haklar ve ifadeler Görüş, öneri ve yorumlarınız için bize ulaşın

Günler güzel, eğlenceli. 

Eskisinden daha mı eğlenceli? Evet. Daha eğlenceli. 

Neler yapıyorsun? Kardeşlerimizle oyun oynuyoruz. Terasa çıkıyoruz. Derslerimize çalışıyoruz. 

Mahalle sakin, kimse dışarı çıkmıyor. Sadece benim evin alt kısmında dernek gibi bir şey var yemek yapıp dağıtıyorlar, geçen gün çorba dağıtıyorlardı insanlar sıra olmuş ama iç içe herkes, seslendim ‘abi iyi bir şey yapıyorsunuz ama insanları birbirinden uzaklaştırın yazık hastalık yayılacak böyle’ tamam dedi ama yine aynı.

Sihirli bir gücüm olsaydı insanlara yardım etmeyi, köpeklerin dilinden anlamayı, ışınlanma gücüm olmasını ve uçmayı isterdim. 

sosyal medyada Yusuf El-Mena diye biri var. Cumhurbaşkanının konuşmalarıyla ilgili videolar ve haberler paylaşıyor. Ya da bir başka sohbet ortamı, daha güvenilir ve bir çok faydalı bilgi veriyor. Güvenilir olmayan medyaya inanmıyoruz ve yalan haberleri izlemiyoruz. Biz sadece bu kişiyi takip ediyoruz.

Haberleri takip ediyorum. Sokağa çıkma yasağını falan eşim söylüyor.

Gerekirse hepimiz bır oda da kalırız, hastalanan kişiye yer açarız. Napalım? 

Sokakta top oynamayı özledim. Evde annem izin vermiyor.

Çıkmadım. Yarın çıkıp dolaşıcam. Rawa'ları çağırıcam.

Süreç ile ilgili hiçbir önlem almadık. Yardım da alamadık. Ne maskemiz var ne eldivenimiz. 

Dersleri takip ediyorum ama İngilizceyi hiç anlamıyorum çünkü Türkçe konuşmuyor hiç. Bir de İnkılap dersinden desteğe ihtiyacım var

Valla bazen çıkıyorum. 1-2 dakikalığını bakkala falan gitmek için. İzin günü top oynadık çıkıp. Ama hava çok sıcak.

Bu salgın kötü bir şey çünkü bana yaramadı. Sevmedim salgını. Salgın her yerde bitmeli. Ya iğnesi ya da her ülkede bitecek ilaç bulunmalı. Her ülke de biterse ancak bitebilir.

Televizyondan bilgi aldım, mikropları gösteriyorlar. Maske tak diyorlar. Yakın durma diyorlar.

Ekonomik olarak şu an bir sorun yaşamıyoruz böyle devam ederse yaşayabiliriz. Şu an eşim çalışmaya devam ediyor ama yurt dışından gelen insanlarla çalışıyor eğer gidiş gelişler kapanırsa çalışamayacak. Normalde ben de midye yaparak eve katkıda bulunuyordum ama 1 aydır iş yok. Sağlığımız için şu an yapabilecek bir şey yok bu durum uzarsa eğer ne yapacağımızı bilmiyoruz, endişeliyiz.

Hiçbir şey yapmadık. Girmezseniz eksi bir şey olmuyor dedi öğretmenler. Gelmeyin demeye getirdiler. Öğretmenlerin işine geliyor bu. Bir kere İngilizce dersi yaptık skypetan, goy goy yaptık. Karantinanın ilk zamanlarında. Başka da bir şey yapmadık.

İyi geçiyor. Uyku düzenimi halletmeye çalışıyorum şu sıralar. Aynı şekil dükkandayım. Maddi manevi kayıp yaşadık. Giden müşterilerimiz oldu. Onu düzeltelim diye daha fazla çalışalım diyoruz. Karantina günlerinde açıp çalışmak için belediyeden izin başvurusunu yapıcaz.

Kendi hocalarımın canlı yaptığı dersler iyi de EBA'dakiler nasıl diyim direkt anlatmak varken dolandırıyorlar. İngilizce dersi örneğin, okulda Türkçe anlatılıyordu ama EBA'da İngilizce konuşuyorlar hep anlamıyorum.

Eskiden keşke tatil olsa diyordum şimdi keşke okul olsa diyorum.

Çok sıkılıyoruz hocam, her gün dua ediyoruz annemle bu korona virüs bitsin diye.

Etkilendi tabi eşim 3 haftadır çalışmıyor, ben hamileyim doğum yapacağım nasıl olacak bilmiyorum.. Sigortamız da yok. Biraz daha fazla para alabilmek için eşim sigortasız işte çalışıyordu şimdi o da yok. Eşimin psikolojisi bozuldu artık gidip çalışayım diyor ama iş de yok bir yandan, yine eski işimi bekleyeyim diyor.

Yüzümü yıkıyorum üstümü değiştiriyorum kahvaltımı yapıyorum, tv izliyorum belgesel izliyorum. Aslanlar geyik kovalıyor. Kardeşim ile oynuyorum.

Çok hızlı anlatıyorlar televizyonda, sıkılıyorum. Öğretmenimden dinlemek isterim, okulda daha iyiydi.

Burda etraf yeşil, çocuklar sokakta hep tatil gibi onlara. O yüzden hiç bakmıyor ebaya. Bi kaç kere dedim sonra ses etmedim ben de.

Öğretmenim aradığında konuşmak istemiyorum çünkü sıkıcı.

Yok. Ne zaman korona bitecek. Hiç kimseye sormak istemem.

Bulmaca kitabından öğrenebilrdim. Benim bir bulmaca kitabım var oraya korona ile ilgili bir şey saklayabilirlerdi. Daha eğlenceli öğrenirdim.

TV’den öğreniyoruz. Yasak kalkacakmış. Maskesiz, eldivensiz çıkma diyorlar. Çocukları salmıyoruz.

Takip edemiyorum ama okula gitmeyi özledim çünkü evde çok iş var. Bir de çok temizlik yapıyoruz bu ara. Ondan çok sıkıldım. Okula giderken  söylenmem artık.

Bazen M...'lere(arkadaşı) gidiyorum. Çarşamba günü pazara gittim, kendime bir şeyler aldım. Cuma günü izin gününde de takıcıya gittik, dolandık. Babam oruç tuttuğumuz için bize harçlık veriyor, onunla kendime bir şeyler aldım. Sosyal mesafeyi korumaya olabildiğince dikkat ediyoruz ama eldiven, maskemiz hep var.

Bütün gün ev işiyle uğraşıyorum. Kızımla pek vakit geçiremiyorum bu ara. Çünkü şu salgın sürecinde üstüne gidiyorum gibi hissetmesini de istemiyorum. İstanbul a gelince zaten yeterince sorumluluğu olacak ve o yüzden buradayken tadını çıkarsın istiyorum. Kızım akıllı ve büyüdükçe huyları değişiyor. Bu sinirlerimi bozuyor. Galiba fazla sorumluluk yüklemek istiyorum. Bana yardım etsin vs ama 8 yaşında bir çocuk sonuçta.

Biz daha geç olmasını bekliyorduk sınavın ama erken oldu. Ama olsun ilk konular çok zor değil, çalışıp hazırlanırız.

Hastaneye gittim, yatırmak istediler ama yer yoktu yatırmadılar. Ben de istemem zaten, çocuklara kim bakacak. 

Sadece evde kalma ve tam temizlik olmalıyız.

iyi gidiyor işte derslerime çalışıyorum. Ben de öyle birazcık anlayamıyorum. Sorularımı öğretmene sorabiliyorum. Örnek veriyor anlamazsam başka bir örnek veriyor, anlıyorum. 

Türkçe bizim için hiç kolay değil… B1 seviyesine geldim ama oğluma açıklama yapabilecek düzeyde değilim. Türkçe’den Arapça’ya çevirmek, özellikle de küçük bir çocuk için çok zor. Biraz zaman alıyor, okuyorum, anlıyorum ama oğluma açıklamak için zamana ihtiyacım var.

Yalan bunlar, hastalık falan yok. Toplum merkezi ne zaman açılacak?

Uzaktan eğitime erişebiliyorum. Ancak yetersiz buluyorum. Ben online derse internet ile giriyorum. Ev internetimiz şu an olmadığı için telefonuma internet yükletmek zorunda kalıyorum. Bu da demek oluyor ki evinde internet olmayan, telefona/bilgisayara sahip olmayan ve ya telefonuna internet yükletemeyen (durumu el vermeyen) bir çok öğrenci arkadaşım bu uzaktan eğitim durumuna erişemeyecekler. Maalesef…..

TV genellikle haberleri izleyerek.Yeterli bulsak da bulmasak da konuşulan şeylere göre uygulamaya çalışıyoruz. Habere göre hareket ediyoruz. Herkesi etkiledi.

Sosyal izolasyon yapabilmek bu evde zor açıkçası. Şu an normalden de kalabalığız, annemle babam da bizde kalıyor. Biz zaten 5 kişiydik, şimdi 7 kişiyiz. Ev 2 odalı. Yasak kalksa biz gideceğiz aslında, belki eşimin ailesinin yanına gideriz diyoruz. Onlar köyde kalıyorlar. Orda izolasyon olabilir.

Korona bitsin isterdim. Parkta bir oyuncak olsun isterdim.

Eczanede bulamadık. Eczaneden para ile aldık. Kod ile sonradan aldık. 

Panda çünkü çok uyuyorum. Öğlen 3-4’e kadar uyuyorum, gece de 12’de uyuyorum zaten.

Olmaz bence. Çünkü yer yok. Üst üste yaşıyoruz, mutfak, oda...

Öğretmenlerinden biri ders yapmaya başlamış internetten. Bizim haberimiz yoktu. Sonra H…(çocuğu) arkadaşlarından duyduk. Bu hafta ona bakacağız.

Evde çalışan yok. Sizin gönderdiğiniz erzak ile idare ettik. Onlar da bittiBelediye yardım yapacaktı onu bile yapamadılarFatih’ten sadece bir kere geldi. İBB’den de gelmedi. 

Bazen komşuyla görüşüyorum. 

Ben bi tek izin gününde dışarı çıkmadım.

Bazen izin gününde meydanın orda dolaştırıyor hiçbir yere oturtmuyor. (bakımvereninden bahsediyor.) Kardeşimle kovalamaca oynuyoruz.

Dışarı çıkmıyoruz pek. Maske satışı başlayınca kendimiz aldık, şifre gelmedi bize. 

Okumam yok, interneti kullanamıyorum ki. Harfleri karıştırıyorum, birleştiremiyorum. Üzülüyorum sonra. Bu sene öğrenirim diyordum, olmadı. Arkadaşım mesaj yollamış geçen, Derya'da söylemedi. Kendim okusam daha mutlu olurdum. Bim gidiyorum mesela, ne kadar diye soruyorum birine üzerinde yazıyor ya diyorlar. İnsan utanıyor, gencim de. 

Babam yorgun olmadığı zaman oynuyoruz yani. Ama sıkılıyorum yanı gün uzun uzun yani. Babamla 1-2 saat oynasam gün 12 saat diyelim hala 10 saat var.

Bence hiç bir şey öğretmedi. Sadece elindekilerin kıymetini bilmen gerektiğini öğretti. Ama bence şöyle oldu biraz da. 

Tarih araştırıyorum şu sıralar. Gerçek tarihi bilmediğimizi düşünüyorum. Bi baktım şişmanlıyorum, spor yapmaya başladım.

İnsanlara mesela yani korona oluyorlar ya. Onlara ilaç verirdim. 

Eba TV'yi ayarlayamadık, takip edemiyorum sırf o yüzden. Hiç bir eğitim programına katılmadım. Öğretmenler bu konuda beni bilgilendirmedi.

Evde internet var ama bilgisayar da sorun var.

İsimi oyunu, hamur oyunu, top oyunu, saklambaç, mendil kapmaca, parmak güreşi, bilek güreşi oynuyoruz.. Parmak güreşi oynuyoruz ama hep kardeşim kazanıyor çünkü onun parmakları daha küçük, bilek güreşinde de ben sol elimi kullanıyorum ve hep kazanıyorum. Mendil kapmacada da onlar küçük oldukları için hızlılar hep kazanıyorlar

Konular doğrudan anlatılsaydı daha iyi olurdu, dolandırıyorlar alışık olmadığımdan sanırım anlamıyorum.

Telefonla yaklaşık 10 saat ilgileniyorum. Sık sık S. ile mesajlaşıyoru. Sonra Youtube’tan eğlenceli videolar izliyorum. televizyon çekmediği için televizyona çok bakamıyorum.

Bilgisayarda savaş oyunları oynuyorum. Arkadaşlarla online olarak eksikliği hissettiğim oyun ise futbol. Toptan ilk defa bu kadar uzağım. 

Hayır, korona virüsten dolayı temas etmemek gerekiyor, Arada sırada, kapının önüne çıktığımda arkadaşlarımı görüyorum. Bir tane büyük camımız var o da arka tarafa bakıyor, sokağa baksa daha güzel olurdu, camdan da görebilirdim insanları.

Tabletimde şeyleri izliyorum, tabletimde bir uygulama var, şey TRT Eba’yı izlemek için. Çünkü TRT bizim televizyonumuzda çıkmıyor. TRT EBA’ya çıkıyor ama orda çıkmıyor. Kardeşim için ilkokul. Yani kardeşim televizyondan ben tabletimden.

Çok. Oradaki arkadaşlarımı yani orada sevdiğim dersler var. Mesela orada türkçe var. Türkçe sözlük ve zıt anlamlı kelimeler var. 

Babam daha çok kazansın isterdim ama çok da yorulmasın.

Korona virusunu bitirmeyi dilerdim. Bir de televizyonda arapça da filmler çıkmasını dilerdim. Çocuk kanallarında yok.

Hastalık başlar başlamaz köye geçtik, burada bir sorun olmayacağını düşünüyoruz. Ailemin yanında olduğum için mutluyum, her şeyimiz doğal; yoğurdu, peyniri kendimiz yapıyoruz. Aslında olması gereken bu ama şartlar değişti. Kirası olana da üzülüyorum, gidemeyenlere. Ne yapacağız bakalım..

Yok hep aynı evde oturuyoruz.  Bazen kardeşlerimle tv izliyoruz, mutlu oluyorum. 

Ben ameliyat olacaktım, doktor aradı ertelediler onu böyle bekliyorum.

Ben bu sene sınava girecektim ama herhalde giremem çünkü kimliğimin değiştirilmesi gerekiyor. (Sınava girmeden de liseye gidiyor musun?) Aynı okulun lisesine gidicem. Aslında girmeye korkuyorum.

EBA yok. Sisteme giremiyoruz. Kardeşim olayı yanlış anlamış. Dernekten birileri vidyo gönderiyorlar. Ara ara yapyoruz. Zaten çok girmiyoruz ki. Çünkü herkesi geçirdiler. Nur şimdi 6, ben de 8 oldum. Evet herkes geçmiş yani o yüzden kimse EBA'ya falan takılmıyor yani.

Şu an merak ettiğim şey LGS nasıl olacak geleceğimizi belirleyecek sınava 4 ay yüzünden eğitim almdan gireceğim.

Her gün verilere bakıyorum, kaç kişi hasta oldu, kaç kişi iyileşti, kaç kişi öldü. Merak ettiği şeylere internetten bakıyormuş

Güzel. Ödev veriyorlar. Yaptığım oluyor. Daha devam ediyoruz. Mezuniyet için daha var.

Takip edemiyorum, televizyonumuz göstermiyor, internetimiz de yok.

İnternetimiz var. O biraz yavaş. Çocukların dediğine göre. Benim kendi internetim de faturalı. 

Koronayı aslında hiç öğrenmek istemezdim. Ne resimle ya da yazıyla, videoyla..

Keyfim biraz yerinde, biraz değil. Yerinde çünkü internet var, bilgisayar da oyun oynayabiliyorum. Bazen değil çünkü canım sıkılıyor evde. Derneği çok özledim, etkinlik yapmayı sizle özledim.

Çok temizlik yaptım başta şimdi azalttım. Dışarı çıkmamak lazım ama para da kazanmak lazım, kararsız kaldık. Ama zaten işler azaldı pek çıkmıyorum.

Çocuklar dışarı çıkmak yasak diye evde sürekli birbirlerine giriyorlar. Kavga ediyorlar. Camı kırdılar geçen günn kavga ederken. M…(çocuğu), hiç dışarıya çıkmıyor. Geçen mezarlığa giderken komşuya bırakayım dedim hiç gitmek istemedi. korkuyor hastalıktan. 

Kirayı ödeyemedik ama şu anlık ev sahibiyle ilgili sıkıntı yok ama faturayı ibb askıda faturadan ödedik.

Biraz özledim, biraz da özlemedim. Çünkü her sabah yürüyerek gidiyorum. Uzak biraz. O yüzden. Hocaları özledim. Sıramı özledim. Benim sınıf hocam sıramı değiştirecekti. Yani ilk sırada oturacaktım ama kapandı.

Genel olarak iyiyim. Ders çalışıyorum, oruç tutuyorum, ara sıra kitaplara göz gezdiriyorum. Sürekli evde olmaktan çok ama çok sıkıldım . Herkese saldırıyorum, çok aksiyim.

Bir havyan olsaydım Trex olurdum, çünkü o herşeyi yer ve hiç bir şeyden korkmayacağım, çok güçlü hissediyor.

Çoğunlukla uyuyorum. Telefon ile oynuyorum. Resim yapıyorum telefondan, telefon dışında da resim yapıyorum.  Telefondna brovestars oynuyorum.

Ama hayır ben telefonumdan izliyorum ben.

Nefes darlığım ilerledi. Randevu aldım ama o gün koronalı hasta geldi hastaneye şansıma. Sonra yazdıramadım hap. Komşumun da aynı hastalğı vardı ondan ilaç aldım. Sağlık ocağı da işe yaramyor hastaneye gitmem lazım bekliyorum yollar açılsın da gideyim diye.

Hep aynı. Sabaha kadar oturuyoruz. Film izliyoruz.

Okulu özledim, hem de çok. Arkadaşlarımızla görüşüyoruz. Öğretmenle görüşüyoruz. Ben yaz tatilinde tatilde değil okulda olmak istiyorum.

Takip edebiliyorum ama keşke biraz daha yavaş olsa. Bazen yazamıyorum anlatılanları. Güzel anlatılıyor bence.

Bir düşüneyim… En son annem güldürdü beni gıdıklıyor ben çok gülüyorum. Dün akşam çok eğlendim taş kağıt makas oynadık annem kaybetti.

Yarasa yenmeseydi, yakın temasta bulunmasaydık. Çinlilerde ilk görüldüğünde kontrol altına alınmalıydı. Çok insan öldü hocam, her gün biner biner, haberlerden bakıyorum. Bizde de çok yüksekti azalmaya başladı. Şimdi 40 larda, dün 44 kişi ölmüştü.

Bu durumdan çok korkuyoruz, eğer devam ederse, evde bir parça ekmek kalmayacak. Ve evin kirası, bu ay nasıl ödeyeceğimizi bilmiyorum. Kocam depresyonda, onun depresyonunu artırmamak için onunla da konuşamıyorum, bu durumdan çok korkuyorum, Korona’dan ziyade, esas en çok bundan korkuyorum.

Telekonferans yöntemiyle bizi görüştürselerdi hem öğretmenimizle iletişim kurabilirdik hem de kendimizi gerçekten sınıftaymış gibi hissedebilirdik.

Evet görüşüyorum, bazen sokakta bazen telefonda bazen balkondan. T., M. ve M. (TTM’ye gelen arkadaşları)) ile WP grubu kurduk. Orada konuşuyoruz, birbirimize fotoğraf atıyoruz. Eğleniyoruz orada da güzel geçiyor.

Ben asıl evsiz kalırsak diye korkuyorum. Bizim gelirler durdu mesela. Temizliğe gidiyordum şimdi gitmiyorum. Kocam iş arıyordu. Önümüzdeki ay bu evde olursak, bu izolasyon bizim için yeterli.

Uzaktan eğitim iyi gidiyor. Bazen pek anlamıyorum. Dersler kısa olsa, çok uzun çünkü. Çok ödev yapıyorum. Bir saat filan bakıyorum EBA'ya

Nasıl olsun sürekli haber izliyorum psikolojimiz bozuldu artık, ölenlerin de aileleri, çocukları var. Çok kötü oğlum da bizimle izliyordu haberleri etkileniyor diye izlemiyorum artık, telefondan takip ediyorum

Sınıfta kalma yok, herkes sınıfını geçecek. Madem geçicez, EBA'ya niye giriyoruz?

Biz zaten normalde de grip olunca falan insanlarla aramıza mesafe koymaya, temiz olmaya dikkat ediyorduk eşimin hastalığından dolayı biliyorduk bunları. Eşim internetten, ben televizyondan takip ediyoruz. Yeterli gelmiyor çünkü her kanal farklı bir şey söylüyor, birinde bir doktor bir şey diyor diğerinde başka doktor başka bir şey, sağlık bakanının biraz doğru konuştuğunu düşünüyorum.

Aynı, ben zaten artık iyi bile diyemiyorum. Telefon ile oynuyorum. Ondan bile sıkıldım artık. Spor yapıyordum bıraktım.  Beni en son mutlu eden şey, koronadan öncesi diyebilirim. 

Kartondan çarkıfelek oyunu yapıyorum. M….(kardeşi) bozuyor. Küçük bir tane yaptık ona da ama gelip bizimkini bozuyor. Onun dışında tv izliyorum, tablette oynuyorum. Çizgi film izliyorum.

Oturuyoruz ders çalışıyoruz. Tabletim bozuldu onu düzeltiyordum. Oruç tutuyorum ama zorlanmıyorum hiç.

M...'dan(çocuğu) telefon gelmiyor hiç. bitirmiş bi de üstüne ke paket yapmış. 320 lira fatura var ödenecek. Biz de kapatacağız artık tümden. İstanbulda bakarız artık tekrar.

Neyi değiştirmek isterdim, hayatımı. Mesela gücüm olsaydı babamı ve abimi istanbula getirirdim ve halepteki savaşları bitirirdim ve koronayı da bitirirdim.

Haberlerden bakıyoruz ama eskisi gibi çok değil. İstanbula ne zaman döneriz diye baktık daha çok gibi. Hastalık bitmiş gibi söylüyorlar ama tam emin değilim. Siz daha iyi bilirsiniz.

Arkadaşlarımı dışarı çıktığımda görüyorum. Oyun oynuyoruz.

Alıştın mı evde oturmaya? Evet, Daha dışarı çıkmıyorum. Çarşamba günü çıktım. Okuldan arkadaşımla birlikte gezmeye gittik. 

Özlemiş misin dışarıda olmayı?  Evet, 2 aydır görüşmüyorduk. 

Öğretmenim ödev veriyor, iletişimdeyiz. Ama okul daha güzeldi ve okulu daha çok seviyorum. Okulun televizyondaki eğitimden daha samimi bir ortam bence. İstediğim soruları daha kolay bir şekilde sorabiliyorum. Öğretmenlerinin olduğu bir whatsapp grubu var, ordan bilemediğim soruları paylaşıyorum. Okulun kapanacağını da son gün öğrendim ve kimseye veda edemedim okulu çok özledim, evde çok zorlanıyorum. Kantinin yemeklerini bile özledim.

Zamanı durdurmak mesela. Zaman dursa, zaman altından paradan her şeyden daha pahalı. Mesela zamanı durduran bir şey yok yani. Dünya onun için. 

Köyde kuzenlerim ve arkadaşlarımla sokaktayız hep. İnternet kalırsa da oyun oynuyorum. 

Evimizin iskanı yok o yüzden internet  bağlatamadık.

Evdeyiz bütün gün, artık çok sıkıcı olmaya başladı. Küçük oğlum bazen ev işlerine yardım ediyor. Diğerlerinden yardım bile istemiyorum. Ergen oldular artık. Çocukların uyku düzeni çok bozuldu. Sabah kalkmıyorlar hiç. 

Televizyonu takip edemiyorum. Hangi kanalda yayın yapıldığını da bulamadım. Okulların açılmasını bekliyorum aslında. Yazın kapanması gerekirken şimdi kapanmış olması beni çok üzüyor.

Uzaktan eğitim çok sıkıcı ve boş. 

Başta okulda niye böyle oldu diye sınıf arkadaşlarımla kafayı yorduk. Her şeyi araştırdık. Artık psikolojimiz bozuluyor. Korkup tereddüt ettik sonra izlemedik.

Kartal bir de bukalemun olurdum. Çünkü kartal çok hızlı bir hayvan, bukalemun da çok iyi kamuflaj oluyor bir de hedefini 12 den vuruyor asla ıskalamıyor.

Tabi değişmez olur mu? Çok zorluk çektik, iş kapandı, insanın psikolojisi bozuluyor gerçi benim psikolojim bozulmadı ama çocukların mesala çok etkilendiler. Uyku düzenlerimiz tabi değişti hep gece yatmıyorlar hep oturuyorlar bizim evimiz biliyorsun 2 oda var ben ne yapayım herkesin odası olsa yollarım zorla yatın derim kapatırım odalarına ama yok hepimiz bir odada olunca bir şey diyemiyorsun ne yapacaksın.

Yani ben sevdim de birazcık çok kötü böyle bir şeyleri var mesela. Bazen mesela dersler çok kısa oluyor. Yani dersten çok şey fayda çıkaramıyorum. Bir de şey mesela konu anlatımı çok kısa oluyor yani. Mesela dersin %25 i konu anlatımı geri kalan hep soru. Mesela dersi anlayamayan soruları çözemiyor. O yüzden mesela yine tekrar falan yapıyorum. Ama birazcık karışık oluyor.

Hiç maskesiz çıkmadım. Geçen hafta M…'yı(çocuğu) çıkarttım ama her yer çok kalabalıktı. Kimse dikkat etmiyor. Çocuklar her bir arada. O yüzden bu hafta çıkartmayacağım. Geçen hafta çocuğu sürekli kolonyayla sildim dışarıda. 

Ya ben çok tercih etmiyorum erişmeyi. Zaten evdeyiz derse boğulmaya gerek var mı diye düşünüyorum. Yalan söylemeyim, hiç girmedim son 1-2 aydır. Oruç zamanı hiç girmedim mesela. Canlı yayınlara girmeye çalışıyorum. Sadece kardeşim ödevlerini yapıyor.

Salgınları falan bitirmek isterdim mesela. Onların bitmesini isterdim. Özel bir sistem olmasını isterdim. Okula rahatlıkla girip çıkardık. Her şeyin hastalıksız olmasını isterdim.

Bir bağ yok artık okulla. Hocalar da ödev vermemeye başladı. Bu sene zaten bitti. Sınıfımı geçtim. Herkes geçiyor zaten. Ben aslında devamsızlıktan kalabilirdim ama sonra hoca aradı gelin sildirin diye. Okula gidip sildirdi babam sonra.

Çok özledim. Tüm arkadaşlarımı özledim. Diğer okuldaki arkadaşlarımı da özledim. Onları da seviyoruz.

Öğretmenden bilgi geliyor ama öğretmenden pek memnun değilim aslında. 

Ben öğretmenimi çok seviyorum. Bana boyama ve matematik ödevi verdi. Hepsini yaptım ama yemek yemediğim için annem resmimi çekiyor, öğretmenime gönderiyor.

Hocalar da sınıfı geçirdikleri için umursamıyorlar.

Çizgi film izliyoruz. Bazen derslerime bakıyorum. Kardeşimle oynuyorum. 

Sabır öğretti. Yok öyle bir örnek. 

Düzenli takip ediyorum desem yalan olur. Çünkü eşim evde olunca haber izliyor. O olmayınca çocuklar çizgi film izliyor. Benim zaten zamanım yok ki takip edecek. 

Zaten öğretmenlerle iletişimimiz kısıtlı, whatsapp grupları üzerinden ödev veriliyor çocuklara ama bu ödevleri yapmak için bizim çıktı almamız gerekiyor. Çünkü telefondan çocuklar ödevlerini yapamıyorlar bu da ciddi bir maaliyet yaratıyor. Bir hafta da 100tl harcamam gerekti, vala artık gitmiyorum çıktı almaya. Zaten çocuklar da söz dinlemiyor, bıraktılar dersleri.

İyiyim, genellikle resim yapıyorum, derslerimle ilgileniyorum, anneme yardım ediyorum. Koronavirüs tablolarına bakıyorum, kardeşimle vakit geçiriyorum.

Arkadaşlarım da dışarıya çıkmadığı için görüşmüyoruz. Bakıyorum çevrimiçi de değiller.

Okulda arkadaşlarınızla ya da öğretmeninizle bir [çevrimci] grubunuz var mı? - Hayır - Hiç bağlantı yok mu? - Hayır, arkadaşlarımın ve öğretmenimin var ama bana numarayı vermediler. Bana söylemediler bile. - Neden? Sorabildin mi? - Bilmiyorum. Söyledim. Beni anlamamış gibi yaptılar.

2-3-4 saat televizyonda geçiriyorum, kardeşlerimden dolayı telefonu ben çok almıyorum. Telefon sürekli onların ellerinde aldığım zaman kavga çıkıyor, onlar küçük diye onların istediği oluyor. Tablet de bozuk olduğu için oynayamıyorum onunla.

Bizim 2 odamız var ama bir odamızın camı yok, o odayı kapatamıyoruz havasız kalmasın diye.Allah muhafaza bir kişi hasta olsa ayrı bir oda sağlayamayız.

İnternetten en iyi olurdu televizyondan değil. Yani öyle daha kolay olurdu ama herkesin interneti de yok.

Evde internet yok. Eşimin ve çocukların telefonlarında internet var. Hadi bana internet  geldi. Benim kardeşim var Van'da oturuyor. Onun telefonları bile yok dopru düzgün evde. Çocuklar baştan ber Eba Tv mivi hiçbir şey izlemiyorlar. 

Dışarı çıkmadım. İzin günüde de çıkamadım Babam izin vermedi. Dışarı çıkmayı çok istedim. Hatta arkadaşlarla telefonla plan bile yapmıştık.

Şifrem var aslında ama çalışmıyor. Öğretmene yazdım ondan da cevap gelmeyince kendim çalışmaya başladım.

Bütün ev işeri üzerimde hiç sorma. Erkekler zaten hiçbir şey yapmaz. Hepsi üzerimde. Korona öncesinde de bir yere gitmezdik zaten. Parka çıkardık bi. Şimdi hiçbir yere gitmiyoruz. 

Bir hayvan olsan hangi hayvan olurdun? Neden? Peki bu hayvan nasıl hissediyor?

Kedi, çünkü pamuk gibiler, pamuk gibi olmalarını çok seviyorum.

Güzel bence, oturduğum yerden ders dinliyorum. Hocaların test soruları daha kolay olsa keşke, çok zorlar.

Sosyal mesafe diyorlar ama insanlar uymuyor. Evde de yeme içme olduğu için maddi zorlanan insan çok oldu. Yeterli değil, yardım dağıtılmadığını düşünüyorum. Kimimiz çok abarttı kimisi hiçbir şey yapmadı. Ben normalim. Abartı bir şey yapmadım. İlk başta paraya dokununca hiçbir şeye dokunamıyordum TV izleyince panikliyordum.

Havalar artık çok güzelleşti, bisiklet sürmek istiyorum ve evde oyun oynamayı artık istemiyorum. İnsanın eve alışası da gelmiyor. Ailemle kalamıyorum artık çok sıkılıyorum. Hep aynı insanlar. Evden kaçacak bir yer olsaydı.. Çarşamba günü izin vardı. Saat 1 gibi çıktım ama pek bir yere gitmedim. Maskeliydik zaten. Arkadaşım S’yi gördüm. Biraz sohbet ettik, arkadaşlarımı özledim

izin gününde bir kere dışarı çıktım. Ama çok az kaldım dışarda. Çok kalabalıktı. Maske taktım. Eve girince hemen yıkandım.

Hiç dışarı çıkmadım 1 kere tek alışverişe gittim. Çarşamba çıkamıyorum annemin işleri oluyor. Bir de babam izin vermiyor. O kadar evde durdunuz şimdi çıkmayın diyor.

Evet maddi olarak çok etkilendik, Allah yardımıcımız olsun. Çocuklar işe gidiyor. Biraz birikmiş vardı o bitti. Erzak yolladınız siz işte. Allah razı olsun. Ben hiçbir yerden yardım istemiyorum aslında. Burada herkes konuşuyor sonra. Kocası var yardım alıyor diyorlar. O yüzden laf gelmesin diye hiç erzak bile gelsin istemiyorum. 

İnternetten alıyoruz. Şimdi bir de bir telefon uygulaması var, çocuklar indirmiş. Oradan takip ediyoruz vaka sayılarını. Ama bana inandırıcı gelmiyor. Karagümrük'te kimse kurallara uymuyor, Pazar ana baba günü. İnsanlara uzak dur diyorum, bozulup kızıyorlar. Ama ne yapalım yani. 

Bazen bir yarım saat-bir saat ders çalışıyoruz. Sonra kardeşlerimizle oynuyoruz. Bazen bir yarım saat bir saat ders çalışıyoruz, sonra kardeşlerimiz dolanıyoruz, terasa çıkıyoruz. Yok sadece bir iki saat oynuyoruz. Ders olduğunda dersimize bakıyoruz. Dersimiz bittiğinde oyunlarla terasa çıkıyoruz. Bir saat yarım saat gibi. 

Bildiğim kadarıyla okullar açılmayacak haberden duydum , okuldan çok arkadaşları özledim ancak okul açılsa bile şu an gitmem.

İlk başlarda haberleri izliyordum sık sık ama psikolojim bozuldu sadece benim değil, çocukların da bozuldu. İçimiz dışımız korona oldu. Bir de tartışma programlarında falan biri ak derken biri kara diyor. Kime inanacağız belli değildi. Ben de kestim izlemeyi.

Mesela bu ay aşıya götürmem lazım bebeğimi ama emin değilim ne yapmalıyız? Hangi hastaneye gitmek daha güvenli kafam karışık. Bazı hastanelere korona hastası gelmiyormuş ama işte bilemiyorsun belki hasta olduğunun farkında değil, nasıl bileceğiz?

Şu an hiç kimse çalışmıyor. Etkilenmez olur muyuz en azından bu süreçte devletin herkese destek vermesi lazım, herkesin şartları aynı.

Çıktım. Eğlenmek için çıktım ama parka gidemedim kapalıydı. İzin günümde de arkadaşlarımla oynadım ama annem topumu vermedi top oynayamadım.

Okulu özledim ama okulda güvende olmayacağımı düşünüyorum. Evde olmak iyi o yüzden. Markete giderken bir yere dokunmuyorum. Alacağımı alıp geliyorum. Oyalanmıyorum hiç.

S. ve, İ. televizyondan izlediler ilk hafta ama şimdi izliyorlar, düzenli çalışıyorlar desem yalan izlemiyorlar çünkü çok kısa sürüyor ders ne anlayacaklar ki ondan. M. zaten izlemiyor onun öğretmenini de akıllı telefonu olmadığı için iletişimimiz yok, telefonu olsaydı en azından ödev verirdi bize biz de onu yapardık. Çocuklar zaten hiçbir şey öğrenemiyecekler bu süreçte okul gibi olmuyor. İ.’ye söylüyorum izle dersleri diye anlamıyorum diyor.

Evdeyim genelde, çok darlanınca kapının önüne çıkıyorum. En son size söylediğimde bisiklet sürmeye çıktım, bir daha da gitmedim.

Sıkıcı geçiyor. Bunaldık artık,çocuklar çok şükür iyiler ama içerde tutmak çok zor oluyor. Eskiden oyuncaklardan nefret ederdim evim küçük ortalık dağılmasın diye döktürmezdim, şimdi bir odaya bütün oyuncaklarını döktüm hiçbir şey demiyorum ne yapayım başka türlü içerde tutamayacağım. Alıştık artık yapacak bir şey yok, ne yapalım.

Ellerimizi yıkamak. Eskiden yıkıyordum ama çok yıkamıyordum. Şimdi daha çok yıkamaya başladım. 

Koronavirüsü çok kötü bir mikrop, çünkü annem koronovirüs videosunu izletti oradan biliyorum, herkese bulaşıyor, bu yüzden hep evdeyiz , ellerimizi sık sık yıkamalıyız.

Benim eşimin iş yerinden maaşının yarısını verdiler, kirayı öyle ödedik. Elektrik, suda sorun yaşadık.

Yoo. (gülüyor) Arkadaşlarımızın önemini öğrendim. Okulun önemini öğrendim. (Birden ona kadar puan versen?) Yüzde yüz özledim. Arkadaşlarımı, öğretmenlerimi.

Evde oturan insanların halini şimdi anlıyorum, çok sıkıcıymış

(EBA) İzliyorum ama bir şey anlamıyorum 9 dakika anlatıyor, internetten takip etmiyorum. Testlerim var bazen onları çözüyorum.

Tabletten oyun için kullanıyorum hep interneti.

Çoğu arkadaşımın telefonu yok., E. ile telefonla konuşuyoruz. Bazen E.’ye derslerle ilgili fotoğraflar çekip atıyorum ve bu sayede not alıyor. Onların interneti olmadığı için EBA’ya giriş yapamıyor çünkü.

Okullar Eylül de açılacak. İstemiyorum gitmek. Köyde kalmak istiyorum artık. Burada okumak istiyorum artık ama annem izin vermiyor.

Hepimiz hapistik başka bunun dışında geçim çıkıntıları çektik. Sağlığımı ilgili bir sorun yok çocuklar baya bunaldı. Hep sıkıldık deyip duruyorlar. 

Çocuklar kaygılı değil bence, ben onlara yansıtmıyorum ama ben kaygılıyım aslında. Çok temizlik yapıyorum. Ama yapmak da lazım.

Iyiyim hocam bazen sıkıcı bazen eğlenceli. (Ne zaman sıkıcı ne zaman eğlenceli?) Sadece otururken sıkıcı oyun oynarken eğlenceli.

Öğretmenimi aradım ama açmadı. Anneme mesaj atmış.

Burada göstermiyor televizyon EBA’yı, takip edemedim o yüzden. Kendim çalıştım.

İyiyim, telefonla uğraşıyorum. Kişisel bakımıma dikkat ediyorum, ailemle spor videoları izleyip birlikte spor yapıyoruz. Bu süreçte hem mutlu hem mutsuzum, Evde olmayı seviyorum ama, bir yandan da dışarda olmayı, arkadaşlarımı özledim.

Çok ev küçük ya, oynayamıyoruz. Yani küçük, böyle küçük oyunlar koşma, top falan yok... Böyle küçük oynamalar oynuyoruz işte. Hayır oynamıyoruz (kardeşimle).

1 ay önceki konuşmadan sonra izin günleri hariç hiç dışarı çıkmadım. Çünkü hastalık kapıp bunun stresini çekmek istemem.

Köyde dışarda dolanıyorum hep kuzenlerimle, burdaki arkadaşlarımla. İstanbuldakiler gibi değlller ama kafalarımız pek uymuyor. Evin arkasına garaj yaptık babamla. Yarın sıvasını çekeceğiz.

Belediye olarak bilemem de devlet 1000 lirayı asgari ücretle çalışan herkese vermeliydi. Ayrım yapmadan asgari ücretli olanlara ve sigortalı çalışmayanlar verseydi daha adaletli olurdu. Sağlık için bence iyi şeyler yaptılar ama ekonomik olarak aynısını yapamadılar, insanlar çok zor durumda.

Hayatta bir sihirli değnek? Çok şeyi değiştirirdim. (Örnek veremiyor)

Babam işe gittiğinde ekran başındayım. O gidince kapıyorum. Babamla birlikte hayvanları izlemeyi seviyorum. Zürafaları izliyoruz. Onların boyu ne kadar biliyor musun?

Hiç giremediler( Eba'dan bahsediyor.), okuldan kapandığından beri. Biz de yapamıyoruz ki. 

Hep evdeyim. 1 kere çıktık sonra hemen geldik.

İnternet var ama abim kullanıyor. Söz veriyor sıra sende diye ama sonra bana vermiyor.Arada boş bulursam alıyorum hemen

Arkadaşlarımı görebiliyorum.  Cuma 11.00 - 15.00 arası bizim saatimiz ya arkadaşlarımla görüşüyorum. Sosyal mesafe kurallarına uyuyoruz.

Televizyonda bilgi alıyorum. Malesef yetersiz.

Güzel. Ödev veriyorlar. Yaptığım oluyor. Daha devam ediyoruz. Mezuniyet için daha var.

Süper gücüm olsaydı çinlilerin hepsini başka, uzak bir gezegene gönderirdim.

Hani bazen oluyor ya, hocalar anlatıyor ben derslerden çok geri kaldım. Yani aşırı geri kaldım ben derslerden. Okula gitsem daha mutlu olurdum. Orda hocalar anlatırdı falan çalışırdık.

Kuş olurdum, çünkü onlar özgürce uçabiliyorlar

5 saat vardır bence. Hem televizyon hem telefon toplam olarak.

Ruh hali olarak daha sinirliyim. Evden ve aynı şeyi yapmaktan çok mutsuzum.

Koronayla ilgili şeyleri babama ve anneme sormak isterim. En çok babama çünkü doktor olduğu için çok iyi biliyor.

İzin süresi dışında dışarıya hiç çıkmadım. Dışarı çıkan bir arkadaşım ceza aldı. Sadece ekmek alırken polis gördü ve affetmedi.

Normal yani, uyan, yemek ye, ders yap, iş yap, hep aynı yani hiç değişmiyor.

Koronayı götürmek, okulların açılmasını isterdim. Daha fazla oyun oynamak filan isterdim.

Benim evde üniversiteli oğlum giriyor. EBA’dan internet veriyorlardı herhalde. Son zamanlarda hiç şey yapmadılar. Koptular. O da çok yavaşmış.

İşte mesela abimle mesela yani eskiden abimle hiç oyun... (oynamazdık)... hiç yani şey değildi yani tam tadını almıyorduk. Şimdi hep oyun oynuyoruz.

Takip etmeye çalışıyorum ama okulda henüz 2. ünitedeydik ama televizyonda 5. üniteyi anlattıkları için konuları anlamıyorum ve matematikte oldukça geriyiz. Üzgünüm, evde çok sıkılıyorum. Bazen televizyonda istemediğim dizileri izlemek zorunda kalıyorum.

İzin zamanı, sosyal mesafeyi koruyoruz tabii. Yürüyüş yaptık.

Hiçbir şey öğrenmedim, öğrenmek de istemiyorum, Hiçbir şeyin değerini öğretmedi. Evimde mutluyum. Anladım ki telefonla oynamakla da bir yere varamıyoruz. Telefonu eline alası gelmiyor. Hiçbir şey yapmak istemiyorum.

Bir resmimi göstereyim mi? Mesela bu [gösteriyor]. Birisini ağlarken çizdim. [Neden Ağlıyor?] Yani.. Sıkıldı diye.

Maske taktık. Yanımızda kolonya taşıyoruz. Markete girerken çıkarken kolonya ile ellerimizi temizliyoruz. Bizim 2 odamız var ama bir odamızın camı yok, o odayı kapatamıyoruz havasız kalmasın diye.Allah muhafaza bir kişi hasta olsa ayrı bir oda sağlayamayız. Telefonda görüştüklerimden hiç duymadım. 

Matematik dersinde okulda daha geride olduğumuz için yalnızca matematik dersini anlayamıyorum.

İlk olarak ücretsiz olsa internet verseler daha çok herkes girer bence. İkinci olarak da en çok girene akülü araba, kitap gibi falan hediyeler verseler kesin girerdim. Kim kaç dakika girmiş görünse mesela orada, dakikası en çok olanlara hediyeler verilse. Üçüncü olarak da biraz eğlenceli olsaydı girerdim.

Yasaklardan beri dışarıdayız. Fatih'e, Taksim'e yürüyerek gittik, otobüsle döndük.

Fazla bilgimiz yok, haberlerden takip ediyoruz, ne bileyim doğru söylüyorlar herhalde.

Karantina yok, mümkün değil. Bizim mutfağımız, banyomuz bile yokken.

Fazla memnum değilim canlı ders dediler hiç olmadığı için sıkılıyorum. Ancak soru çözüyorum. Canlı olmayınca soru soramıyorum.

Ben spiderman olmak istiyorum. Bilmiyorum çok şey yok yani.

Eşim sigortasız çalışıyor. Ben arada sırada adliyede iş yapıyorum. Salgın her şeyi alt üst etti. Özellikle maddi olarak.

Öğretmenime ulaşamadım.

Markete gitmeyi azalttık. Maske de kullanıyoruz.

İnternet yetmiyor, arkadaşlarım internetteler ama ben giremiyorum.

Bisiklete binmek için dışarı çıkıyorum. Bazen. 

Yoruldum artık. Beslenme ve uyku düzenimde değişmeler oldu sürekli yiyorum ve ne kadar uyusamda hep uykum var.Aşı bulunacak mı gibi sorular var sürekli kafamda. 

Televizyondan takip ediyoruz. Hangi kanal denk gelirse ondan izliyoruz, inanıyoruz ne bileyim.

Resim çizmek istiyorum ama yer yok evde. Salondaki masada annem oluyor, babam oluyor. Odada kardeşim oyunumu bozuyor.

Birazcık daha hırslı oldum. Eskiden yaptığım hataları temizlik konusunda bir daha yapmadım. Yani temizlik konusunda çok değiştim. Fazla bir şey değiştirmedi temizlik konusu haricinde.

‘Hatta sokağa çıkabildiğim ilk dönem TTM’ye geldim, kapı kapalıydı ama kapının üzerinde Covid19 ile ilgili bilgiler vardı onları okudum

Biz önlemlerimizi almaya devam ediyoruz. Maskeleri sürekli yıkıyorum, yeteri kadar yok yani ne yapalım. Doğru mu yapıyorum bilmiyorum ama yıkıyorum. Sabun çok harcıyoruz. Yetişmiyor.

Kendi okulumuzdaki hocalarımızla daha iyi olurdu. Biz şu ana kadar kendi hocalarımızın anlattığı şekilde alıştık. Mesela Din Kültürü, İngilizce.. Okuldan farklı şekilde anlatıyorlar, böyle biraz zor oluyor.

Telefondan baktım ama telefonu ablam daha çok kullanıyor, bana vermiyor.

Evdeyiz, yemek, bulaşık, dışarısı hepsi bende. Çocuklar hep evde.  Yemek seçiyorlar, beğenmiyorlar. Birbirleriyle kavga gürültü ediyorlar.

Çok yetersiz bir sistem bence.

Girmiyorum internete. İnternet altyapısı yok sokakta. Telefonu da babam vermiyor.

Hastaneye gitmek de sıkıntı şu an. Toplu taşımaya binmek istemiyorum. Ambulans korona olursan geliyor ama ben hamileyim diye gelmez ki. Ben de gidemedim işte. 

Çocukların elini, yüzünü yıkamasına, banyosuna dikkat ediyorum. Psikolojilerini bozmayım diye de düşünüyorum. Etrafımızda, ailemizde hasta yok.

Ailede şuan bir tek ben çalışıyorum oğlum ve eşim işsiz kaldı ev kira olduğu için tabiki de etkilendi.

Cuma günleri izin olduğunda çıkıyorum. Arkadaşlarımla oturuyorum. Onlar da yakın oturuyor zaten. Onların evinin bahçesinde oturuyorum.

Televizyondan dinliyoruz, eş dostla konuşuyoruz, eşimin çalıştığı yerden de bir şeyler yolladılar temizlik için bakalım. Çok fena diyorlar, ne kadar doğru ne kadar yanlış televizyon bilmiyorum.

Aliyle oynadığımız oyunları oynamaya çok devam etmiyoruz. 

Bin bugün biraz ateşi çıktı ama doktora götürmedik çünkü alt komşu kızını götürdü hemen karantinaya almak istemişler babası bırakmamış o yüzden bizde evde müdahale ettik şimdilik. Bnin her şeyini ayırdım takip ediyoruz eğer ateşi düşmezse akşam acile götüreceğiz.

Eksta bir şey yapmadım. Bugün dışarıya çıktım. Arkadaşlarımla buluştum. Bir şey değişmiyor hiç. Uzağa da gitmiyorum. Bahçeleri var, orada oturuyoruz. İlk başlarda ev daha gergindi. Şu an kavga etmiyorum ben çok. Onlar yine kavga ediyor da ben girmiyorum. En başlarda bu coronadan dolayı gergindim. Ama şimdi daha rahatım. Bu 1 Haziran falan açıklandı. Ama tabi herkes dışarı çıkınca daha mı kötü olur diye de düşünüyorum.

Çizgi filmlerin içerisine mesela korona ile ilgili bilgiler eklenebilirdi. Çocuklar çok fazla çizgi film izliyor şimdi, onlardan bir sürü şey öğrenebilirlerdi.

N..(çocuğu) bu sene yazılacaktı ama korona çıktı işte. Dün diyordu şunu olucam diye ama valla unuttum ne demişti. Eylül'de yazdırırız inşallah. 

Ondan on, çok özledim. Ben arkadaşlarımla oynuyorum, arkadaşlarımla görüşüyorum falan. Bir de ders çalışıyorum. 

Elbette dışarı çıktım… Çünkü bir süre sonra insan evde bunalıyor. Komik bir olay başıma geldi. Evimizin terasında babamla vakit geçirirken kedi sesi duyduk. Kediyi sevdim sonra kedi ısırdı pis kedi ama çok tatlıydı. Bende hastaneye gittim o yüzden çıktım, bazen de arkadaşlarımla buluştum.

Maymun olurdum, çünkü bütün gün sadece muz yiyorlar, bir şey yapmıyorlar o yüzden de hiçbir şey hissetmiyorlar.

Eşimin iyi çok şükür ama kontrolü iptal oldu. Yarın gideceğim çapaya 6 aylık kontrolü vardı, iptal oldu dediler. Nedenini öğreneceğim.

Evde kuşla vakit geçiriyorum.

Mesela Masaa’ın hocası çok güzel şeyler gönderiyor, ama bizim öğretmen göndermiyor.

Maske takmayın dediler, sonra takın dediler. Takıyoruz şimdi. Ellerini yıkatıyorum çocukların sürekli. 

Dışarıya çıkmıyorum, gerek yok ki.

Çocuklar izin günü dışında çıkmıyor.Çöp atmaya çıkıyorlar bazen.Çöp çok yakın bizim eve.

Dersi öğretmenim anlatsa daha mutlu olurum. Arkadaşlarımı görsem mutlu olurum.

Kızım artık (beni) dinlemek istemiyor, ...tatilde olduğunu düşünüyor, sorun bu, oturup televizyon izlemek ve oyun oynamak istiyor.

Nasıl olsa bakmam(EBA'ya), bu konuda aklıma bir şey gelmiyor.

Bizim evde 4 tane çocuk var. Ya  isal ya kusma oluyor. Bunlar çocuk. Benim tükürük bezlerim çok hızlı çalışıyor. Tekrar gel demişti doktor. Beyoğlu'nda bir hastaneye gitmiştim ama sonra korktum gidemedim. Bizim sigortamız yok yeşil kartımız var. O yüzden devlet hastanesine gidiyoruz. 

İyiyim ama sıkıldım artık. Çoğunlukla tablet başında geçiyor zamanım. Bazen kardeşimle oynuyorum.

Evde çok sıkıldım, Oyun arada oynuyorum. Evde oyun olarak ‘’ Kendine Güveniyor musun ? ‘’ oyununu oynamayı seviyorum. ( Arkası dönük şekilde arkandakine kendini sırtüstü bırakmak üzerine oynanan bir güven oyunu...)

İyiyim, tarih araştırıyorum. Uykum bir bozuldu, düzelttim ama.

İyiyim ben ama kötü geçiyor günlerim. Biraz dışarı çıkıyoruz oynamaya sonra hemen polis geliyor kaçıyoruz biz de. Biraz apartmanda saklanıyoruz onlar gittiğinde yeniden dışarı çıkıyoruz. Okulu, arkadaşlarımı, okulun bahçesini çok özledim. İki tane bahçemiz vardı okulda birini kullanamıyorduk sadece 23 Nisanlarda kullanıyorduk.

Bakmıyorum, sormuyorum kimseye. Bu karantina ne zaman bitecek diye merak ediyorum. Sormuyorum kimseye. Kendim araştırıp öğrenirim.

Arapça harfleri öğrendim. Ellerimizi yıkıyoruz. Meyve sebze yiyoruz. Dışarı çıktıysak ellerimizi yıkamamız gerekiyor.

Öğretmenler hiç arayıp sormadı. Soru soramıyorum. Yazı yazıyoruz, sonra ne oluyor? Kendi kendime toplama çıkarma yapıyorum. İşlemediğimiz konularla ilgil soru soruyorlar.

Çocukların hiçbiri çalışmıyor. Hepsi evde. Faturalar geliyor birikiyor. Dün Suriyelilerden duydum kaymakamlıkta bir yer yardım yapıyormuş. Gittim ama kapıdan bile almadılar zaten. Eylül'de bakacağız dediler. Bari faturaları ödeyin dedim onu da engellilere mi birine yapıyorlarmış. Kayıt bile almadılar döndüm. Bir de ben hala nikahlı görünüyorum ya nasıl olacak bilmiyorum.

Anne babamdan öğrendim çok kötü bir hastalık,mikrop temiz olmamız gerekiyor.

Kocam bir şeyler almaya gittiğinde, öncelikle, özellikle de pazara gidince, tüm torbaları atıyoruz, sebzeler ve meyveler sirkeyle yıkanıyor.

Öğretmenlerle ilişkiler eskisi gibi değil tabi ki, bazen tam takip ediyoruz herşeyi bazen edemiyoruz, ev işleri derken zaman su gibi akıp geçiyor, eba’yı faydalı buluyorum. Ancak ilişkiler yüzyüze görüşüldüğü gibi değil, iş olarak yapılıyor. Bence öğretmenlerin haftasonları beş dakika da olsa mümkünse tabi ki imkanlar öğrenciler ile yüzyüze görüşselerdi ilişkiler daha sıcak kalırdı.

Biraz ders çalışıyorum sonra dizi izliyorum. Herkesin izlediği videoları izliyorum.

Bol bol sosyal yardım yapardım. Herkesin sıkıntılarını dinlerdim, çözüm bulmaya çalışırdım. En önemlisi, virüsü ortadan kaldırırdım.

Sizler ne yapabilirsiniz ki ama böyle bir zamanda hepimiz dayanışma içinde olmalıyız, maddi manevi herkes birbirine destek olmalı ve her şey adil dağılmalı.

Bazen kendimi koalalar gibi hissediyorum. Çünkü 7-24 uyuyorum ve boş boş oturuyorum

Acaba yakın bir sürede bitecek mi yoksa devam mı edecek. Kime sormak isterdim bilmem.

Arkadaşlarımla görüşüyorum., telefon ediyoruz, nasılsın, iyimisin diyoruz. Böyle sohbet ediyoruz, kapatıyorum.

Şifre attılar, yapması lazım dediler. Ama hiçbir bilgi vermediler, biz de yapamıyoruz.

Yapıyorum ödevlerimi, çalışıyorum. Ama okuldaki gibi olmuyor. Öğretmenim ödev veriyor ben girip bakıyorum babamın telefonundan ama sabahları bakamıyorum. Geri kaldığımı düşünüyorum derslerden.

Ama şey diyorlar. Çarşamba günü çıkabilirsiniz diyorlar. Çıkarız belki. Çok heyecanlıyım. Silivrikapısına kadar gidene kadar şarkı söyleyebilirim.

Çok özledim. Tüm arkadaşlarımı özledim. Diğer okuldaki arkadaşlarımı da özledim. Onları da seviyoruz.

İyiyim işte evdeyiz. Çocuklarla uğraşıyorum. Çocuklara bakıyorum. Yaramazlar ama çok zor oluyor.

Çıkamıyorum, annem izin vermiyor. Çıkmak isterdim en azından arkadaşlarımın evine gitmek isterdim.

Faturam geldi ödeyemeyeceğim. İnternetimiz var. O gelecek. Telefonum da şansma bozuldu. Onu yaptıramıyorum. Telefonum kapalı. Merdiven silmeye gidiyorum. 2 tane daha vardı ama yapamıyorum artık bıraktım onları. Eve Kuran işi alıyordum. Evde yapıyorduk 3-5 bir şey geliyordu ordan ama şimdi korona yüzünden o da gelmiyor. 

Çocuklar oyun oynuyorlar. İnternetimiz yok, televizyonumuz da çok eski. O yüzden çocuklar videoları (EBA) izleyemiyorlar. Çocukların okuldaki öğretmenlerine telefonumu vermiştim, ama ne arıyor ne de mesaj atıyor.

İyiyim. Bayramda eve muhabbet kuşu aldık. Onunla vakit geçiriyorum.

Evet çok fazla bir şeyler öğretti. Mesela önceden hayatımı çok sıkıcı zannediyordum ama şimdi evde oturmak daha sıkıcı. İnsanları görmemek böyl eçok kötü bir şey. Dışarı çıkmamak, kimseyi görmemek çok sıkıcı bir işey. Okul çok iyi bir şey mesela.

Dükkan kapalıydı, müşteri azaldı. Dolar da yükseldi o ara, zarar verdi işlere. Eşime sorunca çorba paramız çıkıyoruz en azından diyor. Kira veriyoruz, askerimiz var ona para gönderiyoruz. Arabamız vardı onu sattık.

Kabul etmedi, kirayı istedi, kapıya geldi, burada dördüncü yılımız, daha önce onu hiç kapımızda görmedik. Eve girerken verdiğimiz depozitodan kesmesini istedik, kabul etmedi. Depozito olarak 1500, hayır 2000 ödemiştik ama kabul etmedi. Her şey bir yana, kira bir yana, özellikle destek verebilecek kimsen yoksa, kirayı ödemen gerekiyor, bu bir sorun.

EBA’yı takip etmeye çalıştık ama verimli olmadı. Ben okuma yaptırıyorum, basit matematik işlemleri yaptırıyorum ama okul gibi olmuyor. Oğlum ‘sıkıldım, yoruldum yapmayalım’ diyor, öğretmen gibi olmuyor okula gitse öyle diyemez yapardı. Bu sebeple çok kötü oldu. Öğretmenle iletişim halindeyiz whatsappdan bize alıştırmalar gönderiyor biz de yaptırıyoruz çocuklara.

Hiçbir şey yapmadan oturmak işte. Çünkü sıkılıyoruz hep yani. Ben normalde bu zaman mesela abimle yani dışarı falan çıkardım. İşte mesela futbol oynardık bir şey yapardık. Ama artık o da olmuyor. O yüzden yani çok boş zaman geçiriyorum. O da yani sıkılıyorum ondan.

Evin arkasında küçük bir bahçe var. Eşim çocukları oraya çıkarıyor. Çocuklar da mutlu oluyor. İzin gününde de eşim çıkardı onları. Önlemimizi alıp çıkıyoruz. 

EBA’ya da giremiyorum. Bilmiyorum, girmiyor. Benim şifrem var. Ben girdiğim zaman yazıyor ki milyonlarca öğretmen ve öğrenci EBA’da şimdi.

Yıllardır samimi olduğum bir dostum var. Bir kardeşim olsa ondan daha çok severdim. Onunla her hafta izin günümüz olan Çarşamba günü buluşuyoruz. Onu çok seviyorum.

Bilgisayar bozuk, bozulmasaydı çok iyi olacaktı. İnternetimiz var da işe yaramıyor şu an.

Arayan öğretmen de var hiç arayıp sormayan da. Kişinin kendisinde bitiyor iş. Ama ben zapt edemiyorum artık çocukları, bakmıyorlar derse daha fazla.

Genellikle telefon veya bilgisayardan giriyorum. Hocalar bize görüntümüzü gösteriyor. Güzel oluyor.

Herhangi bir sınava girmesemde sınav konusunda sinirliyim. İnsanların hayatı oyuncakmışcasına ikide bir ertelenip öne alınıyor sınav. Bir gencin bu konudaki endişesini düşününce sinirleniyorum. Şuan bir salgının ortasındayız. Sağlığımız yada hayatımız yerine bi sınavın tarihi üzerinde çalışmalar yapılıyor. Biraz erteleseler birşey olacakmış gibi. Aniden öne alınan sınavı çok saçma buluyorum. Umarım gereki tedbirler alınır ve gençlerimiz en iyi şekilde sınava girerler. 

- Peki günde kaç saat telefonla oynuyorsundur? - Ay çok fazla. Evet telefonum hep elimde yani.

H..(çocuğu) mutlu mutlu izliyor. Y..(çocuğu) hiç izlemiyor. Biz okuma yazma bilmiyoruz. Ablaları destek oluyor hep. 

Geçen öğretmeni aradı online görüşücez diye. Komşudan bağladık telefona ama olmadı. Babası ne yaptı ettiyse olmadı. Çocuklar evin içinde sürekli. 

Dışarı çıktım ama hiç bir şey yapmadım. Kuşların sesini dinledim. Dışarı maskesiz çıkmadım. Siperlik de almayı istiyorum.

Salgın pek korkutucu değil, önlemleri aldıktan sonra bir sorun olmaz. Bunun için sıkışık alanlarda kalabalık bir şekilde durmamak, sarılmamak ve tokalaşmamak gerekiyor. Bu bilgileri televizyondan öğrendim. Hatta X kanalında el yıkamakla ilgili bir şarkı bile yaptılar.

Günlerim hep aynı geçiyor, sıkıcı. Tüm gün akrabalarımla görüşüyorum, onlarla sohbet ediyorum. 

Valla aynı sıkıldık bunaldık evlerdeyiz. Uyku düzenimiz hiç iyi değil. Çocuklar da öyle çok sıkılıyorlar yaramazlık yapıyorlar.

(Karantina) mümkün değil. Eşim (Covid-19 pozitif vaka) eve geldi. Ona ayrı oda yapmamız lazım ama olmuyor. Mecburen liseye giden oğlum gidiyor yanına orada ders çalışıyor. Ne yapalım çok zor.

Komik şeylere güldüm, bazen telefonda bazen rüyamda, dışarda arkadaşlarımla eğlendim.

Yani şu an merak ettiğim tek şey ilaç olabilir. Ben genellikle ailemle paylaşırım bu konuları. Arkadaşlarımla konuşunca onlara da sorarım. Haberlerden bir şey gördün mü, yenilikler var mı mesela.

Öğretmenlerle iletişimim yok. Okulların şu an öğrencileri düşündüğünü zannetmiyorum.

Hiçkimse ulaşmadı bize. Şifreyi de alamadık. Öğretmenlerimle görüşebiliyor olsaydık hem şifreyle ilgili sorunu çözerdik hem de daha iyi olurdu konuları anlamak. Takıldığım soru oldu mu evde kimse çözemiyor. Youtube’dan video izliyorum öğrenmek için.

Çok sıkıcı. Hep aynı şeylerden bahsediyorlar her ders. Mesela fen dersini izliyorsun, bir ders aynı şeyleri, bi ders konuyu anlatıyorlar, bir ders konu tekrarı, üçüncü ders konu testi… Hep aynı konu, aynı şeyler. Bir de hep aynı cümlelerle konuşuyorlar.

Uzaktan eğitim hiç iyi değil. Hiç bir şey anlamıyorum. Bazen izlemeye devam ediyorum. Bazen de bizde EBA yoktu ya, çalışamıyoruz çok. Sadece grupta anneme vidyo gönderiyorlar. Okul grubunda. O vidyoları izliyorum ama her gün değil. Annemin arkadaşı Suriyelilere tercüme ediyor. O bize vidyoları gönderiyor. Bazen o vidyoları anlıyorum. Bence de çok sıkıcı.

Biz evde otururken çoğu insan dışarıya çıktı, 10 günlük bir sokağa çıkma yasağının olmasını istiyorum.

Hayır. Hiç bir şey öğretmedi.

Çok değil ama nadir olarak çıkıyorum. Çok fazla hareketsiz kalıyoruz dışarıya çıkmak, hareket etmek iyi geliyor yoksa obez olucaz.

Öğretmeninden hiç haber almadık (anaokul) yalnızca sürecin başında yarın çocukları okula getirmeyin gibi bir mesaj attı. Komşular söylüyor başka öğretmenler etkinlik veya video gönderiyormuş, arayıp soruyormuş ama bizim öğretmenlerinin hiçbir iletişim kurmadı.

Polis kovaladı bizi ona çok güldüm. bazen top oynuyoruz çok eğleniyorum.

Çocuklar normalde okulda 7 saat geçiriyordu ve televizyonda yarım saat bir şeyler anlatılınca eğitimin devam ettiğini düşünmüyorum. Tek sorun bu hastalık, eğitimi bir şekilde öğrenebilirler sadece geri kaldılar. Öğretmeniyle de hiçbir iletişimimiz yok, öğretmenlerin başını böyle bir zamanda ağrıtmak da istemiyorum.

Ben kendi kendime yapıyorum derslerimi. 

Biz Mersine gidiyoruz. Babamla abimle de gidiyoruz. Ve Korona bitsin.

Akvaryumdaki balık gibiyim, denizde olan balık mutlu olur ama akvaryuma konulan balık mutsuzdur.

Virüs bitsin artık. Maddi ve manevi çöküşe geçtim iyice. Psikolojik olarak da pek iyi sayılmam. 

2-3 saatliğine kendime ayıracak vaktim oluyor. Bazı hikayeler okuyorum. İstirahate çekiliyorum, kendimi yormamaya çalışıyorum.

Arkadaşlarımla telefonla haberleşiyoruz. Derslerle ilgili konuşuyoruz. Bazen oyun oynuyoruz. dışarı çıksak nerelere gideriz, neler yaparız planları yapıyoruz .Bütün sokakları gezmek, bütün parklara gitmek isterdim.

Sabahları çok geç uyanıyorum. Sonra zaten ders yapıyorum sürekli. Sınavım var benim bu sene ona hazırlanıyorum. Sonra bitiyor zaten pek zaman kalmıyor.

Korona virüsünü öldürmektir. Başka yok. 

Ödev yapıyorlar, dersleri takip ediyorlar ve oyun oynuyorlar. 10 yaşındaki en küçük çocuğumun öğretmeni dışında hiçbir öğretmen iletişime geçmedi. İletişime geçen öğretmenden çok memnunuz, EBA ile ilgili bir şeyler öneriyor, günlük hallerini soruyor.

Bir şey yapmıyorum. Bayram gelecek, temizlik falan. Geç uyanıyorum yine. Sahura kadar yatmıyorum ama. Ders çalışıyorum.

Yok kullanmıyorum, burada yok çünkü. ( Konuşmanın başlangıcında salgın nedeniyle memleketlerine gittiklerini ifade etmiştir.)

E.’nin öğretmeniyle iletişimdeyiz, sınıf annesi bu konuda yardımcı oluyor. E.’nin ödevleri hakkında bilgilendirme yapılıyor, o da bu süreçte ders çalıştı ve tablette oyun oynayarak zaman geçirdi. Televizyondaki eğitimi takip ediyoruz, kaçırdıkları durumda fotoğraflarını çekip daha sonra tekrar üzerinden geçiyoruz.

Televizyon izliyorum. Gece gündüz haber izliyorum. Kaç kişi öldüğüne baktım dün gece.

Televizyonda amcalar söyledi. Annemle babam söyledi. Dışarda koronavirüs var. Annem hep o adamları izliyor. Bizimle oynamıyor. Babamla, anneannemle, teyzemle oynuyoruz. Ablama da soruyorum.

İnternetten sağlık bakanı neler diyor bakıyorum ama hasta daha fazla insan olduğunu düşünüyorum.

Bilmiyorum, ödev göndermiyorlar. Anlamıyorum zaten.

Televizdan takip ediyorum ama yeterli değil inanmıyorum. Düştüğüne seviniyoruz sayıların, sağlık bakanı da konuşuyor ama hiç inanmıyorum.

Evimiz 2+1 ama ayıramayız çünkü yatak odamızın içinden diğer odaya geçiliyor.

Koronayı geçirmek isterdim. Çünkü herkese bulaşıyor. 

Fazla bir önlem almadık çünkü biz köye geldik, burada herkes akraba tabi. İster istemez görüşüyoruz. 

Ne yalan söyleyim sürekli bir şeyleri unutuyorum. Konuyu biliyorum, yapabileceğimi biliyorum ama unutuyorum. Odaklanma sorunum zaten vardı, şimdi daha da arttı. Artık düşünemiyorum. Motivasyonum düşüyor tabi. Annem düşürme kendini diyor. Şeytan dürtüyor, çalışma diyor bazen. Konu çalışmıyorum zaten artık, deneme çözüyorum sadece. Yapamadıklarıma dönüyorum. Önümüzdeki sene için de dersane bakıyorum ama iyi bir dersane yok. Final önerildi, Beyda beğenmemiş mesela onu da. Belki o aynı anda okula da gidiyordu, ondandır. Müfredat, konular değişecek seneye. Dershane beni düzenler belki.

İnternetin Var mı? Hangi Araçla Kullanıyorsun?

İnternete babamın telefonundan giriyorum akşamları. Oyun oynuyorum, X’e mesaj atıyorum. X en yakın arkadaşım.

Ebaya giriyorum. Güzel oluyor. Okulla kıyaslanamaz ama güzel.

Yok. Olsaydı doktorlara sormak isterdim.

İyiyim, oyun oynuyorum, boyama yapıyorum, aşağıya iniyorum.

Bebeğin aşısı vardı, hızlıca gidip geldim. Başka bir şey olunca çıkmıyoruz zaten.

Dün ve bugün çıktım. 4 günlük yasak var ya, evde ihtiyaçlar vardı, pazara markete gittim onda da. Evde o kadar çok insan var ki bana sıra gelmiyor.

Yani zamanı ileri almak isterdm. Bir yıl, iki yıl filan yani. Korona o kadar da almaz bence Teknoloji daha artsın diye, onun için.

Kardeşimle oyun oynuyorum, yemek yiyorum, benim bir muhabbet kuşum var, adı da Maviş, bizi çok seviyor, hiç gagalamıyor. Kendi kıyafetimi kendim giyiyorum, koronavirüsten önce mutsuzdum, şimdi evdeyim annem kardeşim babam hep yanımda o yüzden koronadan sonra daha mutluyum.

Televizyondan takip edemediğim için bilgisayar aracılığıyla Okulistik üzerinden dersleri takip ediyorum. Kanalı televizyona kurmakla ilgili problem yaşadık ama evde bilgisayar ve internet olduğu için takip edebiliyoruz.

Bizim gibi hep çalışmak zorunda kalanlara yardım edebilmek isterdim.

Hiç. İstemezdim. Şimdi yok aklımda. 

Küçük kızım bile söylüyor ‘neden beni öpüyorsun, dışarıdan geldin. Beni öpemezsin.

İzin günümün dışında çıktım.İzin günümde yağmur yağıyordu. Ben de Perşembe günü çıktım. Canımız bekçilerimiz görmezden geliyorlar. Hiç ceza kesmiyorlar. Suriyeli çocuklar çıkıyor sürekli. Bizim mahallede kimseye ceza yazmıyorlar.  İzin günümde arkadaşlarımla buluştum. İlk izin günümüzde fatih parkında oturduk, diğerinde fatih camiine gittik, çimlerde oturduk. 

Maske takıyorum. Devletin verdiği maskeler kulağımda yara yaptı. 

Televizyonda haberleri izliyorum. İnsanlar hiç dinlemiyor dışarıya çıkıyorlar bu salgın var neden böyle yapıyorlar.

Onları saldım ben derslerle ilgilenmedim. İlk olduğunda yaptım, sıkılmaya başladım. EBA’ya da giremiyordum kitleniyordu. 10'da uyanamıyorum zaten.

Bizim evde televizyon yok 9-10 senedir. O yüzden hep internetteyiz. Bir kere almıştık televizyon daha ilk taksidini ödedik, çocuklar kırdı. O yüzden bir daha da almadık. Evin interneti var.

Televizyondan bilgi aldım virüs hakkında. Mesela izin gününde anneannemin evine gittik, o mahallede biri hastalanmış.Virüsün çok hızlı yayıldığını bildiğim için korktum bizim eve de gelecek diye. Gece uyuyamadım.

….Dersler çok hızlı olduğundan dolayı takip etmekte zorlanıyoruz. Öğretmen ile iletişimimiz çok yok bu süreçte. Eğer olsaydı (çocuğum için) daha iyi olabilirdi.

Derslere bakmak için kullanıyorum.

Uzaktan eğitimden memnun değilim. Şartlar çok sıkıntılı. Ebanın içeriğini pek beğenmedim. Eğitim sistemi daha farklı olabilirdi.

Arkadaşlarımı görmüyorum, çukurda oturuyor çoğu. Telefondan veya whatsapptan görüntülü konuşuyoruz.

Geleceği değiştirmek isterdim ya da şimd ki zamanı. Salgını kaldırırdım. Zamanı geriye alıp Çin’e giderdim bu salgının olacağını haber verirdim ve önlem almalarını söylerdim

Geçen çıktık para verdim çoklu maske aldım üçümüze. Değiştirip değiştirip kullanıyorum. Evde sürekli temizlik yapıyoruz zaten.

Televizyondan takip ediyoruz, haberleri izliyoruz. Ne bileyim alıyoruz herhalde doğru bilgi.

Telefondan bakıyorum merak ettiğim bir şey olursa veya anneme soruyorum.

Günlerim çok kötü geçiyor. Gezmeyi seviyorum, sıkışmayı hiç sevmiyorum.

Düşünmek lazım bilmem. Bilmiyorum yani aklıma bir şey gelmedi şu anda. İlk önce koronayı dünyadan kaldırmak. Tamamen. Başka bir şey, internette çok görüyorum. Hayvanlara insanlara zulüm. Onları kaldırmak istiyorum. Böyle.

Çocukların EBA sistemi üzerinden bir şeyler öğrenebileceğini pek düşünmüyorum, eğitim sistemine güvenim yok. 

Dünyayı bütün kötülüklerden korurdum! (Başka ne yapmak isterdin) Başka ne yapayım hocam, bu çok büyük bir şey zaten. diye cevapladı…

İstanbul’da sıkıntılıydı halimiz ama memlekete geldikten sonra çok şükür iyiyiz, evde çocuklar birbirini yiyordu, eşim işsiz olduğu için parasızlık hepimizin psikolojisini bozmuştu inan, şimdi de parasızlık var ama en azından daha rahat çocuklar da bahçeye çıkıyorlar.

EBA'yı hiç beğenmedim. Not alamıyorsun, sadece dinliyorsun. Ara vermeden anlatıyorlar. Soru soramıyorsun. Biz yine sonradan araştırabiliyoruz, çocuklar onu da yapamıyor. Cumhurbaşkanlığı açıklama yaptı, okul bu yıl için bitti. Mezunum artık, 12. sınıf sayılmıyorum.

Eşim bana daha çok yardım ediyor. Pazara çıkıyor. Tabi ben oruçluyum, sürekli iş yapıyorum yoruluyorum. Ama bazen bir bakıyorum oğlum, eşim almış eline süpürgeyi süpürüyor evi. Tabi çok sıkılıyorum ama bir yandan da iyi geldi bu süreç bize. 5 genç aynı evin içinde, zor tabi. Kavgaalr oluyor arada. Ama anlaşabiliyoruz artık. 

Okulu özlemedim ama okuldaki arkadaşları özledim. 

Gelir kaybı yaşamadık zaten eşim çalışmıyordu 6 aydır. Babamla kardeşim destek oluyordu bir de devletten yardım parası alıyoruz öyle geçiniyoruz.

Eba çok sıkıcı. Burası da tatil yeri gibi. Hiç açıp bakmıyorum. Bir kere tv'den açmıştık. Sonra bir kere daha açmadık hiç.

iyi gidiyor işte derslerime çalışıyorum. Ben de öyle birazcık anlayamıyorum. Sorularımı öğretmene sorabiliyorum. Örnek veriyor anlamazsam başka bir örnek veriyor, anlıyorum.

Eşimin çay ocağı var ama kapattı bu sürede. Ramazanda da evdeydi. Şimdi ramazan bitince başladı. Ama pek iş olmuyor. Durumumuz kötü olunca ben bir yemek yapılan yerde iş buldum. Ama şimdi koronadan dolayı pek gitmedim. Borçlar kapanana kadar birkaç ay çalışırım diye düşünüyorum. 

Kirada değiliz allaha şükür kapımıza dayanan yok ama eşim 3 aydır çalışmıyor. Bir adamın 3 ay çalışmaması ne demek, tabi çok etkilendik. Eşim sigortasını kendisi yatırıyor. O yüzden şimdi işten çıkmış gibi görünmediği için hiçbir yerden yardım da alamıyoruz. 

Eşim işsiz zaten bu yüzden birkaç faturamızı ödeyemedik. Böyle devam ederse de ne yapacağız bilemiyorum. Herhalde hepimiz açlıktan öleceğiz.

Güvende hissetmiyorum ama temizlik konusunda çok titizdir annem. İşe de gitmese daha iyi olabilir ama çok dikkat ediyor eve geldiğinde hemen duş alıyor. Aslında evde kalsak iyi ama annemle babamın çıkması gerekiyor.

Virüsten nasıl korunacağız televizyondaki tartışma programlarını izliyoruz, doktorlar anlatıyor. El yıkamanın uzunluğunu bile oradan öğrendi insanlar ama bazen çok anlatılıyor. Dışarı çıkma diyorlar. Zorundayız çıkacağız, nasıl çıkmayacağımızla ilgili birşey yok. Bu konuda güvenmiyorum.

Biz mesela cumartesi günleri resim yapıyoruz, oyun oynuyoruz.

İnternet yok ama eşimin telefonunda var. Ben de paket alacağım.

Çocuklar evde çok mutlular, uzaktan eğitimi benim gösterebildiğim kadarı ile takip ediyor tabi ki, bazen yetiştiremiyorum dersleri, okula gitmek istiyor ancak evde olmayı daha çok seviyorlar, oyun kurarak birbirleriyle oynuyorlar. 

EBA tv’ye giremedim, ayarlayamadık. İnternetimiz yok.

Evde kardeşimle o ne isterse onu oynuyorum. Barbielerle oynamak isterdim ama o oynamak istemiyor. Evde biraz sıkılıyorum.

Dersleri bayağı iyiydi. Ama öğretmenini yakından takip ederek öğreniyordu ama şimdi oğlum derslere katılmadığından ve televizyon öğretmenle derse katılmak gibi olmadığından, (eskisi gibi olmuyor).

Okuldan bi tane arkadaşım var bazen onu arıyorum. Ama hep açmıyor artık telefonu.

Televizyondan haberleri izliyoruz öyle öğreniyoruz. Bilmiyorum doğru mu değil mi.

Okulda en azından bir şeyler duyuyordu, arkadaşları, öğretmenleri var diye bakıyordu. Evde bu düzeni sağlamak çok zor. Ben yetemiyorum. Abisi de ilgilenemiyor çalışıyor. Biz çok zorlandık bu dönemde. 

Çoğu zaman oyun oynamaya zaman kalmıyor. O….(kardeşi)sürekli oyun oynamak istiyor. Çarkıfelek ve doğruluk cesaretlik oynuyoruz. Sabah kalkıp eba'ya giriyorum. Ders yapıyorum zaten.

Bu zamanlar ellerimi eskiden çok daha iyi yıkıyorum ve evde kalmanın ne kadar sıkıcı olduğunu ve okullar kapandığında ne kadar sıkılacağımı anladım.

Kirayı ileri tarihe attık ve şu an bir ses yok. Fatura birikiyor malesef. 

Ben hastaneye yatacağım, bekliyorum. Korona bitsin yatacağım. Böbreklerimden. Acil almıyorlar. 

Bizde televizyon olmadığı için yok. EBA’ya çok girmeye çalıştım, hiç olmadı. Bilmiyorum vallahi, çok denedim şey yaptık. Yok benim yani okuldan şifre istedik, verdiler. Ama hesabıma girmek istediğimde giremiyorum. Diğerleri girebiliyor ama ben giremiyorum. Ama şey yapıyorum, test falan çözüyorum evde.

Ekonomik olarak etkilendik eşim işsizdi bu süreç daha da zorlaştırdı ne yapacağız bilmiyorum. Faturalarımız birikti. Böyle olunca da evin içinde daha çok tartışma oluyor.

Telefonda bağlanıyorum. Ama artık bizim paket bitti. Cuma günleri eba için gb gönderiyorlar. Cumadan cumaya onu bekliyorum.

Uzaktan eğitimden memnun değilim, kendi öğretmenimi istiyorum. Onun beni görmesini istiyorum. Öğretmenimi çok seviyorum ve özledim.

Köyde olduğumuz için dışardayım hep. 

Okulu özlemedim. Zaten okullar tıkış tıkış, bazı öğrenciler gerçekten gelecekte iyi bir birey olmaya çalışmıyor vs. okul ortamı pek hoşuma gitmiyor.

Hiç dışarı çıkmıyorum, babam izin vermiyor sadece o veya annem çıkıyor. Çarşamba günleri çocuk izni var ama çıkamıyorum, babam iki aydır evdeyiz yarım saat için çıkıp hastalık mı kapacaksınız diyor.

İnternet yok şu an ama ufacık evde bir televizyon yetmiyor ki, ben istiyorum bağlatalım. Çocukların da ihtiyacı var ders için, televizyonla hiçbir şey olmadı.

Uzaktan eğitim iyi gidiyor. Bazen pek anlamıyorum. Dersler kısa olsa, çok uzun çünkü. Çok ödev yapıyorum. Bir saat filan bakıyorum EBA'ya

Uzaktan eğitimi ben olsam gene aynı şekilde yapardım. Ama internet altyapıları çoğu zaman yetersiz kaldığı için bir çalışma yapardım. Bunun dışında sınav döneminde olan öğrencilere kitap fiyatlarını %70-60 oranında düşürürdüm.

Aslında çok az giriyorum internete. Sabah kalkıyorum. Eba'ya giriyorum. Ders çalışıyorum. O..'nın(Kardeşi) dersi oluyor o izliyor sonra. Alırsam haftada bir kere film izlemek için alıyorum.

Mahallede görüşüyorum.

İnsanlarda gelecek kaygısı var. Biz de tabii ki dışarı çıkmak zorundayız yoksa ne yiyeceğiz, insanları hastalık değil gelecek kaygısı yoruyor.

Haberlerden öğreniyorum, dışarıda hep bahsediyorlar. Ölen kişilerden, iyileşenlerden, hasta olanlardan. Korona ne zaman bitecek merak ediyorum, başka öğrenmek istediğim şey de bu yaz acaba köye gidecek miyiz? Köye gitmeyi özledim çünkü.

Çünkü okulların hep sevmiyorlar beni. Oyun oynuyorum onlar diyor ki çık oyun oynamanı istemiyorum, böyle. Ben öğretmene söylüyorum, bağırıyor ama olmuyor. Evet, ama oyunlar sevmiyorum onlarla çünkü böyle bir şeyler oynuyorlar çok sıkıcılı.

M…'nin(çocuğu) düzenli kontrolü vardı, gidememiştik. Bayramdan sonra gidip sorucam.

Saklambaç, ebelemeç, mendil kapmaca oynuyoruz. Ablam ve kardeşimle genelde oynuyorum, bazen de yalnız. İnternetten telefonla oyun indirdiriyorum  onlarla da oynuyorumi. TTM’de kutu oyunu oynamayı ve resim çizmeyi özledim.

Bilmediğimiz şeylere dokunmayalım. Sakin olmalıyız. 

Salondaki masada çalışıyorum, odam da masada ablamla abim oluyor. Dikkatle izleyip, ödev yapamıyorum, salonda ses oluyor. Okulda olsa öğretmenime soru sorabilirdim. Kendi kendime anlayamadığım çok konu oluyor.

Sihirli bir değneğim olsa  babamın gelmesini isterdim. Bilgisayar yapmak isterdim.

Vallahi iyi ama... çok değil yani. Biraz kötü geçiyor yani çünkü soru sorduğumuzda...yani hiç kimse yok yani öğretmen birisi yok. Okul daha iyi yani okulda biraz daha anlayabiliriz.

Kapı önünde oturuyorum. film izliyorum.

Çocukların öğretmenleri hiç ilgilenmiyor, iletişimimiz yok. Okul ile iletişim kurabileceğimiz hiçbir telefon numarası yok ve bu konuda biraz suçlu hissediyorum.

Küçüğün öğretmeni yazıyor ama büyüğünkinden kimseler aramadı.

Biz köye geldiğimiz için internete girmiyoruz burada pek, aslında telefonumda vardı benim ama çocuklara vermiyorum zaten çekmiyor da çoğu yerde.

İş düzenimiz bozuldu alım gücümüz azaldı.

Hiç yalnız kalamazsın bu evde. Deneriz ama nasıl olacak? Burada yalnız kalacak yer yok. Ama dikkat ediyoruz, dışarıda kapının önü dışında bir yere gitmiyoruz.

Bir sihirli gücüm olduğunu hayal edelim. Bütün hastalıkları ortadan kaldırırdım. Hasta zihniyetli insanları tedavi ettirirdim. Sınıf farkını ortadan kaldırırdım ki birileri bir yerde karnını doyurmuş huzur içinde yatarken diğer tarafta hiçbir çocuk açlıktan ölmesin. 

Okulu çok özledim. Aslında biz okulda bedene çıktığımız zaman mendil kapmaca oynuyorduk. Burada korona.. okula gitsek.. keşke okul olsaydı da arkadaşlarımızla beraber mendil kapmaca oynardık. Bi de biz okulda bedene çıktığımız zaman mendil kapmaca oynadığımız için çok alışmışım mendil kapmacaya. Çok özlüyorum. 

İnternete bakıyoruz. Sokağa çıkma yasağı ve izin günlerini oradan öğreniyoruz. Vaka sayılarını televizyondan öğreniyoruz ya da annemlere soruyoruz. Söylüyor onlar. Sadece kardeşimi uzak tutmaya çalışıyoruz, psikolojisi bozulmasın diye.

İnternet kullanma taraftarı değildik. Hastalık virüs gelince çocuklar eve tıkıldı. Geniş alan, bahçe yok ki çocukları sal oynasınlar. Çocukların canı sıkılmasın diye çektirdik eve. Kavga, gürültü çıkmasın maksat. Virüs bitsin yine evde internet olması taraftarı değilim.

Hiçbir şekilde görüşmüyorum. İlk zamanlar hepsi ile tek tek görüşüyordum. Artık görüşmüyorum. Telefonlarımızdan bıktık. Sadece uyumak istiyorum.

Evde çalışan yok şu an. Devletten yardım alıyorum. Çünkü çocuklarım küçük olduğu için çalışamıyorum.Koronadan önce part time iş alıyordum artık o da yok. Yetmediğim yerde büyüklerimden maddi destek alıyorum. 

Okulu, sınıfta ders işlemeyi o kadar özledim kii. Ama okul şimdi açılsa büyük istimalle salgın nedeniyle gidemem ama ileriki zamanlarda umarım gerçeten açılır ve okula gideriz.

M….'nin(çocuğu) öğretmeni hep ilgilendi, baştan beri iletişimimiz hiç kopmadı. Ödevler veriyor. Biz ona yapıp gönderiyoruz. Ama E...'yi(çocuğu) hiç bilmiyorum ne yapıyor.

Canlı TV'yi yapabilseydi okul güzel olurdu herhalde.

Bazı konularda annem yardım edemiyor kız kardeşime, sözcükte mesela ekler oluyor, sözcük değişiyor. İşte annem çıkartamıyor anlamını, ben o zaman anlatıyorum kız kardeşime. Hikaye falan olunca ben ona okuyorum, anlamını anlatıyorum. Ondan biraz özetliyoruz o da bana anlatıyor, öyle çözüyoruz.

Pinokyo’nun yarısını okudum, ara sıra da kardeşimle birlikte kitap okuma yarışı yapıyoruz. Sık sık kumanda savaşı da yapıyoruz, çünkü hiçbir zaman aynı şeyi izleyemiyoruz o hep çizgi film izliyor. IBB’den oyun kutusu gelmişti, onunla satranç oynuyoruz.

Televizyonda duydum nasıl önlem alacağız. Annemler dinliyorlar akşamları. Ama sebeplerini bilmek isterdim bu virüsün.Herkes gibi herşeyin normale dönmesini bekliyorum.

Bayram da olmadı, hep evde geçirdik. Akrabalar bayramlaşmaya geldi, biz kimseye gitmedik. Bu sene böyle oldu, ama 1 kişinin başına gelmedi ki tüm Türkiye'nin başına geldi, hatta tüm dünyanın. Her yeri açıyorlar şimdi de. Birden bire açmalarına ben de karşıyım. İnsanlar akın akın sokaklarda zaten.

E. hiç ders yapmıyor, televizyonu ayarlayamadık o yüzden dersleri takip edemiyor. İnternetimiz olmadığı için EBA’ya da giremiyoruz. Öğretmen okuma kitapları vermişti onları bitirdi. Dersleri takip etmese de olur kitap okusun dedi ama okumuyor. Okuması kötüye gidiyor. Elinde okuma kitabı yok öğretmen hayat bilgisi kitabını okumasını söyledi, onu okumak istemediği için hiçbir şey yapmıyor.

Virüsün tehlikeli olduğunu duydum. Haberlerden öğrendim. Merak ettiklerimi herkese soruyorum. Deneyerek öğrenmeye çalışıyorum. Yapamadıklarımı anneme soruyorum. Merak ettiğim hayvanlar nasıl ortaya çıkıyo ? İnsanlar nasıl var ?

Kanalı ayarlayamadık.

Bir şey yapmıyorum, kuşlarla uğraşıyorum. Sabahtan akşama kadar sokaktayım. Zabıtalar görüyorlar evine git diyorlar. Ben de 10 dakika sonra dışarı geri çıkıyorum. 10 ve 15 yaşında  arkadaşlarım var onlarla oynuyorum., evlerine gidiyorum. Sultanahmete gidiyorum.

EBA’yı hiç kullanamadım. Aslında uzaktan eğitimden önce açabiliyordum annemin telefonundan, şimdi hiç açılmıyor.

Koronavirüs kötü bir şey. Çok bir şey bilmiyorum. Sokaktan geldiğimde ellerimi yıkmam lazım, maskesiz çıkmamak lazım. Arkadaşlarımla yan yana görüşmemem lazım.  Hem etrafımdan hem de tvden öğrendim.

Çocuk kanallarında mesela korona ile ilgili bir şeyler anlatılabilirdi, şarkı ile ellerinizi yıkayın, dikkat edin falan denebilirdi.

Bir-iki kere izinde çıktım. Parka gittim, arkadaşlarımla görüştüm. Benim uykum düzenim bozulduğu için 2'de kalkıyorum, dışarıda da az duruyorum.

Bir sıkılıyorum, bir şey oluyorum. Bazen Reimas'lara gittiğimizde biraz rahatlıyorum. Eve tekrar dönünce aynı şey olmasından sıkılıyorum..... Oyunla ne kadarı geçiyordur, ben en çok uyuyorum. Oruçlu olduğumuz için susamış oluyoruz... Ben uyurken uyandırıyor beni kardeşim, gel benimle oyna falan diye. Telefonda bir oyun var dört kişi filan oynayabiliyoruz.

Televizyonlardan eğitimi takip edemiyorum. Çünkü çok hızlı anlatıyorlar. Hem de yanımda çocuklar var, çok ses oluyor  ve dinleyemiyorum. Telefon ya da televizyon izlemeyi sevmedim. Okuldan çok arkadaşlarımı özledim. 

EBA'ya çalışıyorlar. Çok hızlı ama oturup dinliyor sadece çocuklar. Not almıyorlar. Ders az, reklam çok.

İyi diyelim iyi olsun, Sıkılıyorum. Hiçbir şey yapmadım. Hiçbir şeyden zevk almıyorum. Arkadaşlarım çağrıyor gitmek istemiyorum.

Onları takip ediyorum ve ciddiye alınca EBA’daki ödevlerini yapıyorlar ve televizyondaki derslerini izliyorlar.

Çocuklar da gerildi tabi, devamlı endişeli cümleler duyuyorlar televizyondan. Biz de gerginiz, haliyle birbirimizle uğraşıyoruz ama cidden çocuklara nasıl yaklaşmam lazım ben çözemedim bu süreçte. Böyle biri anneleri babaları bilgilendirseydi iyi olurdu.

Her gün dışarı çıkıyorum, eğleniyorum. İstanbul da olsam evde kalırdım çıkamazdım. 

P…(online oyun) oynuyorum, video izliyorum.

Bir hayvan olsam köpek olurdum herkesi korurdum.

Bu süreçte tek merak ettiğim şey çocukların sokağa çıkma yasağı ne zaman bitiyor?

Bizim orada ağaç açtı, güzel oldu. Eşime de gösterdim. Baharın geldiğini biliyoruz ama dışarıya çıkamıyoruz. 

Evde yok ama telefonda var.

Televizyondan başta daha çok izliyorduk ama azalttık kabullendik sanırım biraz da, elimizden de daha fazlası gelmiyor ki sürekli izleyip bilgi alsam ne olacak.

Evet. Mesela annemle çok güzel yemek yapmayı öğretti yani değişik değişik. Tatlı yapmayı öğretti. Pan kek yaptık. Benle ablam yaptık.

Dükkan 8.00-22.00 arasında açık. Kolonya, maske, eldiven bulunduruyorum yanımda. Bazen lazım oluyor.

Böyle çalışmaya deniyorum, tek başıma ama olmuyor. Sonra kızıyorum bırakıyorum. Oturuyorum biraz. Sonra biraz ezberlik yapıyorum. Sonra yatıyorum.

Uyuyorum, bulaşıkları yıkıyorum. Tv izliyorum. İnternetten izliyorum. Dizilerin tekrarlarını izliyorum.  M...’nin(kardeşi) tepkileri değişti, ergen oldu. Bağırıyor ne desek.

Kanalı ayarlayamadık.

Küçük oğlum geçen hafta hastalandı. Onu mahalledeki sağlık ocağına götürdüm.

Fazla Türkçe bilmiyorum, o yüzden sınıfımdaki çocuklar benimle konuşmuyorlar ve bana kötü kötü bakıyorlar, Arapça konuştuğum için, Arapça konuşuyorlarmış gibi benim taklidimi yapıyorlar.

Dışarıya hiç çıkmadım, çünkü koronavirüsü var. 

Koala gibi mesela, onun yüz ifadesi hep şaşkın ve sıkılmış gibi, ben de öyleyim.

Uzaktan eğitim normal eğitime göre biraz daha hızlı. Biraz daha yavaş anlatılmasını isterdim konuların üzerine durulmasını isterdim.

Evdeyiz, çocuklar kurallara uyuyor, dışarı çıkmıyorlar, biz bile, eğer pazara gitmemiz gerekirse, BİM’e gidiyoruz, bunun dışında dışarı çıkmıyoruz.

İyiyim, günlerim televizyon ve okumayla geçiyor, başka hiçbir şey yok. Bazen dışarı çıkıyorum, kapı önünde kedi seviyorum.

Sokağa çıkmıştım. Sonra o gece halamda kaldım. Ertesi gün de döndüm. Dışarıda olmak çok güzelmiş. Özlemişim.

Annemin arkadaşı var onun bebeğine bakıyorum. Evde oturuyoruz, annemin arkadaşı geliyor. Sokağa çıkıyorum. Paten sürüyorum. Oynuyorum. Yatıyorum Dinleniyorum. Arkadaşlarımla oynuyorum elimi yıkıyorum izin günü mahallede oynuyorum.

Çoğunlukla bilgisayar başında vakit geçiriyorum. Yarım saat spor yapıyorum. Yatmadan önce bir saat kitap okuyorum. Haftada 3-4 defa kendi odamı temizliyorum.

Bazen arapça kitabımı yapıyorum. Bebeğimle oynuyorum. Yaseminle oynuyorum. Kalkıyorum, namaz kılıyorum, biraz Reimasa gidiyorum. 6 da dönüyorum. İftar ediyoruz. Sonra biraz yeni namaz kılıyoruz. Sonra biraz oturuyorum. Sonra yine namaz kılıyorum. Namazlar bittikten sonra biraz telefonda oynuyorum. Biraz ablamla oynuyoruz. Bu kadar. Bazen de Reimas'la ders çalışıyoruz.

İyiyim, hep evdeyiz. Ninem hastaneye gitti, Şeker, tansiyon, kalp dediler.

Eşim işsizdi Mart’ta bir hafta çalıştı şimdi yine işsiz, üç aylık kira duruyor, faturalar duruyor. İşsiz olunca kimse borç vermiyor.

Çok şükür burda hastalık yok. O yüzden maske falan takmıyoruz çok. Sadece komşulara az gidiyoruz. 

Teyzemlerde internet var oradan yazıyorum. Instagramdan yazıyorum. A….(arkadaşı) bazen geliyor konuşuyoruz.

Çocuklar evde, ben evdeyim o yüzden şu an endişelenmiyorum. Ama burada yakınım yok benim. Tek başıma çocuklara baktığım için zaten işe gidemezdim onlar da gelme dedi gitmiyorum. Annem burada olsaydı iyi olabilirdi. O memlekette, Hakkari’de. Şimdi ben hastalansam mesela gerçekten çocukları kime bırakırım onu bilmiyorum.

Uzaktan eğitim çocuklar için bence çok gereksiz. Çünkü çocukların odaklanmaları mümkün değil. Ben bile dinlerken sıkılıyorum. Ama itekliyorum kızımı. Tabiki ciddiyette yok. Sıkılıyor izlerken. Eğitim sisteminin tamamen değişmesi lazım bence. Ne yapılabilir çok karışık aslında ama ben de bilemedim şimdi.

Koronayla ilgili merak ettiğin şeyler? Yok. İlgili haberleri takip etmiyorum. Bir şeyi merak etsem anneme sorardım.

İyi geçiyor. Evde oyun oynuyoruz. Sıkılmıyorum.

Geçen görüşmemizde görüntülü konuşuyoruz demiştim ama artık sadece mesajlaşıyoruz. Oturuyorum, tv izliyorum gibi hep aynı şeyler zaten konuştuklarımız, konuşacak bir şeyimiz kalmadı.

Hepimizin EBA’ya bakması lazım. O zorluyor. Biz 5 kardeşiz, 4’ümüzün girmesi gerekiyor EBA’ya. Evde bilgisayar var ama benim elime az geçiyor. Herkesin bir işi var. Öğretmenim anneme mesaj atıyor ödev veriyor, ama arkadaşımdan duydum EBA’dan da veriyormuş, ben kaçırmışım.

İyiyim ama çoğunlukla sıkılıyorum. Kitap okuyorum, yine sıkılıyorum.

Kürtçe olmasını isterdim.

Kapının önünde nefes almaya çıktıma ama çok kalmadan eve döndüm. İzin günümde daha uzun süre kaldım sokakta, zamanın dolmasına 2 dakika kala eve döndüm. Zaten genel olarak dışarı çıkmayı çok sevmiyorum, kapının önünde hava almak iyi geliyor.

Çocuklar çıkamıyorlar evde birbirlerine dalaşıyor. Uyku düzeni çok değişti Koronadan önce dışarlardaydılar akşam oldu mu uyuyorlardı Ramazan eklendi gece ev düzenleri bozuldu. 4’e kadar uyumuyorlar. Stres yaratıyor. 

İnternet yok. Televizyon var.

Ben kendimi güvende hissediyorum aslında ama ailemi düşünüyorum, dedemle babaannemi düşünüyorum. Dikkat ediyorum ben. Bahçeye bile çıkmıyorum bu ara. Annem de izin vermiyor.

Çin'e geri döndü korona. Bitti dediler, geri döndü. Yani kim cevabı bilirse. Başta babama, bilmezse anneme, annem de bilmezse internete.

Çok sıkıcı. Hep aynı şeylerden bahsediyorlar her ders. Mesela fen dersini izliyorsun, bir ders aynı şeyleri, bi ders konuyu anlatıyorlar, bir ders konu tekrarı, üçüncü ders konu testi… Hep aynı konu, aynı şeyler. Bir de hep aynı cümlelerle konuşuyorlar.

Öğretmenim sadece telefondan bana ödev atıyor.

Günlerim güzel geçiyor ama biraz sıkılıyorum hep evde olduğum için, ev de küçük o yüzden.

1 buçuk aydır aldım internet. Yoksa çocuklar durmuyor. Telefon ve tabletten giriyorlar.

Genel olarak son dönemde geçinmekte zorlanıyorduk  zaten, salgın da durumu iyice belirsizleştirdi. Eşim evde, çalışmıyor. Üç veya dört maaşı içeride olduğundan dolayı işten de çıkamıyor.

Eba çok küçük çocuklar için yapılmış gibi. Zaten okuldaki gibi arkadaşlarım da olmayınca çok sıkıldım. Seninle konuştuktan sonra(ilk görüşmeden bahsediyor.) bi kere daha açtım ama 5 dk dayanabildim.

Televizyon bozuk, bilgisayar A.’nın (kardeşi) elinde zaten, telefondan sosyal medya arkadaşlar işte öyle zaman geçiriyorum 5 saat.

Salgınla ilgili çok şey düşünüyorum. Bu bence bir kurmacadan ibaret. Yani bu virüs yıllar önce de vardı ama insanlar üzerinde aktif değildi ki aktif olsa dahi bu kadar şiddetli değidi. Elon Musk’ın bir uydusuna Corona adı vermesi tesadüf mü? Evet İspanyolca idi galiba Corona taç anlamına geliyordu. Bu virüsü yayanlar da bana göre dünya devlerinden biri. Neyse daha çok komplo teorisi çıkartmayalım. Bunları hep youtube den araştırıyorum. Aaahhh ahhh siz bir bilseniz şu an dünyada neler neler oluyor.

Ben hastalık ik çıktığı günden beri çok dikkat ediyorum. Dışarı çıkmıyorum, maske takıyorum. Çocuklar da öyle. Ama herkes sokaklarda. Kimse kural dinlemiyor. Polis bile giremiyor bu sokağa zaten.

Ben dünyayı tamamiyle değiştirmek isterdim. Mesela insanların bakış açısını...  Yakında gelecek çok büyük olacak ve evler devasa olacak falan diye. Bence yakında insanlar doğanın kıymetini anlayacaklar ve doğayı yeniden güzelleştirmeye başlayacaklar. Ben bunu isterdim ki insanlar en sondan en başa doğru gitse. Mesela biz şimdi taş devrine doğru gitsek. Şey de olabilir aslında geçmişe gidebilsek. Mesela o zaman şu an mesela dünyanın çok kirlendiğini söylüyorlar. Biz o dünyayı bilmiyoruz ki. Ama geçmişe gidebilseydik dünyanın nasıl bir yer olduğunu görebilirdik.

Çıktım, İstiklal'e gittim, şok oldum, şu an İstiklal bomboş bir uçdan bir uca görebiliyorsun inanamazsın, başka zaman kalabalıktan yürüyemezdin. İstersen anlatayım sen hayal et gözünde. Maske taktım, dezenfektan vardı yanımda, eve gelince ellerimi sabunladım.

Peki 1’den 10’a kadar kaç puan sıkılmışsındır sence? 100.

Bence (okuldaki) dersler daha eğlenceliydi çünkü hocalar sıkılmayalım diye şaka falan yapıyorlardı, bazen arkadaşlarınla sohbet edebiliyordun derslerde. Ama EBA olunca...

İnternet bağlantısı sürekli kesildiği için düzenli takip edemiyorum. TV'de de çok reklam çıkıyor, hoşuma gitmiyor.

Bazı konularda annem yardım edemiyor kız kardeşime, sözcükte mesela ekler oluyor, sözcük değişiyor. İşte annem çıkartamıyor anlamını, ben o zaman anlatıyorum kız kardeşime. Hikaye falan olunca ben ona okuyorum, anlamını anlatıyorum. Ondan biraz özetliyoruz o da bana anlatıyor, öyle çözüyoruz.

Telefonlarımız da var internet. Benim de var eşimin de. 

Spor yapıyorum. Şınav çekiyorum. Ev işlerine yardım ediyorum, mesela annem yemek yaparken sofrayı hazırlıyorum ve kaldırıyorum.

Sokağa çıkıyorum. Paten sürüyorum. Oynuyorum. Arkadaşlarımla sokakta oynuyorum. Evin kapısının önünde oynuyoruz. 

Haberlerde 18 ay sürecek diyorlar. Aksi birine dönüşürüm. Korona geldiğinden beri çok sinirliyim. Sürekli ev ev ev. TTM’ye gelirdik yarım saat okuldan sonra falan. Şimdi hep evdeyiz. Ş.’de (yakın arkadaşı) gitti. Arter’e gidiyorduk önceden. Her şey bitti, Korona çok kötü geldi. normalde asosyal değilim herkesle konuşurum. Şimdi can sıkıcı. Derslerin de süresi var. Uzaktan eğitim grubumuz var yazışıyoruz orada. Mesela ders 10.30 da bitiyor ekran hemen kapanıyor.

Haberlerde çıkan doktorları dinliyorum. Her dediklerine inanmıyorum ama bilgilendik de baya. Bazen onu yiyin bunu yemeyin diyorlar onları hiç ciddiye almıyorum, çocuklara meyva yedirmeye çalışıyorum. Biraz da ne aldıysak o tabi.

Kanallar sürekli vaka sayısı, hastalık haberleri gibi şeyler veriyor. Biraz çocukları eğlendirseler daha güzel olur. Her gün hastalık.

Toplu olarak alisveris yaptik. Haftada bir yada 10 gunde bir. Maske ile ciktik. Maske kodu geldi. Bence onlemler super olmasa da genel olarak yeterliydi.

Artık mangala oynamıyorum, eğlencesi kalmadı.. Karantinanın ilk başlarında oynuyorduk. İBB bir oyun kutusu gönderdi. Kardeşimle bazen satranç oynuyoruz. Kırtasiye kapalı, belki oyun alırdık. Söz Küçüğün olsa oynardık. Kırtasiye’ye sormuştum orada da yoktu. Kızma birader, tombala oynuyoruz. M. (kardeşi) bir kere Söz Küçüğün yaptı ama kayboldu

Evde iş yükü çok bunalttı. Yemekten temizlikten çok sıkıldım.

Televizyonu takip etmeye çalışıyorum ama saati sürekli kaçırıyorum, saatleri bilmiyorum bu yüzden takip etmekte zorlanıyorum

Çocuklar, kocam yardım etmiyor da evin gelini var. Onunla birlikte bazı şeyler yapıyoruz.

Yok internete pek bakmıyoruz. Televizyondan takip ediyoruz.

Eşimden ayrıyım. 2 çocuğa devletten alıyorum. Kiramı karşılamakta zorlanıyorum. Stres yaşıyorum maddi manevi olarak. 

Biliyorum hastalığı. Mikroplar var dışarda. Ellerini yıkamıyor kötü adamlar. Kötü polisler de çocukları kaçırıyor. Afrika’da çocuklara yemek vermiyor kötü adamlar ve polisler. Yemekleri çöpe attıkları için herkes aç. Hem çocuklara da iyi davranmıyorlar.

Şimdi telefonda oturuyoruz. Canımız sıkılıyor. Mutfağa giriyoruz. Ne bulsam onu yapıyorum. 

İnternetimiz yok. TV var sadece, Eba'ya giremedik. Televizyon izliyorlar. Sabah kalkıyorlar, sonra öğle uykusu uyuyorlar. 

Kazanç durumu bence sorun. Büyük oğlumla kocam inşaatta çalışıyordu. Şu an çalışamıyorlar. Bu ay sıkıntı değil ama önümüzdeki ay için düşünüyorum tabi. Sıkılıyorum. Zaten evde kalabalık, yemek, temizlik çok iş var. Ama tabii çok şükür evdeyiz diye de dua ediyorum.

Bilmem, güzel bence.

Kart oyunları oynuyoruz mesela UNO, Tombala, Söz Küçüğün gibi oyunlar. Bilgisayarda bazı oyunlar var onları oynuyorum. Ailecek de oyun oynuyoruz bazen veya kendi başıma oyun oynuyorum.

Randevu aldım hamilelik için, tam sıra gelmesine 2 gün kalmıştı korona patladı, sonra randevu kaldı. Şimdi hiç bilgim yok ne zaman doğum yapacağım, çocuk ne kadarlık. Hala randevu alamıyorum.

M. geçen gün çok ağladı yalvardı ne olur dışarı çıkar diye ama çıkarmıyorum dışarda mikroplar var bitince çıkacağız diyorum. Onlarla oyunlar oynuyoruz birlikte. Mesela karton bardaklar vardı balon aldım. Balonu bardaklara atmaya çalıştık öyle bir oyun kendimce yaptık işte, sonra balonu üfleyerek götürmeye çalışıyoruz. Şimdi Y. babasıyla televizyonda ders yapıyor, M. de ağladı çizgi film izleyemiyorum diye, onunla oyun oynayacağım, biraz mutlu olsun sonra kendi haline bırakacağım.

Bizim mahallede bir şey yok. Çok önlem almaya gerek yok.Gerekirse maskemiz, kolonyamız var. 

Zamanı geri döndürmek isterdim. Çin'e gidip insanları korona virüsü olacak diye gidip söylerim onlara dikkat etsinler diye. Bu o zaman olamazdı. 

Uzaktan eğitim sıkıcı. Çünkü okulda dinlemek istiyorum. Televizyondan değil. Dersten sıkıldım,şu an ödevim de yok. Şu an rahatım.

Kardeşlerimle oynuyorum, kemerden yol yapıyoruz onun üstünde yürüyoruz, düşen yanıyor.

Yok. Olsaydı anneme babama sormak isterdim. Onlar bilmiyorsa mesela google'a bakarım ya da youtube'a bakarım.

Takip etmekte zorlanıyorum biraz ama tekrarın olması iyi, tekrar sayesinde takip etmesi kolaylaşıyor

Kendi ülkemizin ekonomisini düzeltirdim. Zor durumda olan başka ülkelere yardım ederdim. Fiyatlar çok pahalı, indirim yapardım.

Sihirli değneğim olsaydı evimi değiştirmek isterdim. Kale gibi yapardım.

Evde işler çok arttı. R…(çocuğu) sağolsun yardım ediyor. O olmasa olmazdı. Ben dışarı gidiyorum bazen o çocuklara bakıyor. Valla uyku falan kalmadı. Gece yemek yiyoruz yatıyoruz. 

Ellerimizi yüzümüzü sıkıyla yıkamak. Sabırlı olmak, Okuldan geldiğimde parka gidelim, yemek yiyelim falan derdim. Şimdi demiyorum öyle, salgın var dışarıda.

Telefondan giriyorum internete ama burada çekmiyor genelde, köye geldik biz. Whatsapp’tan konuşuyorum en çok. Arada vidyo da izliyorum ama ona kotam yetmiyor çabuk bitiyor. Arada haberlere de bakıyorum, sosyal medyadan takip ediyorum

Hiç çıkmadım. İşe de gidemiyorum.

Yok. Bir şey var. Korona gerçek olduğuna inanmıyorum. Ben şey olduğunu düşünüyorum. Biz nasıl söyliyim. Normal bir hasta. Türkçe bilmiyorum adı. Ha grip. Korona çıkmadan önce öyle grip geçiriyorduk zaten. Aynısı korona gibi öksürüyoruz, hapşırıyoruz. Sonra o kadar. O kötü bir hastalık ama yani ölecek bir şey değil bence. Evde kalmamız saçma biraz. Sorum olsaydı google'a sormak isterdim. 

Kuzenim pastane açmıştı Beylikdüzü'nde, oraya gidip geliyordum ilk başlarda. Şimdi iş yok zaten.

Okuldan arkadaşlarımla telefonla filan hiç görüşmedim. 

Hayatta para yok. Ne almak istersek alıyoruz yani. Para olmasın. Hatta okula gitmek istersek gidelim, istemezsek gitmeyelim. Sınavlar olmasın. Ödev de yok.

Yok izlemiyorlar televizyondan dersleri. Hiç ders çalışmıyorlar büyük oğlum sınava girecek ama nasıl yapacağız bilmiyorum. İstanbul'a da gidemiyoruz acaba burada sınava girebilir mi? Öğretmenden bilgi gelmiyor bize, çocuklar telefondan EBA'ya girmeye çalıştılar ilk hafta girdiler bir daha giremediler saatin de girmeyince sonradan giremiyorsun heralde onu da anlamadık. Gönderdikleri 8 GB internet de öyle kalıyor kullanamıyor çocuklar.

Arkadaşlarımla, dışarı çıkmadan, online görüşüyorum. Dışarı çıktığımda, okul arkadaşlarımla görüşüyorum.

Hiçbir şekilde ulaşamıyorum. Hem de EBA’dan ödev gönderiyorlar. Ödev gönderdiklerinde ben yapamıyorum. Hem de eksi atıyorlar bana. Eksi atınca benim ortalamam düşüyor.

Günüm çok kötü geçiyor. Evden çıkmıyoruz böyle sıkılıyoruz. 

Arabaların yok olmasını isterdim doğayı kirletiyorlar çünkü. Balıkları zehirleyen, doğayı kirleten fabrikalar olmasaydı daha iyi olurdu. Bir de dünya barışı, ilk savaşı, ikinci savaşı, üçüncü savaşı durdurmak için değneğimi kullanırdım. Gelecekteki savaşları durdurmak için de. Bu belki imkansızdır ama olsun.

Bebek ikinci aya girdiği için 27 Mart tarihinde olması gereken aşıyı yaptıramadık. Bu süreçten dolayı hastaneye gitmiyoruz.

Haberlerden dinliyoruz. Ne zaman bitecek?  Televizyonda söylemiyorlar.

Evde internet var. Oradan bağlanıyor çocuklar. Ben bilmiyorum zaten pek.

… dışarı çıkmıyorum. Mikroplar var orada, bitince çıkacağız.

Salgınla ilgi yayınlanan tüm haberlere hakimim. Haberleri yakından takip ediyorum. Mersk ettiğim birşey olursa birine sormaktansa kendim araştırmayı tercih ediyorum. Şuan aklımda fazla bi soru olduğu söylenemez. Sadece gerçekten ne zaman normal hayatıma devam edeceğimi bilmek istiyorum.

Öğretmenim ödev veriyor, ona bakıyor annem telefondan, biz de yapıyoruz.

Okulda hiç işlemedik şeyleri orda işliyorlar. Çünkü farklı okullar vardı ya mesela, farklı okullardaki liseler ilerlemiş. Onlar sonra öğretmenler ona göre gidiyor.

Canlı derslere giriyorum. Günüm eğlenceli geçiyor. Seviyorum evde olmayı.

Ben pek fazla takip etmiyorum. Çok sıkıntılı çünkü. Morali bozuluyor insanın.

Televizyonu takip etmeye çalışıyorum ama anlamıyorum. Bu yüzden öğretmenimden bir şifre aldım ama şifre yanlış. Sonra öğretmene ulaşamadık, mesajlara aramalara dönmedi.

Ben koşuyorum geziyorum spor yapıyorum. Derneğe gidenleri görüyorum. Meydanda görüyorum. Sıkılıyorum evde. Arkadaşlarımla dışarda oynuyoruz.

Çocuklar çok zor valla. O H... (çocuğu), sürekli "Anne biz neden dışarıya çıkmıyoruz. Okulum neden kesildi." diye soruyor.  Korona bitince 3 hafta eve girmeyeceğim. Ev işi çok arttı. Çocuklar da yardım ediyor ama sınavları var ya hiç karışmıyorum. Ben izin vermiyorum yardım etmelerine. İş güç değil de  ev çok küçük. Küçücük ev. Çok sıkıldım, çok çok bunaldım.

Telefondan konuşuyoruz. 1 aydır görüntülü de konuşmadık.

Uzaktan eğitimi takip etmiyorum çünkü güzel değil. Kendi bildiklerimi okuyorum benim testlerim var oradan kitap okuyorum.

Öğretmenlerden haber gelmedi. Bize okul mesaj göndermiş, kurs varmış. Ben göndermek istemiyorum. Bir de bunlar çocuk olduğu için bulaştırma riski yüksek. Oyun oynarlar, temas ederler birbirlerine.

Yok. Hayır haberleri takip etmiyorum. Bizde haberlerde koronayla ilgili hiç bir şey söylemiyor. A haber herhalde. Burada karşımızda bir arkadaşım var o Türk. O zaten haberleri izliyor, bize söylüyor. Sadece camdan görüşüyoruz. Cumhurbaşkanına sormak isterim.

Eldivensiz,maskesiz dışarı çıkmıyoruz. Maske verdiler, 5 tane verdi. Başka yok. Eczaneden aldık, ayrıyeten.Tek oda içindeyiz. Kimse hastalanmadı allaha şükürler olsun. 

Hiç yoktan iyidir. Yok yani bu olmazsa kimsenin yani çalışma hevesi olmaz. Çünkü böyle de mesela yeni bir şey oldu herkes için internetten eğitim falan. Herkes böyle heyecanlandı falan. O yüzden mesela herkes izliyor artık. Mesela ilgisiz öğrenciler falan onlar da değişti internet yüzünden. Bir tane arkadaşım vardı hiç şey yapamıyordu, ama internet falan duyunca hemen başladı yani.

İzin günü de dışarı çıkmadım. İstemiyorum. Haberlerde virüsün hemen bulaştığını gördüm. Bizim mahallede de vardır. O yüzden istemiyorum.

Öyle bir durum olsa(izolasyon gerekse) çocukların odasını yaparız herhalde.

Sağlık bakanlığını takip edince birçok şeyi öğrenmiş oluyorum.

Yok. Kime sorsam. Ben genelde böyle garip haberleri kankama Damla'ya soruyorum. O hep bülteni takip ediyor. Hatta koronavirüsün ilk habercisi o olabilir bence.

İş yüküm arttı. Günün çoğu zamanını evde geçirdikleri için. Evde gözümün önünde olsun yeter. Çok şikayetçi değilim. 

Mükemmel bir İngilizce öğretmenimiz var. Aşırı derecede ilgili. Y…'nin öğretmenleri internette ders yapıyormuş. Ama biz sonradan öğrendik, internetimiz yoktu. Arkadaşından öğrendim. 

Yapacak hiçbir şey bulamıyorum. Dersleri izleyemiyorum, arkadaşlarım yok. Arada görüntülü konuşuyoruz ama sıkıcı geçiyor günler.

Giriyorum arada ama bağlantıda sorun oluyor bazen, cızırtı oluyor. 

Bu olay ne zaman bitebilir. Bence Amerika'ya sorabilirdik. Evet her gün bakıyorum.

B…(çocupu), bir baktım ağlıyor bir gülüyor. Sahurda ağlıyor. Sınavı erkene almışlar diye çok ağladı. 

EBA’nın şifresini bilmiyorum. Bir kere falan izledim ama anlamıyorum.

Öğretmenim aradığında konuşmak istemiyorum çünkü sıkıcı.

Telefonum olsaydı x’le konuşurdum ama konuşamıyorum telefonum yok.

İlk önce evimi değiştirirdim. Sonra kendime ait bir oda yapardım. Bilgisayar yapardım kendime ya da telefon. Sonra koronavirüsünü öldürürdüm. Sonra tüm fakirlere yardım ederdim. Onlara ev yapardım. Sonra alışverişe giderdim. Her şey. Mall'a giderdim. Orada muhtaçlara yardım ettirirdim.

Bir günde kaç saat oyun? Çok. 3-4 saatten daha fazla. 7-8 saat. 

Ne oynuyorsun? Bilgisayar oynuyorum. PubG. 7-8 saat. 

Televizyon ya da youtube az oluyor. En çok 1 saat. Neler izliyorsun? Youtube oyun. 

Takip ettiğin youtuber: çok. Enis Batur. Araplar var çok. 

Aldık 1000’lik yardımı ama bitti, 3 çocukla bu şekilde kira ödeyip bir de market alışverişi yapmamıza imkan yok. Çalışamayacaksak köye gideriz.

İyiyim, televizyon izliyorum, oyunlar oynuyorum. Bazen gece uyumadan önce film izliyorum, en son Avatar izledim. Sık sık da çizgifilm izliyorum.

Arkadaşlarımla hiç görüşmedik. Bazen telefonla konuşuyoruz. Akrabalarımla, kuzenlerimle. Ninemle, teyzemle. 

Ö'nün randevusu vardı dil terapisi desteği almak için; iptal ettik.

Medyayla ilgili, yeterli ama biraz gereğinden fazla [gülüyor] hangi bilginin doğru, hangi bilginin yanlış olduğunu bilemezsin, sayılara baktığımız bir noktaya geldik, artışın stres yarattığı bir noktaya, şimdi… gerekmediği sürece dışarı çıkmıyoruz ve bu en önemli şey, ama korku, paranoya ve obsesyon noktasına varmak istemiyoruz.

Bazen kardeşimle saklambaş gibi oyunlar oynayabiliyoruz. Kesinlikle en çok voleybol oynamayı özledim. Okul sonrası kurslara kalıp çoğu zaman voleybol oynardık. Kesinlikle eksikliğini hissediyorum.

Bilgisayarım var ama ablam sağlık çalışanı biliyosun. Yurtta kalıyor, bilgisayar onda o yüzden.

Karantina mümkün değil. Bizim mutfağımız, banyomuz bile yokken.

Telefondan instagram üzerinden görüşüyorum. İzin gününde parka gittiğimde görüştüm bir de. İzin günü dışında çıkanlar oluyor. Suriyeliler çıkıyor daha çok. Buraya polis uğramıyor.  Onlarla da salmış.

Herkes işsiz kalınca biraz zor oluyor bizim için tabi eğer dedikleri gibi bir de başlamazlarsa bir süre sonra asıl o zaman daha kötü olacak, sırf kredi borcumuz olsa onu hallederiz sorun değil ama elden de aldığımız borçlar var onlar sıkıntı. Kimseden borç da isteyemezsin ki.

Küçük olanlar çalışma zamanı geldiğini anlayamıyor, onları ittirmek zorundasın.

G. ve B. iyi, oyun hamuruyla atölyede yaptıklarını evde yapıyorlar, çizgi film seyrediyorlar, oyun oynuyorlar.

Hediye isterdim. Oyuncak. Barbie.

Korona olmasaydı bir şey olmazdı, yine dünya kirlenirdi bence büyük olanlar küçük olanlara zarar verirdi. Çinliler yarasayı  yemeseydi böyle olmazdı.

Televizyondan öğrendim. Büyüklerin konuşmalarından duydum. Korona bir virüstür, solunum yolu ile bulaşıyor. Hastalık olmasaydı evde durmazdım.

Sadece K…'yi(çocuğu) çıkartım. U...'ya(çocuğu) babası izin vermedi. Sadece ekmek almaya gittik ve merdiven sildim döndük. U... çok isyan etti, üzüldü. Tüm arkadaşları çıktı, bahçeden onu da çağırdılar ama gidemedi. 

Hocalarımı görmek isterdim.

Eskiden ablasıyla birlikte uyumuyorlardı. Şimdi birlikte uyuyorlar. Eskiden ablasıyla kavga ederlerdi şimdi kanka olmuşlar anlaşmaya çalışıyorlar.

Bahçeye gelediler, oyun oynadık.

Virüsün nasıl bulaştığıyla ilgili hep farklı açıklamalar yapılıyor. O kafamı karıştırıyor. Bir de hastane durumu. Gidelim mi gitmeyelim mi? İlaçları yazdırmak lazım ne yapalım?

Oturuyorum, uyuyorum. Sabah 6’da kalkıyorum. Telefondan bazen oyun oynuyorum. 

Ebayı takip etmiyorum çünkü arkadaşlarım yok öğretmenim yok.

İnternet çok çekmiyor evde.

Sanki hapisteyim.

Kendi günümde çıkmadım. Kardeşimin dışarı çıkma gününde onu parka götürdüm. Küçük bir park, biraz zor oldu mesafeyi korumak. İnsanlardan uzak kalmaya çalıştık. Kardeşim 4 yaşında ama bilinçliydi, abla yaklaşmayalım dedi sürekli.

Hiçbir şey gelmedi. Ücretli alıyoruz. Bir defa eczane dağıtıyor diye gittik ama yabancı olduğumuz için vermedi. Biz de marketten aldık.

Biz köye geldiğimiz için internete girmiyoruz burada pek, aslında telefonumda vardı benim ama çocuklara vermiyorum zaten çekmiyor da çoğu yerde.

İzin günümde kapıda oyun oynadık, ip atladık. İzin günümün dışında çıkmıyorum.

Maddi kaygılardan dolayı köye geldik biz. Kaygılanmıyorum şu an. Burada vaka yok. Rahat ettik burada. Hava alabiliyoruz yani, ama İstanbul’da kalsaydık ne yapardık bilmiyorum. Ailedekiler destek oluyor.

Televizyondan dinledim ama artık dinlemiyorum.

Öğretmenler hiç arayıp sormadı.

Beyim şeker hastası, kalp hastası. Benim hastalıklarım var. Eczaneden hemen ilaç alıyoruz. Yazdırmaya da gitmiyoruz. Eczaneden alıyoruz hemen içeri bile girmeden. 

Geçen sene telefonumu kırmıştım,telefonum geri gelsin isterdim.

Annem ufak kardeşime hareketler yapıyor biz hepimiz gülüyoruz. Annem ben istediğim zaman patlamış mısır patlatıyor, balkonumuzda yiyorum. Herkes diyor ki hayat eve sığar ama sığmıyor. Evimiz küçük koşamıyoruz, oyun oynayamıyoruz. Balkona çıkınca bile çok güzel oluyor.

TTM kapalı olduğu için hikâye veya roman alamıyorum, şu an okuyacak kitabım olmadığı için üzgünüm.

Bize olmuyor. Hiç izlemedim. Bizim televizyondan olmuyor.

Ama dili anlamıyoruz, ne dediğimi anlıyor musun? Yanlış bir şeyler olmasından korkuyoruz.

Bazen benim adam haberleri seyrediyor. O anlatıyor. Ben işten izleyemiyorum. Zaten televizyondan çocuklar evdeyken çizgi film izliyor. Yoksa durmuyorlar. Ozan tv siz durmaz. Tableti getirdim Nesibelerden (eltisi). Şimdi de kavga çıkıyor. Ozan hiç Rahime'ye bırakmıyor.

Var da ama onlar da bizim gibi. Annem Türkçe bilmiyor, babam da Türkçe bilmiyor. Abim de kendini... Benim abim var, kendini ödevlerini yavaş yavaş yapıyor. Bana da yardım edemez.

Var evde internet ama ben kullanamıyorum ki, vidyolara bakıyorum arada.

Bir şeyler oynamayı öğrendim. Ev işlerine yardım etmeyi öğrendim. Anneme yardım etmeyi öğrendim. Ellerimizi sabunla ve suyla iyice yıkıyoruz. Kimseye yaklaşmıyoruz ve kimseyi öpmüyoruz. Ellerimizi ağzımıza ve yüzümüze götürmüyoruz. Oyuncaklarımızı da temiz tutmamız lazım.

Yani her gün sadece derslerden konuşuyoruz. Yani sadece derslerden... Aslında öğretmenimiz bize her gün yaptığımız programı istiyor ve biz onu yazıyoruz. Yani kaç sayfa okuduğumuzu kaç saat ders yaptığımızı, tekrarladığımızı, soru çözdüğümüzü böyle şeyler soruyor, biz de cevabı veriyoruz. Her gün öyle gidiyor.

(Arkadaşlarımla) Sadece bugün görüşebildik. Bugün dersimiz vardı on bir buçuktan on iki buçuğa kadar. Telefonda görüşüyoruz. Hoca bize ders anlatıyor. Canlı ders anlatıyor. Sesi kısılmıştı. O yüzden sesi gelmiyordu. Biz de arkadaşlarımızla biraz konuştuk...Yok ama bugün saat 11 de ders yaptığımızda arkadaşım demişti ki konuşma grubu kuralım demişti. Kurucaz. . Mesela tabu falan oynuyoruz. Ondan sonra da youtube’a falan bakıyorum. Arkadaşlarımla da whatsappten konuşuyoruz. Okuldan arkadaşlarım değil, kuzenlerimle, akrabalarımla falan konuşuyoruz. 

Fazla haberleşmiyorum. Çünkü onlarla konuşunca çok kaçıyor derslere çalışamıyorum. O yüzden çok konuşmuyorum.

Sınavların ertelenmesi iyi oldu ama 2. Dalga gelmese bile LGS ye girecek öğrenci sayısı 1,5 milyon olduğu için tehlikeli olabilir.

Telefondan takip etmek zor oluyor.

Koronayı burdan götürmek. Hemen merkeze gitmek.

Bilgisayar üzerinden EBA'ye erişiyorum. Uzaktan eğitim güzel gidiyor. Tabiî ki yüzyüze olduğu kadar etkili değil.

Yok. Haberleri takip etmiyorum. Annem dedi ki sen bakma. Aklında tutuma falan dedi. Aklıma soru gelse anneme, amcama sormak isterim.

3 saat televizyon, 7 saat telefon ve tablet.

İzin gününün dışında çıkmıyorum. İp atladım arkadaşlarımla, yakar top oynadık. Sonrada deniz-kum oynadık. 

Mesela ilacını bulabilecekler mi, bunu merak ediyorum. İnsanlara zarar vermeyen ama virüsü öldürebilecek bir ilaç olmalı

Sanki korona bizim işimizi daha da kirli bir iş yaptı. Daha öncede ben kağıt toplarken insanların bana bakmadığı dikkatimi çekiyordu ama şimdi çalışıyorum diye virüslü olduğumu düşünüyorlar o yüzden kaçıyorlar gibi geliyor. Bunun değişmesini, evde kalmayı isterdim tabi ama evde kalmak öyle kolay değil bizim için. Ben de istemem hastalanayım.

Eşimin yanımızda olmamasından kaynaklı biraz yoruluyorum, her şeyi tek başıma yapmaya çalışıyorum Bu olayların uzun sürdüğü durumda ne yapacağımızı bilmiyorum, bakalım nasıl olacak.

E…'te(İstanbul dışında bir şehir) arkadaşım yok, dışarıda kimseyle görüşmüyorum. İnternetim olmadığı için online görüştüğüm kimse yok.

Maskelerimizi temin ettik. İlk başta bulamamıştık. Başörtü ile yüzümü kapatıyordum.

Haber programlarından öğreniyorum. Çinlilerin neden yarasa yediklerini merak ediyorum.

Biliyor musunuz ölen kişilerin çoğunda D vitamini eksikmiş.. Neden sadece 65ın üstündeki ve 20ın altındaki kişilerin evde olmak zorunda olduğunu bir tıp doktoruna sormak isterdim. Bi de şunu merak ediyorum, yurt dışında 3 yavru kaplana, 2 yavru aslana korona bulaşmış, hani hayvanlara bulaşmıyordu?

Ben bir gözlük yapardım. takınca kimde hastalık olduğunu görebilen bir gözlük. Hastalananları bir yere toplardık. Hastlalık diğerlerine bulaşmazdı.

Kedi olabilirim çünkü onlar da arabalardan, insanlardan kaçıyorlar. Köpekler de kaçıyor araba gelince yuvalarına. Biz de polislerden kaçıyoruz.

Hayır yok. Bir tane internet şeyi var oradan nerede ne kadar şey var diye bakıyorum. Eskiye göre daha az bakıyorum. Kime soracağımı bilmiyorum.

Biz köye geldik. Boş alan çok. Oynuyorum tüm gün, endişelenmiyorum.

Merak ettiklerimi haberlerden öğreniyorum. Öğrenmek istediği bir konu da TTM. TTM’yi merak ediyorum. En doğru siz yaptınız, TTM’ye fazla çocuk geldiği için bulaşabilirdi

Çocuklar da iyiler ama ders konusunda biraz zorlanıyorlar özellikle takip etmekte, yetişemiyoruz anlatılanlara. Tekrarı oluyor sonrasında ama onlar da hızlı

2 aydır gelirimiz yoktu. şimdi de zaten kocamın işi başlayacak onun için dönüyoruz. Ben de iş buldum gibi. İnşallah sorun çıkmaz da masraf çok fazla. 

İzin aldı babam, motorla sipariş götürebiliyorum.

Alan öğretmenim ödev veriyordu. Galiba o da artık yoruldu. Bütün öğrendiklerimiz defterde kaldı.Stajda ne yapacağız bimiyorum. Ödevler iyiydi. Artık bir şey yaramıyorum.

Televizyondan eğitimleri takip ediyor oğlum ama onlar çok ilerideler ve bizim sınıf daha gerideydi o yüzden anlamıyor ve ağladı, ben de ağlama ben sana öğretirim dedim. internetten araştırıyorum ona kitaplar buluyorum okuması için. toplama, çıkarma işlemlerinde artık bildiğim kadarıyla yaptırmaya çalışıyorum. Çevremdeki arkadaşlara sordum onların öğretmenleri günlük etkinlikler veriyormuş whatsapp’tan çocuklarla konuşuyormuş. Ben de bizim öğretmeni aradım söyledim, yapacak bir şey yok dedi olumsuz cevap verdi. Sınıfımızdan birkaç veli daha yazmış ama geri dönmedi öğretmen ben de arkadaşların öğretmenlerinin verdiklerini günlük alıp yaptırıyorum oğluma. Başka ne yapabilirim ki?

Uzaktan eğitim olmaz çünkü.Ben kendim yakından bile eğitim veremiyorum.

Haberlerde duydum virüs çok hızlı bulaşıyor. Hep eli yıkamak lazım, birbirimize yaklaşmamak lazım.

İnternetten arkadaşlarımla konuşuyorum. teyzemlere gidip kuzenlerimle görüşmeyi isterdim.

Sıkıldık artık, hiç açmıyorum haberleri. Evin işi, çocuklar derken geçiyor ki gün. 

Film izliyorum, telefonda oyun oynuyorum.

Telefona ekstra paket aldık. Gerekiyor tabi evde, çocuklar da istiyor ben de kullanıyorum. 

Deftere çok yazı yazıyoruz. Bir de EBA’dan ödevler veriliyor. Her gün ödev yapıyorum. EBA 7’den 9’a kadar EBA açıyorum.

Yok hiç gitmedik. Beyim şeker hastası, kalp hastası. Benim hastalıklarım var. Eczaneden hemen ilaç alıyoruz. Yazdırmaya da gitmiyoruz. Eczaneden alıyoruz hemen içeri bile girmeden. 

Bilgisayar çalışmıyor, hep takılıyor, o yüzden kaçırıyorum ama kitap okuyorum ben de. Bir tane okudum ama sevmedim.

İnternet almıştık eve kızım liseye başlayınca oradan bağlanıyoruz.

Sigortam yok ki, benim de çocukların da. Babası işsiz çocukların. Ben de temizlikle geçiniyorum, benim de yok. Üstüne bu evde kalma zorunluluğu gelince, iyice karıştı durumlar. Hastaneye gitmedik ama gitmemiz gerekse nasıl gideriz emin de değilim. Bütün masrafları devlet karşılayacak mı? İlaç mesela alamıyoruz şu an. Geçen ay kızım ateşlendi, bekledik geçti.

“Kardeşim ilkokulda Eba tvden faydalanıyor, online ders konularından faydalanıyorum. Ama okula gitmek gibi değil tabi ki. Takıldığımız yerde soru soramıyoruz. Zaten odaklanmakta da çok iyi değilim.”

Evet özledim ya. Bir şeylerle uğraşırdım orda, derslerle uğraşırdım. Arkadaşlarımla uğraşırdım. Şimdi şey uğraşacak şey yok.

Ara tatilleri kesseler, okula gitsek daha iyi telafi ederiz bence. Günlük ders sayısı arttırılabilir belki okullar açılınca.

Kız arkadaşlarımla arada mesajlaşıyoruz, arıyoruz birbirimizi.

Genelde dersle geçiyor.

Çocuklara kaygımı yansıtmak tabii istemiyorum ama ailedekilerin çoğunda hastalık var. Çocuğumun birinde ileri derecede astım var, eşim de kalp var. Çok dikkat ediyorum, bu da üstümdeki yükü artırıyor.

Okul genellikle çok dersleri özlemesem de. Dersleri çünkü burdan görüyoruz dersler.

Bu korona’yı bitirmek isterdim. Hemencecik okula gitmek isterdim. Bir de okulu saat bire almak isterdim. Sabahları o kadar uyanamıyorum. Uykum geliyor.

Günlerimde yani, çocukların çıktığı günlerde çıktım. Maske ve eldiven taktım.

Aslan olurdum çünkü o güçlü ve tırnakları var. İyi ve güçlü hissediyor.

Sekizde kalkmak özlemedim. Eve geç gelmek özlemedim. Saat beşte dönüyorum. Kurs vardı bir de o yüzden. Matematik, türkçe, ingilizce kursları. Kurslar anlamaya yardımcı oluyordu.

Arkadaşlarımla görüşmüyorum. Sadece bir arkadaşım var görüştüğüm. Onunla da telefonda oynuyorum.

Eskiden erişemiyordum, okul kapandığı 1 ay sürecinde. Şifrem doğruydu ama kabul etmiyordu. Şimdi erişebiliyorum. Ama Türkiye'deki internet hızı yarıya düştü.

Uzaktan eğitim bizi kapsamıyor. Canlı TV'ye girmemiz gerekiyor ama olmadı bizde. Çoğu hocalarımız notları girmeye başladı. Hepimizi geçirecekler zaten, sadece birinci dönemin performanslarını değerlendiriyorlar.

Pek iyi sayılmam, birazcık stres var. 3 aydır hep aynı şeyi yapmaktan bıkkınlık geldi. 

Annem çok izletmiyor haberleri, çocuk psikolojisini kötü etkiliyor diye.

Bu koronadan sonra çalışmıyorum. Bazen babama yardım ediyorum. Çoğunlukla B….(kardeşi) babamla birlikte işe gidiyor.

Haberlerdeki vaka sayısı doğru değil bence. Zaten televizyon izlemekten hoşlanmıyorum. Herkesin kafası karışık

Hiç yapamıyorum. EBA'ya erişemiyorum..  Fene çalıştım. Anlamaya çalıştım. Sonra matematiği. İlk önce en önemli dersi yapmaya çalıştım ama olmadı... Her gün değil, ara ara oynuyorum.

Koala gibi çünkü çok sakin, çok uyuyor, aynı zamanda da aslan gibi bazen çok çabuk sinirleniyorum. Bu süreçte çok duygusallaştım, olmadık şeylere sinirlenebiliyorum, bazen ailemi görmek istemiyorum, tek başıma kalmak istiyorum.

İyiyim. Son görüştüğümüzden beri, hevesli olduğum şeyler değişti.  Artık spora eskisi kadar istekli değilim. Oyunculuk daha çok ilgimi çekiyor.

İyi giden şu ki, eskiden okul varken okul dolayısıyla ailemle pek vakit geçiremiyorduk. Babam işe gittiği için gün boyu babamı pek göremiyordum ama her gün sık sık görüyorum şimdi annemle babamı. Daha çok aktiviteler yapabiliyoruz.

Şeyden şüpheleniyorum, acaba korona olabilir miyiz diye… Çünkü biz bayağı bir süredir, tam bayağı bir süredir denmez de, bir süredir, grip belirtilerinin tamamını göstermesek de bazılarını gösteriyoruz. Örneğin annem bazen nefes darlığı geçiriyor bazen ama galiba korona değil de başka bir şeyden… eğer korona olursak, hastaneye gittiğimizde ya ölürsek veya şu anda biz korona olabiliriz ama farkında olmadığımız için şu an son evrelerinde ölüm eşiğine gelmiş olabiliriz yani farkında olmadığımız için diye düşünüyorum.

Kas hastalığı var bende. Düzenli doktora gidiyorum. Bu ara gitmedim. Gitmek daha tehlikeli olur ama mesela atak geçirsem sıkıntı olur.

Sıkıntı oluyor. Eşim özürlü, çalışamaz. 400 TL özürlü maaşı var bi. Bayramda da telefonlaştık hısım akrabayla. Kurban'a düzelir inşallah. Piknik alanları da yok. Oturamıyormuşuz çember çiziliyormuş. Üzülüyoruz, çok üzülüyoruz.

Resim yapıyorum. Mandallarla oynuyorum. Kardeşim yardım ediyor.Otopark yapıyorum. Yarış arabası yeri yapıyorum.. Yemek sevmiyorum. Çikolata seviyorum. Yatmak istemiyorum.

Çocukların dikkati dağılmasın diye onlarla nerdeyse kavga ediyorum. Her zaman yanlarındayım.

İyi geçiyor. Bazen 9 bazen 10 bazen 8 kalkıyorum. Sonra telefon. Video. Dün ders çalıştım. Düzenli yemek yiyorum. 

En çok x ile konuşuyorum. Oyun oynuyoruz beraber telefonda.

Evde oturuyorum. Bugün canım çok sıkıldı. Cumartesi ve Pazar uzaktan eğitim olmadığı için canım yine sıkılıyor

Hiç görüşmedim.

hayır. Ben açmıyorum bunları. Mesela bir evde başkası duyuyor bir şeyler, ben bunları açmıyorum. 

Coronanın gitmesini isterdim. Başka bir şey yok.

Okul açılınca gitmek istiyorum ama yemek yemezsem annem beni ışıklı okula göndermeyecek.

Televizyon dersleri takip ediyorum ama geriden geliyorlar. Hocam mesela matematik konularını anlatıyorlar sanki ilkokuldayız gibi.. Test çözmeye devam ediyorum. Okuldayken daha çok sıkılıyordum, ev daha eğlenceli. (Neden böyle düşünüyorsun?) Okula gitmek için sabah 7’de uyanıp akşam 5’e kadar okulda olmam gerekiyordu. Şimdi aynı iş için yalnızca 1 saatimi ayırıyorum 

Annemle oynadığımızda beni gıdıkladı çok güldüm, annem eğlendirdi.

Kanalı ayarlayamadık.

Televizyonda olan dersleri çok takip etmiyorlar çünkü çok hızlı geçiliyor, yetişemiyoruz.  Kızım EBA’ya ve Morpakampüs’e giremiyor çünkü sistem çok yoğunmuş. Öğretmenlerinin önerisi ile bilgisayar üzerinden Okulistik aracılığıyla dersleri takip ediyor.

İyiyim, iyi geçiyor, eğleniyoruz evde. 

Evet oynuyorum , kardeşimle hayvan taklidi yapıyoruz, arabalarla oynuyoruz, santranç oynuyoruz, kitap okuyoruz, ödevim varsa onu yopuyorum, internetten oyun oynamıyorum. resim yapmayı sevmiyorum. 

Evde abimle ablam var ama yaş farkından dolayı yalnız kalıyorum genelde. Arkadaşlarımı özledim.

Takip ediyorum televizyondan dersleri ama yazamıyorum çok hızlı olduğu için sadece dinliyorum.

İhtiyacımız olsa bile hastaneye gitmeye korkuyoruz, geçen gün parmağım da sorun yaşadım ama yine de gitmedim kendi kendime geçirmeye çalıştım.

Uyku düzenim çok bozulmuştu. Şimdi biraz daha düzeldi. Sabah kalkıyorum kimse uyanmadan kahvaltı vs ediyorum. Dizi film izliyorum. Ben yanlışlıkla uyku düzenimi düzelttim. Bizimkiler çok geç yatıyor. Sabah da geç kalkıyorlar. Ben o yüzden son 1 haftadır erken kalkıp sessizce oturuyorum. İnterntte arkadaşlarımla konuşuyorum.

Kardeşimle oyun oynuyoruz. Sizin hesabınızda paylaştığınız oyunları da oynuyoruz. Ama kardeşim oyunları değiştiriyor tabi. Futbol gibi oluyor bir anda. Evde yüküm de artmadı. Önceden annem kardeşimle ilgilenirken ben ev işlerine yardım ediyordum, şimdi sadece kardeşimle ilgileniyorum genelde.

Kahvede çalışıyordum. Şimdi çalışmıyorum. Yasak kalksın çalışacağım.

Merkez açılınca kedi kostümü bir giyip eğlenelim. Kostümleri dikin bize de küçükler için yapın.

Ben bu hastalıktan çok korkuyorum, mesela biri hapşurduğunda ben korkuyorum, acaba korona mı bu kişi, ondan hastalık kapar mıyım diyorum. Dışarı çıktığımızda da insanlara yakınlaşmamaya çalışıyorum. Vaka sayısını, can kaybını televizyonlardan öğreniyorum.

Ebaya çok girmiyorum. Canlı dersler oluyor onları takip ediyorum.Öğretmenimle sürekli haberleşiyoruz. Ödevler, testler veriyor. Canlı ders oluyor.

Hiçbir şey. Kedi isterdim. Kedi için de ev isterdim.

Kısa kısa anlatıyorlar, televizyonda bir de durduramıyorsun. Hocaya anlamadığımız bir konuyu sorabilseydik daha iyi olabilirdi. Şimdi direkt 8'e geçmek iyi olmadı. 7'yi bilmiyoruz ki 8'i yapalım.

Her gün konuşuyoruz. Whatsapp, instagramdan konuşuyoruz. Bağlantımızı hiç kaybetmedik.

Nasıl olsun, ben çalışıyorum. Çocuklar evdeler, onları sürekli arıyorum kalkıp kahvaltı edip dersleri takip etsinler diye kalkmıyorlar her aradığımda uyuyorlar. İlk hafta çok kızdım hatta biraz şiddet uyguladım ama şimdi yapmıyorum. Oğlanı çok önemsemiyorum onun daha 4 senesi var ama kızım bu sene son sınıf ne olacak bilmiyorum.

Televizyondan alıyoruz, TV izliyoruz, doktorlar yalan söylemez, inanıyoruz.

Peki bu aralar seni en çok ne güldürdü? Bu süreci düşündüğünde en çok ne zaman çok eğlendin, güldün?

Annem gıdıkladı.

Evde kimse olmadığı için oyun oynayamıyorum.

Virüsler  azaldığı için, 2-3 günde bir dışarıya çıkıyorum. Mahalleyi turluyorum, uzak yerlere gitmiyorum.

İyiyim hocam, günlerim çok sıkıcı geçiyor. Oyun oynuyorum, televizyon izliyorum ama bazen televizyon da izleyemiyoruz yukarımızdaki inşaattan dolayı. İnşaat alanında olan vinç antenimizin önüne geliyor, bu yüzden de kanallar çekmiyormuş. Bunu inşaatta çalışanlara söyledik ama çok bir işe yaramadı, rüzgârdan dolayı olduğunu söyleyip geçiştirdiler. Evde çok sıkılıyorum, üzgünüm.

EBA’yı takip ediyorum ve dersleri anlıyorum. Bazen çok hızlı geçiyor ve o zaman takip etmekte zorlanıyorum. Bunun için televizyon ekranının fotoğraflarını çekiyorum ve kaçırdığım bölümlere tekrar bakabiliyorum

Okulun sayfası, bir de MEB'in sayfasından takip ediyorum. Önceden baktığımda psikolojim bozuluyordu, içime kapanıyordum. Haberleri takip etmeyi bıraktım sonra.

Film izlemeyi bıraktık. Çocuklar için bir şeyler izledik en son. Mezun oldum ama sınav yaklaşıyor ona çalışıyorum.

Bazen çıkıyoruz, bazen çıkmıyoruz. Böyle sadece yürüyoruz geliyoruz. Çünkü korona var. Haftada bir kere çıkıyorum. Ben ve annem. Bazen çıkıyoruz. İzin günü de çıktık. Annemle çıkıyoruz. Leysle. Çünkü burdan diyor ki. Söyleme benim çıktığımı diyor Leys. 

Haftada 2 gün merdiven silmeye gidiyorum. 1 taneyi bıraktım zaten. Ev sahibi de zam yaptı 100 TL bu dönemde. 2 ay eşim çalışmadı şimdi 2 haftadı gidiyor işe. 

Dünya sağlık örgütlerini takip ediyorum ve çeşitli internet kanallarını birde. Aşı bulunana kadar tedbir ve tehlike sürecek. Son zamanlar haberleri açıkçası takip etmemeye başladım hem yoruluyorum hem de psikolojim bozulmaya başladı.

Evde oyun oynamıyorum. Telefon hariç. Zaten ev dar bir de ben hareketlenince hiç olmaz gibime geliyor… Darma duman olur etraf.