ilişkiler daha sıcak kalırdı.

Evde çalışan yok şu an. Devletten yardım alıyorum. Çünkü çocuklarım küçük olduğu için çalışamıyorum.Koronadan önce part time iş alıyordum artık o da yok. Yetmediğim yerde büyüklerimden maddi destek alıyorum. 

Televizyondan dinliyoruz, eş dostla konuşuyoruz, eşimin çalıştığı yerden de bir şeyler yolladılar temizlik için bakalım. Çok fena diyorlar, ne kadar doğru ne kadar yanlış televizyon bilmiyorum.

Kızım artık (beni) dinlemek istemiyor, ...tatilde olduğunu düşünüyor, sorun bu, oturup televizyon izlemek ve oyun oynamak istiyor.

Ben asıl evsiz kalırsak diye korkuyorum. Bizim gelirler durdu mesela. Temizliğe gidiyordum şimdi gitmiyorum. Kocam iş arıyordu. Önümüzdeki ay bu evde olursak, bu izolasyon bizim için yeterli.

Bu durumdan çok korkuyoruz, eğer devam ederse, evde bir parça ekmek kalmayacak. Ve evin kirası, bu ay nasıl ödeyeceğimizi bilmiyorum. Kocam depresyonda, onun depresyonunu artırmamak için onunla da konuşamıyorum, bu durumdan çok korkuyorum, Korona’dan ziyade, esas en çok bundan korkuyorum.

2 aydır gelirimiz yoktu. şimdi de zaten kocamın işi başlayacak onun için dönüyoruz. Ben de iş buldum gibi. İnşallah sorun çıkmaz da masraf çok fazla. 

İnternet yok. Televizyon var.

Mesela bu ay aşıya götürmem lazım bebeğimi ama emin değilim ne yapmalıyız? Hangi hastaneye gitmek daha güvenli kafam karışık. Bazı hastanelere korona hastası gelmiyormuş ama işte bilemiyorsun belki hasta olduğunun farkında değil, nasıl bileceğiz?

Virüsün nasıl bulaştığıyla ilgili hep farklı açıklamalar yapılıyor. O kafamı karıştırıyor. Bir de hastane durumu. Gidelim mi gitmeyelim mi? İlaçları yazdırmak lazım ne yapalım?

Hastaneye gitmek de sıkıntı şu an. Toplu taşımaya binmek istemiyorum. Ambulans korona olursan geliyor ama ben hamileyim diye gelmez ki. Ben de gidemedim işte. 

S. ve, İ. televizyondan izlediler ilk hafta ama şimdi izliyorlar, düzenli çalışıyorlar desem yalan izlemiyorlar çünkü çok kısa sürüyor ders ne anlayacaklar ki ondan. M. zaten izlemiyor onun öğretmenini de akıllı telefonu olmadığı için iletişimimiz yok, telefonu olsaydı en azından ödev verirdi bize biz de onu yapardık. Çocuklar zaten hiçbir şey öğrenemiyecekler bu süreçte okul gibi olmuyor. İ.’ye söylüyorum izle dersleri diye anlamıyorum diyor.

Eşimin çay ocağı var ama kapattı bu sürede. Ramazanda da evdeydi. Şimdi ramazan bitince başladı. Ama pek iş olmuyor. Durumumuz kötü olunca ben bir yemek yapılan yerde iş buldum. Ama şimdi koronadan dolayı pek gitmedim. Borçlar kapanana kadar birkaç ay çalışırım diye düşünüyorum. 

Hocalar da sınıfı geçirdikleri için umursamıyorlar.

Dükkan kapalıydı, müşteri azaldı. Dolar da yükseldi o ara, zarar verdi işlere. Eşime sorunca çorba paramız çıkıyoruz en azından diyor. Kira veriyoruz, askerimiz var ona para gönderiyoruz. Arabamız vardı onu sattık.

Eşimden ayrıyım. 2 çocuğa devletten alıyorum. Kiramı karşılamakta zorlanıyorum. Stres yaşıyorum maddi manevi olarak. 

Evde internet var. Oradan bağlanıyor çocuklar. Ben bilmiyorum zaten pek.

Karantina mümkün değil. Bizim mutfağımız, banyomuz bile yokken.

Ben hastaneye yatacağım, bekliyorum. Korona bitsin yatacağım. Böbreklerimden. Acil almıyorlar. 

Ben hastalık ik çıktığı günden beri çok dikkat ediyorum. Dışarı çıkmıyorum, maske takıyorum. Çocuklar da öyle. Ama herkes sokaklarda. Kimse kural dinlemiyor. Polis bile giremiyor bu sokağa zaten.

İstanbul’da sıkıntılıydı halimiz ama memlekete geldikten sonra çok şükür iyiyiz, evde çocuklar birbirini yiyordu, eşim işsiz olduğu için parasızlık hepimizin psikolojisini bozmuştu inan, şimdi de parasızlık var ama en azından daha rahat çocuklar da bahçeye çıkıyorlar.

Evet maddi olarak çok etkilendik, Allah yardımıcımız olsun. Çocuklar işe gidiyor. Biraz birikmiş vardı o bitti. Erzak yolladınız siz işte. Allah razı olsun. Ben hiçbir yerden yardım istemiyorum aslında. Burada herkes konuşuyor sonra. Kocası var yardım alıyor diyorlar. O yüzden laf gelmesin diye hiç erzak bile gelsin istemiyorum. 

Sizler ne yapabilirsiniz ki ama böyle bir zamanda hepimiz dayanışma içinde olmalıyız, maddi manevi herkes birbirine destek olmalı ve her şey adil dağılmalı.

Çocuklar çok zor valla. O H... (çocuğu), sürekli "Anne biz neden dışarıya çıkmıyoruz. Okulum neden kesildi." diye soruyor.  Korona bitince 3 hafta eve girmeyeceğim. Ev işi çok arttı. Çocuklar da yardım ediyor ama sınavları var ya hiç karışmıyorum. Ben izin vermiyorum yardım etmelerine. İş güç değil de  ev çok küçük. Küçücük ev. Çok sıkıldım, çok çok bunaldım.

Çocuklar oyun oynuyorlar. İnternetimiz yok, televizyonumuz da çok eski. O yüzden çocuklar videoları (EBA) izleyemiyorlar. Çocukların okuldaki öğretmenlerine telefonumu vermiştim, ama ne arıyor ne de mesaj atıyor.

Maskelerimizi temin ettik. İlk başta bulamamıştık. Başörtü ile yüzümü kapatıyordum.

Ama dili anlamıyoruz, ne dediğimi anlıyor musun? Yanlış bir şeyler olmasından korkuyoruz.

Çocuklar da iyiler ama ders konusunda biraz zorlanıyorlar özellikle takip etmekte, yetişemiyoruz anlatılanlara. Tekrarı oluyor sonrasında ama onlar da hızlı

Çocukların hiçbiri çalışmıyor. Hepsi evde. Faturalar geliyor birikiyor. Dün Suriyelilerden duydum kaymakamlıkta bir yer yardım yapıyormuş. Gittim ama kapıdan bile almadılar zaten. Eylül'de bakacağız dediler. Bari faturaları ödeyin dedim onu da engellilere mi birine yapıyorlarmış. Kayıt bile almadılar döndüm. Bir de ben hala nikahlı görünüyorum ya nasıl olacak bilmiyorum.

Eşimin yanımızda olmamasından kaynaklı biraz yoruluyorum, her şeyi tek başıma yapmaya çalışıyorum Bu olayların uzun sürdüğü durumda ne yapacağımızı bilmiyorum, bakalım nasıl olacak.

M...'dan(çocuğu) telefon gelmiyor hiç. bitirmiş bi de üstüne ke paket yapmış. 320 lira fatura var ödenecek. Biz de kapatacağız artık tümden. İstanbulda bakarız artık tekrar.

Fazla bilgimiz yok, haberlerden takip ediyoruz, ne bileyim doğru söylüyorlar herhalde.

Uzaktan eğitim çok sıkıcı ve boş. 

Sosyal izolasyon yapabilmek bu evde zor açıkçası. Şu an normalden de kalabalığız, annemle babam da bizde kalıyor. Biz zaten 5 kişiydik, şimdi 7 kişiyiz. Ev 2 odalı. Yasak kalksa biz gideceğiz aslında, belki eşimin ailesinin yanına gideriz diyoruz. Onlar köyde kalıyorlar. Orda izolasyon olabilir.

Arayan öğretmen de var hiç arayıp sormayan da. Kişinin kendisinde bitiyor iş. Ama ben zapt edemiyorum artık çocukları, bakmıyorlar derse daha fazla.

Küçüğün öğretmeni yazıyor ama büyüğünkinden kimseler aramadı.

Çocukların elini, yüzünü yıkamasına, banyosuna dikkat ediyorum. Psikolojilerini bozmayım diye de düşünüyorum. Etrafımızda, ailemizde hasta yok.

Eşim işsizdi Mart’ta bir hafta çalıştı şimdi yine işsiz, üç aylık kira duruyor, faturalar duruyor. İşsiz olunca kimse borç vermiyor.

Yoruldum artık. Beslenme ve uyku düzenimde değişmeler oldu sürekli yiyorum ve ne kadar uyusamda hep uykum var.Aşı bulunacak mı gibi sorular var sürekli kafamda. 

Evde işler çok arttı. R…(çocuğu) sağolsun yardım ediyor. O olmasa olmazdı. Ben dışarı gidiyorum bazen o çocuklara bakıyor. Valla uyku falan kalmadı. Gece yemek yiyoruz yatıyoruz. 

Hiç yalnız kalamazsın bu evde. Deneriz ama nasıl olacak? Burada yalnız kalacak yer yok. Ama dikkat ediyoruz, dışarıda kapının önü dışında bir yere gitmiyoruz.

İnternet yok ama eşimin telefonunda var. Ben de paket alacağım.

Biz köye geldiğimiz için internete girmiyoruz burada pek, aslında telefonumda vardı benim ama çocuklara vermiyorum zaten çekmiyor da çoğu yerde.

Geçen çıktık para verdim çoklu maske aldım üçümüze. Değiştirip değiştirip kullanıyorum. Evde sürekli temizlik yapıyoruz zaten.

Beyim şeker hastası, kalp hastası. Benim hastalıklarım var. Eczaneden hemen ilaç alıyoruz. Yazdırmaya da gitmiyoruz. Eczaneden alıyoruz hemen içeri bile girmeden. 

Nasıl olsun sürekli haber izliyorum psikolojimiz bozuldu artık, ölenlerin de aileleri, çocukları var. Çok kötü oğlum da bizimle izliyordu haberleri etkileniyor diye izlemiyorum artık, telefondan takip ediyorum

Randevu aldım hamilelik için, tam sıra gelmesine 2 gün kalmıştı korona patladı, sonra randevu kaldı. Şimdi hiç bilgim yok ne zaman doğum yapacağım, çocuk ne kadarlık. Hala randevu alamıyorum.

Küçük kızım bile söylüyor ‘neden beni öpüyorsun, dışarıdan geldin. Beni öpemezsin.

Burda etraf yeşil, çocuklar sokakta hep tatil gibi onlara. O yüzden hiç bakmıyor ebaya. Bi kaç kere dedim sonra ses etmedim ben de.

Uzaktan eğitim olmaz çünkü.Ben kendim yakından bile eğitim veremiyorum.

İnternetimiz yok. TV var sadece, Eba'ya giremedik. Televizyon izliyorlar. Sabah kalkıyorlar, sonra öğle uykusu uyuyorlar. 

Virüs bitsin artık. Maddi ve manevi çöküşe geçtim iyice. Psikolojik olarak da pek iyi sayılmam. 

Öğretmenlerden haber gelmedi. Bize okul mesaj göndermiş, kurs varmış. Ben göndermek istemiyorum. Bir de bunlar çocuk olduğu için bulaştırma riski yüksek. Oyun oynarlar, temas ederler birbirlerine.

Hiç maskesiz çıkmadım. Geçen hafta M…'yı(çocuğu) çıkarttım ama her yer çok kalabalıktı. Kimse dikkat etmiyor. Çocuklar her bir arada. O yüzden bu hafta çıkartmayacağım. Geçen hafta çocuğu sürekli kolonyayla sildim dışarıda. 

Evdeyiz, çocuklar kurallara uyuyor, dışarı çıkmıyorlar, biz bile, eğer pazara gitmemiz gerekirse, BİM’e gidiyoruz, bunun dışında dışarı çıkmıyoruz.

Yok internete pek bakmıyoruz. Televizyondan takip ediyoruz.

Eldivensiz,maskesiz dışarı çıkmıyoruz. Maske verdiler, 5 tane verdi. Başka yok. Eczaneden aldık, ayrıyeten.Tek oda içindeyiz. Kimse hastalanmadı allaha şükürler olsun. 

Kirayı ödeyemedik ama şu anlık ev sahibiyle ilgili sıkıntı yok ama faturayı ibb askıda faturadan ödedik.

Televizyondan haberleri izliyoruz öyle öğreniyoruz. Bilmiyorum doğru mu değil mi.

Evde iş yükü çok bunalttı. Yemekten temizlikten çok sıkıldım.

Çocuklar evde çok mutlular, uzaktan eğitimi benim gösterebildiğim kadarı ile takip ediyor tabi ki, bazen yetiştiremiyorum dersleri, okula gitmek istiyor ancak evde olmayı daha çok seviyorlar, oyun kurarak birbirleriyle oynuyorlar. 

Öğretmenlerinden biri ders yapmaya başlamış internetten. Bizim haberimiz yoktu. Sonra H…(çocuğu) arkadaşlarından duyduk. Bu hafta ona bakacağız.

Bizim orada ağaç açtı, güzel oldu. Eşime de gösterdim. Baharın geldiğini biliyoruz ama dışarıya çıkamıyoruz. 

Faturam geldi ödeyemeyeceğim. İnternetimiz var. O gelecek. Telefonum da şansma bozuldu. Onu yaptıramıyorum. Telefonum kapalı. Merdiven silmeye gidiyorum. 2 tane daha vardı ama yapamıyorum artık bıraktım onları. Eve Kuran işi alıyordum. Evde yapıyorduk 3-5 bir şey geliyordu ordan ama şimdi korona yüzünden o da gelmiyor. 

Evimizin iskanı yok o yüzden internet  bağlatamadık.

İnsanlarda gelecek kaygısı var. Biz de tabii ki dışarı çıkmak zorundayız yoksa ne yiyeceğiz, insanları hastalık değil gelecek kaygısı yoruyor.

Çocuklar evde, ben evdeyim o yüzden şu an endişelenmiyorum. Ama burada yakınım yok benim. Tek başıma çocuklara baktığım için zaten işe gidemezdim onlar da gelme dedi gitmiyorum. Annem burada olsaydı iyi olabilirdi. O memlekette, Hakkari’de. Şimdi ben hastalansam mesela gerçekten çocukları kime bırakırım onu bilmiyorum.

Çok yetersiz bir sistem bence.

Sadece K…'yi(çocuğu) çıkartım. U...'ya(çocuğu) babası izin vermedi. Sadece ekmek almaya gittik ve merdiven sildim döndük. U... çok isyan etti, üzüldü. Tüm arkadaşları çıktı, bahçeden onu da çağırdılar ama gidemedi. 

M…'nin(çocuğu) düzenli kontrolü vardı, gidememiştik. Bayramdan sonra gidip sorucam.

Etkilendi tabi eşim 3 haftadır çalışmıyor, ben hamileyim doğum yapacağım nasıl olacak bilmiyorum.. Sigortamız da yok. Biraz daha fazla para alabilmek için eşim sigortasız işte çalışıyordu şimdi o da yok. Eşimin psikolojisi bozuldu artık gidip çalışayım diyor ama iş de yok bir yandan, yine eski işimi bekleyeyim diyor.

Düzenli takip ediyorum desem yalan olur. Çünkü eşim evde olunca haber izliyor. O olmayınca çocuklar çizgi film izliyor. Benim zaten zamanım yok ki takip edecek. 

Dışarı çıkmıyoruz pek. Maske satışı başlayınca kendimiz aldık, şifre gelmedi bize. 

Toplu olarak alisveris yaptik. Haftada bir yada 10 gunde bir. Maske ile ciktik. Maske kodu geldi. Bence onlemler super olmasa da genel olarak yeterliydi.

Hiçbir şey gelmedi. Ücretli alıyoruz. Bir defa eczane dağıtıyor diye gittik ama yabancı olduğumuz için vermedi. Biz de marketten aldık.

Nefes darlığım ilerledi. Randevu aldım ama o gün koronalı hasta geldi hastaneye şansıma. Sonra yazdıramadım hap. Komşumun da aynı hastalğı vardı ondan ilaç aldım. Sağlık ocağı da işe yaramyor hastaneye gitmem lazım bekliyorum yollar açılsın da gideyim diye.

İş düzenimiz bozuldu alım gücümüz azaldı.

Bizim evde televizyon yok 9-10 senedir. O yüzden hep internetteyiz. Bir kere almıştık televizyon daha ilk taksidini ödedik, çocuklar kırdı. O yüzden bir daha da almadık. Evin interneti var.

Hastalık başlar başlamaz köye geçtik, burada bir sorun olmayacağını düşünüyoruz. Ailemin yanında olduğum için mutluyum, her şeyimiz doğal; yoğurdu, peyniri kendimiz yapıyoruz. Aslında olması gereken bu ama şartlar değişti. Kirası olana da üzülüyorum, gidemeyenlere. Ne yapacağız bakalım..

Kirada değiliz allaha şükür kapımıza dayanan yok ama eşim 3 aydır çalışmıyor. Bir adamın 3 ay çalışmaması ne demek, tabi çok etkilendik. Eşim sigortasını kendisi yatırıyor. O yüzden şimdi işten çıkmış gibi görünmediği için hiçbir yerden yardım da alamıyoruz. 

İlk başlarda haberleri izliyordum sık sık ama psikolojim bozuldu sadece benim değil, çocukların da bozuldu. İçimiz dışımız korona oldu. Bir de tartışma programlarında falan biri ak derken biri kara diyor. Kime inanacağız belli değildi. Ben de kestim izlemeyi.

Yok hiç gitmedik. Beyim şeker hastası, kalp hastası. Benim hastalıklarım var. Eczaneden hemen ilaç alıyoruz. Yazdırmaya da gitmiyoruz. Eczaneden alıyoruz hemen içeri bile girmeden. 

Mahalle sakin, kimse dışarı çıkmıyor. Sadece benim evin alt kısmında dernek gibi bir şey var yemek yapıp dağıtıyorlar, geçen gün çorba dağıtıyorlardı insanlar sıra olmuş ama iç içe herkes, seslendim ‘abi iyi bir şey yapıyorsunuz ama insanları birbirinden uzaklaştırın yazık hastalık yayılacak böyle’ tamam dedi ama yine aynı.

Şifre attılar, yapması lazım dediler. Ama hiçbir bilgi vermediler, biz de yapamıyoruz.

Süreç ile ilgili hiçbir önlem almadık. Yardım da alamadık. Ne maskemiz var ne eldivenimiz. 

Valla aynı sıkıldık bunaldık evlerdeyiz. Uyku düzenimiz hiç iyi değil. Çocuklar da öyle çok sıkılıyorlar yaramazlık yapıyorlar.

Haftada 2 gün merdiven silmeye gidiyorum. 1 taneyi bıraktım zaten. Ev sahibi de zam yaptı 100 TL bu dönemde. 2 ay eşim çalışmadı şimdi 2 haftadı gidiyor işe. 

Sıkıntı oluyor. Eşim özürlü, çalışamaz. 400 TL özürlü maaşı var bi. Bayramda da telefonlaştık hısım akrabayla. Kurban'a düzelir inşallah. Piknik alanları da yok. Oturamıyormuşuz çember çiziliyormuş. Üzülüyoruz, çok üzülüyoruz.

İnternetten alıyoruz. Şimdi bir de bir telefon uygulaması var, çocuklar indirmiş. Oradan takip ediyoruz vaka sayılarını. Ama bana inandırıcı gelmiyor. Karagümrük'te kimse kurallara uymuyor, Pazar ana baba günü. İnsanlara uzak dur diyorum, bozulup kızıyorlar. Ama ne yapalım yani. 

Bebek ikinci aya girdiği için 27 Mart tarihinde olması gereken aşıyı yaptıramadık. Bu süreçten dolayı hastaneye gitmiyoruz.

Televizyondan alıyoruz, TV izliyoruz, doktorlar yalan söylemez, inanıyoruz.

EBA’yı takip etmeye çalıştık ama verimli olmadı. Ben okuma yaptırıyorum, basit matematik işlemleri yaptırıyorum ama okul gibi olmuyor. Oğlum ‘sıkıldım, yoruldum yapmayalım’ diyor, öğretmen gibi olmuyor okula gitse öyle diyemez yapardı. Bu sebeple çok kötü oldu. Öğretmenle iletişim halindeyiz whatsappdan bize alıştırmalar gönderiyor biz de yaptırıyoruz çocuklara.

Çocuklara kaygımı yansıtmak tabii istemiyorum ama ailedekilerin çoğunda hastalık var. Çocuğumun birinde ileri derecede astım var, eşim de kalp var. Çok dikkat ediyorum, bu da üstümdeki yükü artırıyor.

Evdeyiz, yemek, bulaşık, dışarısı hepsi bende. Çocuklar hep evde.  Yemek seçiyorlar, beğenmiyorlar. Birbirleriyle kavga gürültü ediyorlar.

Çocuklar, kocam yardım etmiyor da evin gelini var. Onunla birlikte bazı şeyler yapıyoruz.

Hastaneye gittim, yatırmak istediler ama yer yoktu yatırmadılar. Ben de istemem zaten, çocuklara kim bakacak. 

Çocukların dikkati dağılmasın diye onlarla nerdeyse kavga ediyorum. Her zaman yanlarındayım.

….Dersler çok hızlı olduğundan dolayı takip etmekte zorlanıyoruz. Öğretmen ile iletişimimiz çok yok bu süreçte. Eğer olsaydı (çocuğum için) daha iyi olabilirdi.

Çocuklar normalde okulda 7 saat geçiriyordu ve televizyonda yarım saat bir şeyler anlatılınca eğitimin devam ettiğini düşünmüyorum. Tek sorun bu hastalık, eğitimi bir şekilde öğrenebilirler sadece geri kaldılar. Öğretmeniyle de hiçbir iletişimimiz yok, öğretmenlerin başını böyle bir zamanda ağrıtmak da istemiyorum.

Okumam yok, interneti kullanamıyorum ki. Harfleri karıştırıyorum, birleştiremiyorum. Üzülüyorum sonra. Bu sene öğrenirim diyordum, olmadı. Arkadaşım mesaj yollamış geçen, Derya'da söylemedi. Kendim okusam daha mutlu olurdum. Bim gidiyorum mesela, ne kadar diye soruyorum birine üzerinde yazıyor ya diyorlar. İnsan utanıyor, gencim de. 

(Karantina) mümkün değil. Eşim (Covid-19 pozitif vaka) eve geldi. Ona ayrı oda yapmamız lazım ama olmuyor. Mecburen liseye giden oğlum gidiyor yanına orada ders çalışıyor. Ne yapalım çok zor.

Hiç giremediler( Eba'dan bahsediyor.), okuldan kapandığından beri. Biz de yapamıyoruz ki. 

Kabul etmedi, kirayı istedi, kapıya geldi, burada dördüncü yılımız, daha önce onu hiç kapımızda görmedik. Eve girerken verdiğimiz depozitodan kesmesini istedik, kabul etmedi. Depozito olarak 1500, hayır 2000 ödemiştik ama kabul etmedi. Her şey bir yana, kira bir yana, özellikle destek verebilecek kimsen yoksa, kirayı ödemen gerekiyor, bu bir sorun.

Belediye olarak bilemem de devlet 1000 lirayı asgari ücretle çalışan herkese vermeliydi. Ayrım yapmadan asgari ücretli olanlara ve sigortalı çalışmayanlar verseydi daha adaletli olurdu. Sağlık için bence iyi şeyler yaptılar ama ekonomik olarak aynısını yapamadılar, insanlar çok zor durumda.

Evdeyiz bütün gün, artık çok sıkıcı olmaya başladı. Küçük oğlum bazen ev işlerine yardım ediyor. Diğerlerinden yardım bile istemiyorum. Ergen oldular artık. Çocukların uyku düzeni çok bozuldu. Sabah kalkmıyorlar hiç. 

Ailede şuan bir tek ben çalışıyorum oğlum ve eşim işsiz kaldı ev kira olduğu için tabiki de etkilendi.

Öğretmeninden hiç haber almadık (anaokul) yalnızca sürecin başında yarın çocukları okula getirmeyin gibi bir mesaj attı. Komşular söylüyor başka öğretmenler etkinlik veya video gönderiyormuş, arayıp soruyormuş ama bizim öğretmenlerinin hiçbir iletişim kurmadı.

G. ve B. iyi, oyun hamuruyla atölyede yaptıklarını evde yapıyorlar, çizgi film seyrediyorlar, oyun oynuyorlar.

Eşim bana daha çok yardım ediyor. Pazara çıkıyor. Tabi ben oruçluyum, sürekli iş yapıyorum yoruluyorum. Ama bazen bir bakıyorum oğlum, eşim almış eline süpürgeyi süpürüyor evi. Tabi çok sıkılıyorum ama bir yandan da iyi geldi bu süreç bize. 5 genç aynı evin içinde, zor tabi. Kavgaalr oluyor arada. Ama anlaşabiliyoruz artık. 

Evde internet var ama bilgisayar da sorun var.

Nasıl olsun, ben çalışıyorum. Çocuklar evdeler, onları sürekli arıyorum kalkıp kahvaltı edip dersleri takip etsinler diye kalkmıyorlar her aradığımda uyuyorlar. İlk hafta çok kızdım hatta biraz şiddet uyguladım ama şimdi yapmıyorum. Oğlanı çok önemsemiyorum onun daha 4 senesi var ama kızım bu sene son sınıf ne olacak bilmiyorum.

Televizyonda olan dersleri çok takip etmiyorlar çünkü çok hızlı geçiliyor, yetişemiyoruz.  Kızım EBA’ya ve Morpakampüs’e giremiyor çünkü sistem çok yoğunmuş. Öğretmenlerinin önerisi ile bilgisayar üzerinden Okulistik aracılığıyla dersleri takip ediyor.

Ben ameliyat olacaktım, doktor aradı ertelediler onu böyle bekliyorum.

Zaten öğretmenlerle iletişimimiz kısıtlı, whatsapp grupları üzerinden ödev veriliyor çocuklara ama bu ödevleri yapmak için bizim çıktı almamız gerekiyor. Çünkü telefondan çocuklar ödevlerini yapamıyorlar bu da ciddi bir maaliyet yaratıyor. Bir hafta da 100tl harcamam gerekti, vala artık gitmiyorum çıktı almaya. Zaten çocuklar da söz dinlemiyor, bıraktılar dersleri.

Bazen benim adam haberleri seyrediyor. O anlatıyor. Ben işten izleyemiyorum. Zaten televizyondan çocuklar evdeyken çizgi film izliyor. Yoksa durmuyorlar. Ozan tv siz durmaz. Tableti getirdim Nesibelerden (eltisi). Şimdi de kavga çıkıyor. Ozan hiç Rahime'ye bırakmıyor.

Evde internet yok. Eşimin ve çocukların telefonlarında internet var. Hadi bana internet  geldi. Benim kardeşim var Van'da oturuyor. Onun telefonları bile yok dopru düzgün evde. Çocuklar baştan ber Eba Tv mivi hiçbir şey izlemiyorlar. 

Herkes işsiz kalınca biraz zor oluyor bizim için tabi eğer dedikleri gibi bir de başlamazlarsa bir süre sonra asıl o zaman daha kötü olacak, sırf kredi borcumuz olsa onu hallederiz sorun değil ama elden de aldığımız borçlar var onlar sıkıntı. Kimseden borç da isteyemezsin ki.

Benim evde üniversiteli oğlum giriyor. EBA’dan internet veriyorlardı herhalde. Son zamanlarda hiç şey yapmadılar. Koptular. O da çok yavaşmış.

Tabi değişmez olur mu? Çok zorluk çektik, iş kapandı, insanın psikolojisi bozuluyor gerçi benim psikolojim bozulmadı ama çocukların mesala çok etkilendiler. Uyku düzenlerimiz tabi değişti hep gece yatmıyorlar hep oturuyorlar bizim evimiz biliyorsun 2 oda var ben ne yapayım herkesin odası olsa yollarım zorla yatın derim kapatırım odalarına ama yok hepimiz bir odada olunca bir şey diyemiyorsun ne yapacaksın.

sosyal medyada Yusuf El-Mena diye biri var. Cumhurbaşkanının konuşmalarıyla ilgili videolar ve haberler paylaşıyor. Ya da bir başka sohbet ortamı, daha güvenilir ve bir çok faydalı bilgi veriyor. Güvenilir olmayan medyaya inanmıyoruz ve yalan haberleri izlemiyoruz. Biz sadece bu kişiyi takip ediyoruz.

Geçen öğretmeni aradı online görüşücez diye. Komşudan bağladık telefona ama olmadı. Babası ne yaptı ettiyse olmadı. Çocuklar evin içinde sürekli. 

Onları takip ediyorum ve ciddiye alınca EBA’daki ödevlerini yapıyorlar ve televizyondaki derslerini izliyorlar.

M….'nin(çocuğu) öğretmeni hep ilgilendi, baştan beri iletişimimiz hiç kopmadı. Ödevler veriyor. Biz ona yapıp gönderiyoruz. Ama E...'yi(çocuğu) hiç bilmiyorum ne yapıyor.

Mükemmel bir İngilizce öğretmenimiz var. Aşırı derecede ilgili. Y…'nin öğretmenleri internette ders yapıyormuş. Ama biz sonradan öğrendik, internetimiz yoktu. Arkadaşından öğrendim. 

Markete gitmeyi azalttık. Maske de kullanıyoruz.

Televizyonda bilgi alıyorum. Malesef yetersiz.

Benim eşimin iş yerinden maaşının yarısını verdiler, kirayı öyle ödedik. Elektrik, suda sorun yaşadık.

İnternet yok şu an ama ufacık evde bir televizyon yetmiyor ki, ben istiyorum bağlatalım. Çocukların da ihtiyacı var ders için, televizyonla hiçbir şey olmadı.

Öyle bir durum olsa(izolasyon gerekse) çocukların odasını yaparız herhalde.

İş yüküm arttı. Günün çoğu zamanını evde geçirdikleri için. Evde gözümün önünde olsun yeter. Çok şikayetçi değilim. 

Çok şükür burda hastalık yok. O yüzden maske falan takmıyoruz çok. Sadece komşulara az gidiyoruz. 

Aldık 1000’lik yardımı ama bitti, 3 çocukla bu şekilde kira ödeyip bir de market alışverişi yapmamıza imkan yok. Çalışamayacaksak köye gideriz.

Çocukların EBA sistemi üzerinden bir şeyler öğrenebileceğini pek düşünmüyorum, eğitim sistemine güvenim yok. 

Haberleri takip ediyorum. Sokağa çıkma yasağını falan eşim söylüyor.

Küçük olanlar çalışma zamanı geldiğini anlayamıyor, onları ittirmek zorundasın.

Çocuklar dışarı çıkmak yasak diye evde sürekli birbirlerine giriyorlar. Kavga ediyorlar. Camı kırdılar geçen günn kavga ederken. M…(çocuğu), hiç dışarıya çıkmıyor. Geçen mezarlığa giderken komşuya bırakayım dedim hiç gitmek istemedi. korkuyor hastalıktan. 

Haberlerden bakıyoruz ama eskisi gibi çok değil. İstanbula ne zaman döneriz diye baktık daha çok gibi. Hastalık bitmiş gibi söylüyorlar ama tam emin değilim. Siz daha iyi bilirsiniz.

Sigortam yok ki, benim de çocukların da. Babası işsiz çocukların. Ben de temizlikle geçiniyorum, benim de yok. Üstüne bu evde kalma zorunluluğu gelince, iyice karıştı durumlar. Hastaneye gitmedik ama gitmemiz gerekse nasıl gideriz emin de değilim. Bütün masrafları devlet karşılayacak mı? İlaç mesela alamıyoruz şu an. Geçen ay kızım ateşlendi, bekledik geçti.

M. geçen gün çok ağladı yalvardı ne olur dışarı çıkar diye ama çıkarmıyorum dışarda mikroplar var bitince çıkacağız diyorum. Onlarla oyunlar oynuyoruz birlikte. Mesela karton bardaklar vardı balon aldım. Balonu bardaklara atmaya çalıştık öyle bir oyun kendimce yaptık işte, sonra balonu üfleyerek götürmeye çalışıyoruz. Şimdi Y. babasıyla televizyonda ders yapıyor, M. de ağladı çizgi film izleyemiyorum diye, onunla oyun oynayacağım, biraz mutlu olsun sonra kendi haline bırakacağım.

Türkçe bizim için hiç kolay değil… B1 seviyesine geldim ama oğluma açıklama yapabilecek düzeyde değilim. Türkçe’den Arapça’ya çevirmek, özellikle de küçük bir çocuk için çok zor. Biraz zaman alıyor, okuyorum, anlıyorum ama oğluma açıklamak için zamana ihtiyacım var.

Bizim 2 odamız var ama bir odamızın camı yok, o odayı kapatamıyoruz havasız kalmasın diye.Allah muhafaza bir kişi hasta olsa ayrı bir oda sağlayamayız.

B…(çocupu), bir baktım ağlıyor bir gülüyor. Sahurda ağlıyor. Sınavı erkene almışlar diye çok ağladı. 

Kirayı ileri tarihe attık ve şu an bir ses yok. Fatura birikiyor malesef. 

Yok izlemiyorlar televizyondan dersleri. Hiç ders çalışmıyorlar büyük oğlum sınava girecek ama nasıl yapacağız bilmiyorum. İstanbul'a da gidemiyoruz acaba burada sınava girebilir mi? Öğretmenden bilgi gelmiyor bize, çocuklar telefondan EBA'ya girmeye çalıştılar ilk hafta girdiler bir daha giremediler saatin de girmeyince sonradan giremiyorsun heralde onu da anlamadık. Gönderdikleri 8 GB internet de öyle kalıyor kullanamıyor çocuklar.

İnternetten sağlık bakanı neler diyor bakıyorum ama hasta daha fazla insan olduğunu düşünüyorum.

Evde çalışan yok. Sizin gönderdiğiniz erzak ile idare ettik. Onlar da bittiBelediye yardım yapacaktı onu bile yapamadılarFatih’ten sadece bir kere geldi. İBB’den de gelmedi. 

Medyayla ilgili, yeterli ama biraz gereğinden fazla [gülüyor] hangi bilginin doğru, hangi bilginin yanlış olduğunu bilemezsin, sayılara baktığımız bir noktaya geldik, artışın stres yarattığı bir noktaya, şimdi… gerekmediği sürece dışarı çıkmıyoruz ve bu en önemli şey, ama korku, paranoya ve obsesyon noktasına varmak istemiyoruz.

Sosyal mesafe diyorlar ama insanlar uymuyor. Evde de yeme içme olduğu için maddi zorlanan insan çok oldu. Yeterli değil, yardım dağıtılmadığını düşünüyorum. Kimimiz çok abarttı kimisi hiçbir şey yapmadı. Ben normalim. Abartı bir şey yapmadım. İlk başta paraya dokununca hiçbir şeye dokunamıyordum TV izleyince panikliyordum.

Gelir kaybı yaşamadık zaten eşim çalışmıyordu 6 aydır. Babamla kardeşim destek oluyordu bir de devletten yardım parası alıyoruz öyle geçiniyoruz.

Okulda en azından bir şeyler duyuyordu, arkadaşları, öğretmenleri var diye bakıyordu. Evde bu düzeni sağlamak çok zor. Ben yetemiyorum. Abisi de ilgilenemiyor çalışıyor. Biz çok zorlandık bu dönemde. 

Çocuklar da gerildi tabi, devamlı endişeli cümleler duyuyorlar televizyondan. Biz de gerginiz, haliyle birbirimizle uğraşıyoruz ama cidden çocuklara nasıl yaklaşmam lazım ben çözemedim bu süreçte. Böyle biri anneleri babaları bilgilendirseydi iyi olurdu.

Eskiden ablasıyla birlikte uyumuyorlardı. Şimdi birlikte uyuyorlar. Eskiden ablasıyla kavga ederlerdi şimdi kanka olmuşlar anlaşmaya çalışıyorlar.

Evimiz 2+1 ama ayıramayız çünkü yatak odamızın içinden diğer odaya geçiliyor.

E.’nin öğretmeniyle iletişimdeyiz, sınıf annesi bu konuda yardımcı oluyor. E.’nin ödevleri hakkında bilgilendirme yapılıyor, o da bu süreçte ders çalıştı ve tablette oyun oynayarak zaman geçirdi. Televizyondaki eğitimi takip ediyoruz, kaçırdıkları durumda fotoğraflarını çekip daha sonra tekrar üzerinden geçiyoruz.

E. hiç ders yapmıyor, televizyonu ayarlayamadık o yüzden dersleri takip edemiyor. İnternetimiz olmadığı için EBA’ya da giremiyoruz. Öğretmen okuma kitapları vermişti onları bitirdi. Dersleri takip etmese de olur kitap okusun dedi ama okumuyor. Okuması kötüye gidiyor. Elinde okuma kitabı yok öğretmen hayat bilgisi kitabını okumasını söyledi, onu okumak istemediği için hiçbir şey yapmıyor.

Şu an hiç kimse çalışmıyor. Etkilenmez olur muyuz en azından bu süreçte devletin herkese destek vermesi lazım, herkesin şartları aynı.

Çocukların öğretmenleri hiç ilgilenmiyor, iletişimimiz yok. Okul ile iletişim kurabileceğimiz hiçbir telefon numarası yok ve bu konuda biraz suçlu hissediyorum.

Televizyondan takip ediyoruz, haberleri izliyoruz. Ne bileyim alıyoruz herhalde doğru bilgi.

TV genellikle haberleri izleyerek.Yeterli bulsak da bulmasak da konuşulan şeylere göre uygulamaya çalışıyoruz. Habere göre hareket ediyoruz. Herkesi etkiledi.

Maske taktık. Yanımızda kolonya taşıyoruz. Markete girerken çıkarken kolonya ile ellerimizi temizliyoruz. Bizim 2 odamız var ama bir odamızın camı yok, o odayı kapatamıyoruz havasız kalmasın diye.Allah muhafaza bir kişi hasta olsa ayrı bir oda sağlayamayız. Telefonda görüştüklerimden hiç duymadım. 

Ödev yapıyorlar, dersleri takip ediyorlar ve oyun oynuyorlar. 10 yaşındaki en küçük çocuğumun öğretmeni dışında hiçbir öğretmen iletişime geçmedi. İletişime geçen öğretmenden çok memnunuz, EBA ile ilgili bir şeyler öneriyor, günlük hallerini soruyor.

Virüsten nasıl korunacağız televizyondaki tartışma programlarını izliyoruz, doktorlar anlatıyor. El yıkamanın uzunluğunu bile oradan öğrendi insanlar ama bazen çok anlatılıyor. Dışarı çıkma diyorlar. Zorundayız çıkacağız, nasıl çıkmayacağımızla ilgili birşey yok. Bu konuda güvenmiyorum.

Evin arkasında küçük bir bahçe var. Eşim çocukları oraya çıkarıyor. Çocuklar da mutlu oluyor. İzin gününde de eşim çıkardı onları. Önlemimizi alıp çıkıyoruz.